از سال 80 به بعد مناسبات فرقه رجوی ورق جدیدی خورد یعنی تا قبل از سرنگونی صدام اگر کسی به حرفهای رجوی جنایت کار گوش می کرد اما بعد از سرنگونی ارباب شان رسوایی حرفها و ضد و نقیض گویی رجوی ها حتی برای افراد رده بالا هم دیگر رنگی نداشت و شاهد بودیم که در نشست های وی دیگر افراد رغبتی به گوش کردن ندارند و سعی می کنند در بیرون از سالن بوده تا دوباره حرفهای تکراری او را گوش ندهند هر چند مسئولین فرقه تلاش می کردند افراد را در سالن نگهدارند تا به حرفهای بی ارزش و تکراری رجوی ها گوش کنند ولی این کارساز نبود.
در این سالها هر چه شنیده بودیم تحلیل های آب و دوغ خیاری سران فرقه بوده و اینکه بتوانند به افراد وارفته خود روحیه بدهند.
در این میان باز این رجوی جنایت کار بوده که سعی نمود با القابی کشکی و مسخره مانند به اصطلاح لشکرهای فدایی افراد را در تشکیلات نگهدارد.
بعد از حمله موشکی به لیبرتی رجوی جنایت کار به اعضای خود در لیبرتی پیام داده که آرامش و کنترل و خونسردی خود را حفظ کنید و آماده به اصطلاح کارزارهای بعدی باشید.!!! سئوال این است چه کارزاری؟ کدام کارزار؟ آیا دست روی دست گذاشتن و یا منتظر فرصتی که شرایطی در عراق به وجود بیاید تا خودتان را در خاک عراق تثبیت کنید از کارزارهای شماست؟
علت کش دادن و وقت خریدن برای ماندن در عراق یک چیز بیش نیست و آن هم خوب می دانید که اگر پا را از کشور عراق بیرون بگذارید به معنی فروپاشی کامل تشکیلات خواهد بود و اینکه باید جوابگو این سالیان خیانت و کشتار علیه مردم ایران باشید. کارشکنی در کار انتقال اعضای خود به کشور ثالث و دادن شعارهای جنگ طلبانه برای ماندن در عراق و سرکار گذاشتن افراد خود با اسم های الکی و سرکاری به نام به اصطلاح ارتش فدائی و غیره دروغی بیش نیست و این را خود رجوی جنایت کار بهتر از هر کسی می داند.
اکنون دیگر زمان فریبکاری و شارلاتان بازی گذشته است بعد از حمله به لیبرتی به نقطه سرفصلی رسیدیم که باید دیگر عراق را ترک کرده و بهانه و مانع تراشی هم نمی تواند مانع این کار شود.
محمد رضا گلی اسکاردی