ماه مبارک رمضان در فرقه رجوی

یکی از سخت ترین ایام در سازمان ماه مبارک رمضان بود.خصوصا در سالهایی که ماه رمضان در فصل تابستان بود و با توجه به گرمای گاها بیش از 55 درجه بیابانهای عراق٬ و ساعات طولانی روزه بودن٬ حقیقتا سخت میگذشت! به جرات میگویم که اکثریت مسئولین رده بالای سازمان ٬روزه نمیگرفتند. اتفاقا این افراد کسانی بودند که راحت ترین کارها را هم انجام میدادند و در واقع اصلا کاری نمیکردند. تمام وقت زیر کولرهای گازی و پشت میزشان نشسته بودند. باوجود این به جرات میگویم که بالای 90 درصد این افراد روزه نمیگرفتند. اما بشدت کنترل میکردند که چه کسانی از نیروهای تحت مسئولیتشان روزه نمیگیرند و درصورتیکه موضوع پزشکی نبود و دکتر مجوز روزه نگرفتن نداده بود٬  با او برخورد تشکیلاتی میشد و او را متهم به لیبرالیزم میکردند و سستی در اعتقاد و آیین های مذهبی و سازمانی! خود مسئولین سازمان هم بخاطریکه نشان بدهند مثلا روزه هستند به هنگام سحری به سالن غذاخوری میآمدند و با بقیه سحری میخوردند ولی آنها همگی در دفتر کارشان که اتاق مجهز استراحت آنها هم همانجا بود٬آشپزخانه ای داشتند که میتوانستند بدور از چشم افراد٬ از آن استفاده کنند! توجیه شان هم برای روزه نگرفتن این بود که ما در حال جنگ هستیم و روزه در حین جنگ واجب نیست! از آنطرف طاقت فرسا ترین کارهای بدنی را هم به کسانی میسپردند که اتفاقا آنها مجبور به روزه گرفتن بودند. مثلا سرویس تانکها و نفربرهای زرهی. حقیقتا در گرمای تابستان بدنه این سلاح ها٬آنقدر داغ میشد که بعضا دستمان تاول میزد و بقول بچه ها تخم مرغ روی بدنه تانک نیمرو میشد! یا مثلا کار جمعی میگذاشتند برای کندن علف های بیابانهای قرارگاه! اگر هم اعتراضی میشد که این کارها در این ایام چه ضرورتی دارد٬ متهم به راحت طلبی و ولنگاری میشدیم. بهمین دلیل هم خیلی از بچه ها تظاهر به روزه بودن میکردند ولی عملا و در واقعیت روزه نبودند.درحد رفع تشنگی شدید و طاقت فرسا ٬بدور از چشم بقیه آب مینوشیدند و تجدید قوا میکردند.
از نظرمن٬ روزه گرفتن یا نگرفتن یک امر کاملا شخصی است و به رابطه هر شخص با خدای خود و به شرایط خود برمیگردد! بقول قرآن هیچ اصراری در دین یا انجام آیین ها نیست وهرکس مختار است که دین خود را انتخاب کرده و بآن معتقد باشد! مهم انسان بودن است ولی فرقه رجوی کاری بر سر نیروهای خود آورده بود که همه مجبور بودند که تظاهر کنند که مثلا روزه هستند! بهرحال اگر قرار است درآن شرایطی اقلیمی کسی روزه بگیرد٬لازم است که حتی المقدور برنامه روزانه اش را طوری تنظیم کند که به سلامتی اش لطمه ای وارد نشود اما در سازمان که همه چیز زوری و تشکیلاتی انجام میشود٬ اکثریت افراد به دروغ گویی و تظاهر کشیده میشدند!
الف – عباسی