تعدادی از خانوادها که عزیزانشان هنوز در زندانی به اسم آزادی در نزدیکی بغداد عراق حبس هستند در مقابل این زندان در این سرمای زمستان دست به اعتصاب زده اند.
ما انجمن زنان از این تحصن حمایت می کنیم و متأسفیم از اینکه نتوانسته ایم شخصا در این تجمع حضور یابیم. از طرف فرقه رجوی به آنها اجازه دیدار و ملاقات داده نمی شود از جمله دو خواهر بنامهای راحله ایرانپور و ماه منیر ایران پور که جان برادرهای آنها در این اسارتگاه در خطر است.
این خانواده ها مصمم هستند تا عزیزانشان را بتوانند کمک تا به مکانی امن انتقال یابند اما بارها از طرف فرقه رجوی که کنترل کننده این افراد هستند مورد فحاشی و حتی سنگ پرانی قرار گرفته اند.
فرقه رجوی با سوء استفاده از خون این اعضاء حتی در کار انتقال این افراد از طرف ارگانهای بین المللی اختلال ایجاد می کند و سعی می کند به آنها بجای نجات جانشان سعی می کند که رجوی را و تشکیلات رجوی را تحمیل کرده و حقانیت ببخشد و اینکار یعنی سوء استفاده از جان کسانی که در معرض خطر مرگ و نابودی در آن کشور مصیبت زده هستند.
این زندان از سوی گروههای مخالف این فرقه در عراق بارها مورد تهاجم قرار گرفته و اسم اینکار را رجوی مبارزه برای آزادی ایران گذاشته است.
برعکس وظیقه مریم رجوی و تشکیلاتش مهیا کردن و تحریک کردن گروهها و تشکلهای مختلف در عراق برای قتل عام اعضای باقیمانده در عراق است.
مریم رجوی بخوبی می داند که از اعضای خود در عراق طعمه ای برای گروههای متضاد است.
مریم رجوی هیچگاه پاسخ نداده که دوازده سال بعد از سرنگونی صدام چرا این افراد را برای کشته شدن و اضافه شدن به لیست شهدایش آنجا نگهداشته است همانگونه که شاهد بودیم برای تعدادی که در اشرف نگهداشته بودند و حتی قبل از کشته شدن ” لشکر فدائی” هم روی آنها اسم گذاشته بوده اند برای اینکه نوار صبحتهایشان که رجوی با آنها صوتی صحبت کرده است.
مریم رجوی و فرقه اش بسیار ثروتمند هستند و هزینه های سرسام آوری صرف تبلیغ و سخنرانی های پارلمانترها و … می کنند اما برای انتقال این اعضاء از عراق نه تنها اقدامی نکرده بلکه کارشکنی هم می کنند.
ما از مجامع بین المللی خواهان رسیدگی به وضعیت این نفرات و کمک برای نجات آنها از زندان لیبرتی و فرقه رجوی هستیم.
ما خواهان محاکمه مریم و مسعود رجوی هستیم.
انجمن زنان ایران در آلمان
۲۶٫۰۱٫۲۰۱۶
رونوشت به
سازمان ملل متحد
سازمان دیده بان حقوق بشر
صلیب سرخ جهانی