نامه مادر منوچهر کوهکی به فرزند اسیرش

فرزند عزیز و نور چشمم
منوچهر کوهکی
پس از سلام من تو را در فامیل بهترین میدانستم و الگوی ما بودی و حدود 29 سال است که در فراغت اشک میریزم و از آنجائیکه پدر و مادر حق بر گردن فرزند خود دارند و همان طور که میدانی چیزی به پایان عمر من و بابات نمانده لذا عاجزانه از تو میخواهم که از این گروه جدا شوی و چشم ما بدیدن جمالت روشن شود.
پس از جدا شدن میتوانی نزد برادر و خواهرت بروی یا هر کجا که دوست داشتی بروی و زندگی جدیدی را شروع نمایی شاید تلافی ایامی را که با این گروه تلف کردی جبران نمایی. چنانچه رفتی هر چه از دست ما بر می آید برایت انجام خواهیم داد.ممکن است تابستان سال 96 من و بابایت به کانادا بیاییم و در صورتیکه به کانادا آمدی ترا ببینیم.
قبل از تو خیلی افراد از این گروه جدا شده اند و زندگی خوبی می گذرانند.
قربانت مادرت
مهین دخت محمد زاده