همه از اوییم و به سوی او باز می‌گردیم.
با نهایت تأسف و تأثر خبر جان‌سوز درگذشت خواهری دلسوز، فداکار و چشم‌انتظار، خانم فریبا سرخی را دیروز شنیدیم و سایه‌ای از غم بر دل و جانمان نشست. چه عاشقانه، در سفرهای آخر خانواده‌های اسیران فرقه‌ی دوزخی رجوی در اردیبهشت و مرداد ماه گذشته به عراق، برادرش احمد را صدا می‌زد و آرزومند دیدارش بود و چه فداکارانه در پی‌اش بود… ای وای که روزگار غدار چه بازی‌ها با ما نمی‌کند و ای داد که چه خواهران و مادران چشم‌انتظار و آرزو به‌دل به سوی پروردگار پرکشیدند و دیدار با جگرگوشه هایشان به قیامت افتاد… لعنت و نفرین ابدی خدا و خلقش بر مسعود رجوی بی‌شرم، این ضحاک ماردوش زمانه و همسر عفریته‌اش که فرصت دیدار خواهری دلتنگ و چشم‌انتظار را با برادرش که قریبِ سی سال در زندان فکری و جسمی فرقه‌ی اهریمنی‌شان محصور است را از او دریغ داشتند و از فشار غم فراق و سختی‌های روزگار اینچنین مرگ نا به هنگام در میانسالی او را به کام خود فرو برد و آرزوی دیدار عزیزش را با خود به گور…
این ضایعه‌ی اسفناک را از طرف خانواده‌ی ایرانپور و نیز همه‌ی اعضای خانواده‌های اسیران دربند فرقه‌ی رجوی، به خانواده و کلیه دوستان و آشنایان ایشان تسلیت عرض می‌کنیم و برای بازماندگانش صبر جمیل از درگاه خداوند مهربان طلب می‌کنیم. روحش شاد و قرین رحمت بی‌پایان پروردگار باد.
خانواده محمد‌رضا و احمد‌رضا ایرانپور، اسیران فرقه‌ی منحوس رجوی.