مسعود رجوی برای محقق کردن رویاهای سرنگونی رژیم ایران و بدست گرفتن قدرت هرشیوه و وسیله ای را توجیه می نمود.
استقرار در مرزها و بکارگیری شیوهای استراق سمع رادیویی مکالمات ارتش ایران، تا نفوذ تیم های رخنه وبه اسارت گرفتن پرسنل نظامی ومردم مناطق مرزی بمنظور تخلیه اطلاعاتی آنها توسط ضد اطلاعات ارتش صدام با بکارگیری وحشیانه ترین شکنجه ها، عملیات نظامی مشترک با ارتش صدام وایفای نقش ارتش پیاده نظام دشمن وکشتن ومجروح کردن سربازان ایرانی و بالاخره دادن اطلاعات وگرای مختصات اهداف مسکونی ومناطق و زیرساخت های شهری واقتصادی بمنظور وارد کردن هرچه دقیق تر و گسترده کردن خسارت جانی ومالی، ما به ازای کسب درآمد مالی ولجستیکی از رژیم دیکتاتوری صدام بخشی از راه طی شده رجوی در این مسیر سراسر خیانت به منظور کسب قدرت بود.
در زمینه حقوق و آزادی های اجتماعی اعضاء کارنامه ای به مراتب سیاه تر از خود بجا گذاشت. برای تحقق شعار کذایی سرنگونی سالیان آنها را از بدیهی ترین حقوق خود محروم و در اسارتگاه اشرف به بند کشید. اعضاء بزرگ ترین بهاء را با دادن خون و رنج خود و دست کشیدن از تمامی عشق و عواطف خانوادگی پرداختند تا استراتژی جنون قدرت طلبی و توهم، وعده وعیدهای شعار سرنگونی او را محقق کنند. سالیان طولانی دربیابانهای خشک و گرمای طاقت فرسای اشرف از سپیده صبح تا بوق شب خواب و آرامش را برخود حرام کردند و تمرین و مشق نظامی گری بجا آوردند. و هر سال به سالی دیگر به خود تلقین کردند که دیگر سال آخر است. رژیم صدام سرنگون شد. صدام بدست دادگاه عدالت اعدام و رجوی شریک جرم جنایات او موقتا از چنگ آتش کین خلق گریخت. اعضاء خلع لباس و سلاح شدند. رهبران اصلی فرار را بر قرار ترجیح دادند و به کنج عافیت طلبی فرانسه پناه بردند. اکنون اعضای سالخورده و مریض و رنجور باز درآلبانی به حال خود رها نمی شوند. باز رهبران دروغ گو وخبیث تلاش میکنند آنها رابه بازی بگیرند. بازسازی دانشگاه قدیمی شهر تیرانا و تبدیل آن به اسارتگاه اشرف دوم جدیدترین استراتژی اسارت و مرگ اعضای قربانی است که سرکردگان فرقه رجوی درذهن علیل خود می پرورانند. آمدن مریم رجوی به آلبانی، تطمیع مالی عناصر سازمان ملل و دولت آلبانی همه تلاش های مذبوحانه ای است که فرقه رجوی به آن دست زده است. سوال اساسی این است که آیا سران فرقه می توانند بار دیگر سناریو اشرف را بار دیگر در آلبانی تکرار و اعضاء را برای چندین سال دیگر در اسارت ذهنی بگیرند. واقعیت ها وقانونمندی مرحله جدید خلاف این را ثابت میکند. تاریخ به عقب برنمیگردد.
براستی سرکردگان این فرقه چه جوابی برای انبوه تناقضات اعضاء و باورهای رنگ باخته آنها دارند. با کدامین سلاح، با کدام ظرف سرنگونی، باکدام ارتش کلاسیک واستراتژی جنگ آزادیبخش وکدام مرحله(سین سین ا) تمامی شواهد گواه این است که تمامی تقلاهای مذبوحانه رجوی ها برای جلوگیری از فروپاشی محتوم آنهاست. تنها هنر آنها این است که برای مدتی این فروپاشی را به تاخیر بیندازند امری که متفاوت بودن شرایط آلبانی به نسبت عراق و تناقضات اساسی اعضاء غیر محال می نماید….
پایان
م. بارون