در پی حملات مرگبار تروریستی در پاریس در شامگاه دیشب، سفر رئیس جمهوری ایران به این کشور لغو شد و به گفته ی وزارت امور خارجه به " مناسب ترین زمان" موکول شد.
به نظر می رسد تا زمانی که خاک فرانسه، مأمن گروه های تروریستی چون مجاهدین خلق است، مناسب ترین زمان چندان مورد انتظار نباشد.
آنچه مورد انتظار بود، هیاهوی شدید رسانه های تبلیغاتی مجاهدین خلق در برابر خبر سفر رئیس جمهوری اسلامی به فرانسه بود. چنانچه برای روز دوشنبه یعنی یک روز پیش از سفر آقای روحانی به فرانسه تدارک تظاهرات و آکسیون های اعتراضی دیده بودند که البته تماماً جنبه تبلیغاتی دارد. آن چه واقعیت است، این است که حملات تروریستی و افراط گرایانه حقیقتاً در راستای خط مشی مجاهدین خلق شکل گرفت و بسیار به ماهیت واقعی این گروه نزدیک تر است تا آکسیون اعتراضی دمکراتیک!
بنابر گزارش ها، به احتمال زیاد تروریست هایی که این حملات سازمان دهی شده را به طور همزمان و هماهنگ در چند مکان عمومی در مرکز شهر پاریس به راه انداختند و جان بیش از 150 شهروند بی گناه را گرفتند افراط گرایانی هستند که نهایتاً مرتبط با داعش هستند. حملاتی از این دست پیش از این نیز رخ داده است که همواره پای افراط گریان به اصطلاح مسلمان چون القاعده و داعش و… در میان بوده است.
مریم رجوی رهبر مجاهدین خلق که در حومه پاریس مستقر است، در حالی این حملات را محکوم می کند و به مردم فرانسه تسلیت می گوید که سوابق گروهش مملو از حملات این چنینی است. اگر او امروز شعار دمکراسی و حقوق بشر و آزادی سر می دهد، کارنامه چهل ساله ی مجاهدین خلق حقایق متفاوتی درخود دارد. حملات تروریستی فراوان به جان شهروندان ایرانی و عراقی و حتی قتل شهروندان امریکایی در دهه ی 70 در ایران و حمله ی تروریستی همزمان به سیزده سفارت جمهوری اسلامی ایران در آوریل 1992 از حافظه ی تاریخ پاک نخواهد شد.
از اینها مهمتر، اعلام حمایت مریم رجوی از داعش هنگام حمله به عراق و تسخیر شهر موصل و "قیام نیروهای مردمی و عشایر انقلابی عراق " خواندن آن، سندی غیرقابل انکار است.
حمایت سران مجاهدین خلق از تروریست های افراط گرا به همین مورد ختم نمی شود. در پی حمله ی تروریستی به برج های دوقلوی مرکز تجارت جهانی در 11 سپتامبر 2001 شاید مسعود رجوی از معدودترین افراد جامعه ی جهانی بود که این حمله را جشن گرفت و میان اعضایش شیرینی پخش کرد. دلیل این موضوع آن است که ساختار درونی گروه های افراطی چون داعش و القاعده در لایه های زیرین با مجاهدین خلق مشترکات بسیاری دارد و همین باعث می شود که این گروهها اهدافشان با یکدیگر گره بخورد. این اشتراکات تهدید حضور فیزیکی سازمان مجاهدین خلق در حومه ی پاریس را دوچندان می کند.
در حالی که رئیس جمهور فرانسه در کشور وضعیت فوق العاده اعلام کرده است و حضور نظامیان ارتش در شهر رعب و وحشت شهروندان را افزایش می دهد، نباید از تهدید امنیتی دیگری که در اوورسوردواز به صورت بالقوه وجود دارد، غافل شد. کما اینکه در سال 2003، پس از دستگیری مریم رجوی توسط پلیس فرانسه این تهدید بالقوه به صورت مشعل های انسانی بالفعل شد. عده ای از اعضا با ارتکاب به خودسوزی برای اعتراض به دستگیری رهبر فرقه شان صحنه های رعب آوری آفریدند. فراموش نباید کرد که این مشعل های انسانی همه روزی اسلحه به دست و با یونیفرم نظامی در خاک عراق از نیروهای ارتش صدام حسین آموزش نظامی دریافت کردند.
مزدا پارسی