"طرح ما یک ایران بدون اعدام است". این جمله ی مشهور رئیس جمهور خودخوانده ی سازمان مجاهدین خلق است که در رسانه های تبلیغاتی سازمان به ویژه سایت های انگلیسی زبان بارها و بارها منتشر شده است. این جمله شعاری ست که مریم رجوی در بیشترشو های تبلیغاتی اش تکرار می کند. نگاهی به سوابق مجاهدین خلق نشان می دهد که این شعار کاملا با ماهیت خشونت طلب سازمان مغایر است واکنون با اعدام روحانی شیعه شیخ نمر باقر النمر در عربستان سعودی، ذات فریبکارانه و استانداردهای دوگانه ی مجاهدین خلق بار دیگر روشن شده است.
چنانچه با بررسی رسانه های فرقه ی رجوی درمی یابیم، اعدام شیخ نمر توسط پادشاهی عربستان سعودی هیچ نگرانی برای مجاهدین خلق ایجاد نکرده است. عجیب است که سازمانی که این چنین ادعای حقوق بشر و دمکراسی خواهی دارد و همواره در رسانه هایش اعدام ها در ایران را محکوم می کند و رهبرش درهر فرصتی از آنچه ایران بدون اعدام می خواند سخن می گوید، در اعتراض به اعدام 47 نفر در یک روز در عربستان هیچ واکنشی نشان نمی دهد.
اعدام شیخ نمر نه تنها حس اعتراضی را در تشکیلات مجاهدین خلق برنیانگیخت، بلکه با اقدام شتاب زده و غیراخلاقی عده ای افراد به سفارت عربستان در تهران و کنسولگری آن در مشهد، ماشین تبلیغاتی مجاهدین برای چند روزی سوخت گیری کرد تا پروپاگاندای ضد ایرانی و اهداف تفرقه افکنانه و بحران آفرینی در منطقه را بیشتر دنبال کند – هر چند که نهایتاً هیاهوی مجاهدین خلق راه به جایی نمی برد اما دست کم مواضع مبهم و تناقضات رفتاری آن ها را آشکار می کند.
البته که روابط مجاهدین خلق و عربستان سعودی بر اساس منافع مشترک شان و خصومت مشترکشان با جمهوری اسلامی ایران تعریف می شود. منافعی که در پی توافق هسته ای ایران با شش قدرت جهانی شدیداً به خطر افتاده بود. برای مجاهدین از این جهت توافق خطرناک بود که روابط عادی میان ایران و غرب به معنای حذف مجاهدین خلق از لابی های غربی و زوال تشکیلات شان بود و برای عربستان سعودی توافق ایران با غرب و برداشته شدن تحریم ها به معنای قدرت گرفتن ایران به عنوان رقیب جدی عربستان در منطقه بود. به ویژه آن که در پی تشدید بحران سوریه و پیش روی داعش در منطقه، غرب همکاری با ایران برای مقابله با داعش را الزامی می داند.
فرقه ی رجوی به جای نام بردن از اعدام نمر ومحکوم کردن آن، ماجرای حمله به ساختمان سفارت را در ابعاد بسیار گسترده در رسانه هایش بازتاب می دهد. همچنین، شادی سازمان از اخبار قطع روابط دیپلماتیک میان ایران و عربستان و چند دولت دیگر به وضوح در نگاه اول به رسانه هایش نمایان می شود. در حالی که نهادهای حقوق بشری دنیا و برخی دولت ها اعدام شیخ نمر را محکوم کرده اند –که در سایت های سازمان بازتابی ندارد– محکوم کردن حمله به سفارت عربستان در ایران به انحاء مختلف مورد استفاده تبلیغاتی مجاهدین قرار گرفته است. این در حالی ست که در زمان حمله ی دانشجویان پیرو خط امام به سفارت امریکا در سال 1358 سازمان مجاهدین خلق حمایت پرشوری از تسخیر کنندگان سفارت داشتند و حتی پس از آزاد شدن گروگان ها مجاهدین از دولت انتقاد شدید کردند که نباید گروگان ها را آزاد می کرد.
همچنین، خود سازمان مجاهدین خلق سوابق تاریکی از حمله به سفارت ها دارد. عوامل مجاهدین در 1993 در حملاتی همزمان به سیزده سفارتخانه ی جمهوری اسلامی در سراسر دنیا خساراتی به ساختمان سفارت خانه ها وارد کردند و کارمندان ها را مورد ضرب و شتم قرار دادند که تصاویر و فیلم هایی از این حملات موجود است.
برای درک رابطه ی استراتژیک میان فرقه ی رجوی و عربستان سعودی، نیاز چندانی به تحقیق و کاوش نیست. چنانچه در حادثه منا نیز که بیش از پانصد نفر از هموطنان ما کشته شدند، رسانه های سازمان نه پیام تسلیتی منتشر کردند ونه ابراز همدردی با بازماندگان حادثه کردند و صد البته نه مقامات عربستان را محکوم کردند.
وقایع اینچنینی همواره روشنگر ماهیت فریبکارانه و ریاکارانه ی مجاهدین خلق بوده اند.در طول تاریخ مجازات اعدام در جوامع و ادیان مختلف موضوعی چالش برانگیز بوده است و توافق بر سر لزوم یا حذف آن کار آسانی نبوده است اما رجوی چنان مصرانه دم از حذف مجازات اعدام می زند که هم آوایی او با عربستان سعودی که ید طولایی در اعدام و نقص عضو مجرمین و متهمین به حق و یا به ناحق دارد بسی مضحک به نظر می رسد.
مزدا پارسی