بعد از خروج مجاهدین از عراق به کشور آلبانی کفگیر شکسته این فرقه به ته دیگ خورده دیگر انتخاب و تصمیم درستی وجود ندارد و برای آنها شبهه ایجاد می شود چرا اهدافی که داشتن بی فایده مانده است نیروها تا امروز چشم و گوش بسته هر فرامینی را اجرا و برای خود در جوار مرزهای میهن آمالی داشتند که همه چی بی پاسخ مانده است.
بنظر می اید سران فرقه رجوی اشتباه خودشان در این سالیان را نمی پذیرند ودر شعارهائی که در سالیان قبل و در حمایت از صدام سر می دادند و به کمتر از سرنگونی حاکمیت جمهوری اسلامی رضایت نمی دادند.خروج از عراق خفت بزرگی برای رجوی بود آن چقدر مانورهای رزمی و زرهی داشتند چه شد در لیبرتی باید محتاج یک تانکر آب و مواد غذایی می شدند.این همان فلاکت است که مسبب اصلی آن هم شخص رجوی می باشد.
استراتژی اصلی آنان که جنگ مسلحانه بود شکست خورده بود در برنامه سیمای باصطلاح آزادی آنها فقط مسئولین فرقه را آرام می کردند.با یک حساب و کتاب می توان حس افراد در آلبانی را درک نمود فاصله حدودی 5هزار کیلومتری از مرزهای ایران تمام امیدها را به ناباوری تبدیل می کند توصیه به رجوی این است از دادن شعارهای بی محتوا و نا ممکن دست بر دارید.