وقتی خبر درگیری را شنیدم بسیار متعجب شدم قبل از این خبر، در سایت ها خوانده بودم از لیبرتی 80 نفر به آلبانی اعزام شدند خبر، خبر خوشحال کننده ای بود ترکیب افراد اعزامی را خواندم، با توجه به شناختی که از اعضا دارم برداشتم این بود، رجوی تلاش دارد اول از همه نیروهایی که به لحاظ تشکیلاتی وابسته به خودش هستند را اعزام کند بهتر بگویم وی دارد دست چین می کند آنهائی که سرسپرده تر هستند و به قول خودشان کسانی که هنوز هم سر موضع هستند را می برند تا در آلبانی یا سایر جاهای دیگر از آنها بیشترین استفاده را بکنند اگر توجه کرده باشید او مثل همیشه از خودش می چیند و به فکر تشکیلاتش است تا فرو نریزد هرگز به فکر جان افراد نیست و نبوده، از قرار افرادی که در لیبرتی ماندند از جمع آنها یک عده سرباز پیوسته هستند که از اردوگاه های صدام در سال 68 به فرقه پیوستند و تعدادی هم اسیر پیوسته خود فرقه بودند که در عملیاتهای مختلف به اسارت در آمده بودند، و یا افرادی که از نظر تشکیلاتی ضعیف اند یا کم سواد و ساده هستند یا این که سر موضع نیستند و همچنین افرادی هستند که پای بند به اصطلاح انقلاب طلاق مریم هم نیستند خلاصه اعضای باقیمانده در لیبرتی اکثراً همین طیف را تشکیل می دهند به جزء تعداد محدودی که مجبور اند جهت کنترل بقیه نیروهای مسئله دار آنها را در لیبرتی نگه دارند، به همین دلیل نیروهای باقیمانده در لیبرتی برای رجوی اهمیت چندانی ندارند از نظر وی، اگر باز هم به بهانه های رجوی ساخته درگیری شکل گیرد و تعدادی این وسط نابود شوند باز هم رجوی از خون آنها استفاده کرده و به کیسه خودش می ریزد برای این که زنده ماندنشان ضررش بیشتر از زنده نماندن شان است در نتیجه باید بگویم با توجه به ترکیب اعزامی و روند کاری و سیاستی را که رهبران در برنامه شان دارند نشان می دهد قصد دارند قیمت را از جیب افراد ضعیف بپردازند تا مظلوم نمائی نموده و باز هم با حیله گری خودشان را بی گناه جلوه دهند.
لازم به ذکر است تا قبل از درگیری اخیر خانواده هایی که جهت ملاقات به لیبرتی می رفتند با نیروهای رجوی که به عنوان انتظامات در ورودی لیبرتی مستقر بودند مشکلی نداشتند آنها عکس العملی برخورد نمی کردند و به خانواده ها توهین نمی کردند فقط گوش می کردند ضمن این که طبق اظهارات بعضی از خانواده ها بعضی از نیروها از خودشان علائم مثبت هم به صورت پنهانی صادر می کردند به زبانی با خانواده ها هم دردی می کردند اما اکنون در قبال عملکرد انسانی و عاطفی خانواده های دردمند که از اقصی نقاط ایران جهت دیدار فرزندانشان به لیبرتی رفتند و آنها با ابتکار عمل قصد داشتند با هدیه شیرینی و تربت وطن احساسات عاطفی اعضای را زنده کنند و به خودشان بیایند متقابلاً شاهدش هستیم نیروهایی که در درب ورودی لیبرتی مستقر بودند با فرمان مسئولین بالا به خشونت روی آوردند. آیا این عمل گناه است؟ آیا غیر انسانی است؟ آیا حق پدر و مادر پیری که سالیان در حسرت یک دیدار در پشت دربهای اشرف و اکنون در لیبرتی مانده اند نیست که ابراز عاطفه کرده و به اعضا از جهت بدست آوردن دل آنها شیرینی هدیه کنند؟ این درخواست اولیه را کسانی قبول ندارند که توسط سیستم مغزشوئی رجوی عاری از هر گونه عواطف خانواد گی شده باشند، یا افراد خیلی باید قصی القلب شده باشند تا در مقابل مشروع ترین، قانونی ترین، حقوقی ترین، انسانی ترین درخواست آن هم از جانب پدر و مادر پیر به خشونت متوسل شده و خانواده ها را به هتاکی بگیرند این منطق، منطقی فقط در فرقه رجوی یافت می شود با توجه به فاکتور فوق اگر درلیبرتی مشکلی پیش آید مسئولیتش به عهده رجوی جنایت کار است که قصد دارد تا باز هم تعدادی را به کشتن دهد.
محمدرضا گلی