سراسیمگی نه! افشای چهره ی مزورانه دولت فرانسه بلی!

اطلاع کافی داریم که طی روزهای گذشته، گروهی ازهم زنجیران سابق ما که اینک به نجات یافتگان مقیم خارج ازکشور اشتهار یافته اند، با ایجاد آکسیون ها و پخش هزاران برگ اطلاعیه و بروشور، در وسع خود و بدون توجه به امکانات بسیار کم خود و سرمای سوزان اروپا، ماهیت سازمان مجاهدین رجوی را برای افکار عمومی فرانسه، روشن ساخته اند!
ما بعنوان گروهی از نجات یافتگان ازباند رجوی ومقیم کشور خود (استان آذربایجان شرقی) نهایت سپاسگذاری خود را ازاین دوستان خود اعلام کرده، نظریات آنها را عین نظر خود دانسته وحمایت همه جانبه ی خود را ازانها اعلام میکنیم.
رسانه های رجوی درتشبث به " نعل وارونه زنی "، این کار دوستان ارجمند ما را بحساب ضعف رژیم گذاشته و نوشته ای با نام " این همه سرآسیمگی رژیم از کنفرانس پاریس؛ چرا؟" منتشر کرده و مدعی گردیده  که:
" می‌بینید که تبلیغات‌چیهای رژیم که تلاش دارند اهمیت این کنفرانس را کم کنند، می‌گویند فرانسه نخواسته یا نتوانسته جلوی آن را بگیرد، که اعتراف آشکاری است هم به استقلال مجاهدین و مقاومت ایران و هم به اعتبار آن ".
البته طرف صحبت رژیم شما نبوده اید بلکه دولت فرانسه بود که باوجود اطلاع ازماهیت باند رجوی، باین سادگی اجازه میدهد، مریم هرروز که بخواهد، درسالن های پاریس جلسه گذاشته وشعارهای سرنگونی بدهد!
آیا وضع اقتصادی دولت فرانسه اینقدر بد است که اجاره ی مرتب این سالن ها ازطرف مریم رجوی را کمکی به اقتصاد خود میداند؟!
یا میخواهد با بازگذاشتن دست او، امتیازی مثلا؟! ازایران بگیرد؟!
درهر صورت این حق قانونی دولت ایران است که بخاطر فعال مایشائی یک فرقه ی تروریستی منحط – که اینک مانند یک نی زن دندان ریخته نمیتواند نی بزند ومیگوید که توبه کرده – به دولت فرانسه اعتراض کند که تازه باین سطح هم نرسیده است!
آیا این همان دولت فرانسه نیست که دربرابر تظاهرات میلیونی کارگران فهیم خود که ریاضت اقتصادی را نمی پذیرند، دست به باتون و آب پاش زده و صفوف آنها را پراکنده میکند؟!
اما این خیمه شب بازی ها چرا باید استقلال مجاهدین رجوی را نشان دهد، برهیچ آدم عاقلی قابل هضم نیست!
باند رجوی مینویسد:
"… واقعیت این است که دلیل این واکنش به‌خاطر احساس خطر شدیدی است که رژیم در برابر مقاومت ایران دارد. وقتی در جنگ رودررو و با انواع فشارها و شدیدترین محاصره همه‌جانبه در اشرف و لیبرتی و با موشک‌باران و کشتار نتوانست آنها را وادار به تسلیم بکند یا از بین ببرد و شاهد این است که مجاهدین پس از شکستن حلقه محاصره و خارج شدن از زندان لیبرتی با چه سرعتی در همه زمینه‌ها در حال پیشروی هستند، طبیعی و قابل فهم است که این طور دچار وحشت و جنون بشود ".
نه عزیزان!
باوجود اینکه دولت ایران گام قابل توجهی برنداشته که نشانگر ترس اش ازرجویه باشد، اما این رژیم هم مانند دیگر رژیم ها بسادگی با استفاده از ضعف ها وخیانت های مفرط فرقه ی رجوی،  میتواند به جهانیان بگوید که  ببینید که اپوزیسیون من ازچه قماشی است!
به لیبرتی واشرف که می رسیم باید گفت که اهالی سابق آنجاها، تحت محاصره ی رجوی و دوستانش بودند و اتفاقا این محاصره دردرجه ی اول توسط عزم جزم خانواده ها ودردرجه ی دوم به همت ما جدا شدگان درهم شکسته شد واگر این درهم شکسته شدن افتخاری داشته باشد که دارد، متعلق به  اعضای خانواده های گرفتار وما نجات یافتگان می باشد!!
دوباره:
"… مثلاً در همین کنفرانس اخیر، جوانانی جدیداً از داخل ایران جذب مقاومت شده‌اند و به‌نمایندگی از جوانان ایران در آنجا صحبت کرده‌اند، کسانی بودند که راههای مختلفی را برای مبارزه با این رژیم تجربه کرده‌اند ولی النهایه به این نتیجه رسیدند که مبارزه جدی و مؤثر با این رژیم، فقط در صفوف مجاهدین و رزمندگان آزادی مردم ایران می‌تواند محقق شود…".
شبنم خانم وآرش محمدی را میگویید؟!
شبنم که همراه با تعداد زیادی ازاعضای  خانواده اش درخدمت سازمان بوده و مدت زمانی پیراهن دیگران را پوشید وبا استفاده ازسادگی وکم تجربگی آنها،  مشهور شد  ودرعوض آبرویشان را دردفاع ازاو برد، فکر مبارزاتی نداشته و مرید فرقه ی مرتجع رجوی بوده وبنابراین کار اخیرش در رسیدن به پاریس و قربان صدقه رفتن هایش بنفع مریم ومسعود، چنگی بدل نزد!
درمورد آرش محمدی وفرصت طلبی های چندش، بعدها صحبت مبسوطی با خوانندگان خود خواهیم داشت!
گروهی از نجات یافتگان از باند رجوی
آذربایجان شرقی
ایران
اکبر  خباره
اسماعیل  آقاپور
لطف اله  محمدی
جلال  سلمانی
حسین  همتی
سیروس  غضنفری
کریم  سجودی
احد  رسول پور
احمد حسین زاده
نادر  چپ چاپ
جعفر فرج پور اندبیلی
علی امانی
علی قنبر زاده
الله وردی  رسول زاده
حیدر ابوالحسنی
جمشید    نظری
محمد رضا  شمس
محمد جواد  اسدی
علیرضا  مقدمی چوبقلویی
حبیب  مونسی قراملکی
شهریار  صمده
شهرام  بهادری
شهرود  بهادری
 

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا