در حالی که اکثریت جامعه ی بین المللی از توافق تاریخی صورت گرفته میان ایران و قدرت های جهانی استقبال کردند، چند گروه مخالف هرگونه توافقی با جمهوری اسلامی هستند. این گروه ها شامل اسراییل و حامیانش در واشنگتن و فرقه ی مجاهدین خلق می شوند.
گروه هایی که در بالا ذکر شد شبکه ی پیچیده ای شکل می دهند که تا کنون برای کارشکنی در روند دیپلماتیک میان ایران و غرب تشریک مساعی بسیار کرده اند. آن ها به جای تلاش برای دستیابی به راه حلی صلح آمیز برای مذاکرات هسته ای با اهتمام بسیار به یکدیگر یاری می رسانند تا جنگی دیگر علیه ایران به راه بیندازند. خوش بختانه لشکرکشی آن ها موفق نبود.
به هر حال، پس از آن که توافق نهایی هسته ای منعقد شد، رسانه های تبلیغاتی مجاهدین خلق، با بی میلی تمام خبر آن را با عنوان خنثای " توافقی در وین " منتشر کرد. خبر کوتاهی که روی وب سایت مجاهدین آمد با پرسشی مغرضانه و مکارانه دنبال شد:" بعدش چه می شود؟". این گزارش کوتاه ولی جانبدارانه پاسخ پرسش خود را با بزرگنمایی نقش کنگره در اجرایی شدن توافق با ایران، می دهد.
مجاهدین خلق که سال هاست همگام و همراه با جنگ طلبان کنگره امریکا پیش رفته اند، روی رأی اکثریت آن ها برای رد توافق با ایران سرمایه گذاری ها کرده اند:" هر دو بخش کنگره اکنون 60 روز فرصت دارند تا توافق را بررسی کرده و جلسات استماع برگزار کنند. در این مدت، رئیس جمهوری نمی تواند تحریم ها علیه ایران را به اختیار خود هدایت کند. " اگر کنگره به لغو توافق رأی بدهد، رئیس جمهور به احتمال زیاد آن را وتو خواهد کرد. سپس دو سوم هر بخش کنگره (67 رأی در سنا و 290 رأی در خانه نمایندگان) می توانند وتو او را باطل کنند. اگر آن ها به اکثریت دست نیابند، رئیس جمهور می تواند بر توافق مهر تأیید بزند و حریم ها را بردارد."
روشن است که مجاهدین خلق، از آنچه اوباما " توافق طولانی مدت جامع " می خواند، سرخورده شده اند. اوباما عهد کرده است که هر گونه مخالفتی که از اجرای موفق توافق جلوگیری کند، وتو کند. بدین ترتیب، کمپین لابی گری مجاهدین خلق در کنگره مجبور است کماکان مبالغ هنگفتی برای لغو توافق خرج کند.
در پی واکنش مجاهدین در سایت تبلیغاتی اش، بیانیه کذایی مریم رجوی از دبیرخانه به شورای به اصطلاح ملی مقاومت منتشر شد. در این بیانیه وی غرب را متهم کرد به " کم کاری های بسیار و سازش کاری های تضمین نشده " با ایران و آن ها را برای آن که به اندازه کافی برای متوقف کردن برنامه ی هسته ای ایران مصمم نیستند سرزنش کرد، در عین حال ادعا میکند که این توافق نشان از " عقب نشینی ناخواسته " رهبر ایران دارد!
استدلال استقرایی مریم رجوی در طول کل بیانیه و اظهارنظر های بعدی اش ادامه می یابد:" برنامه ی هسته ای که نشان قدرت نظام ولایت فقیه در یک ربع قرن گذشته بود اکنون منبع ضعف و بن بست آن است."!
او توضیح نمی دهد که برنامه ی هسته ای که وقتی منشأ " ضعف و بن بست" برای جمهوری اسلامی ست چگونه توافق برسر آن " عقب نشینی ناخواسته " ست؟
مجاهدین خلق که در شرایط بی ثبات فعلی شان در عراق و نزدیکی احتمالی روابط غرب و ایران، سردرگم و بیم زده است، اکنون راه برون رفتی ندارد مگر آنکه بقای خود را به جنگ طلبانی چون جان بولتون و نتانیاهو گره بزند که این توافق فاجعه آمیز می بینند. نتانیاهو این توافق تاریخی را " اشتباه تاریخی " می خواند در حالی که اکثریت جهانیان تأیید می کنند که توافق آغاز مسیری است که به صلح جهانی می انجامد.
مزدا پارسی