علی جان همسرعزیزم از طرف خودم و فرزندانت مهدی وحسین وهمچنین بقیه خانواده وفامیل به توسلام می کنم.علی جان چه بگویم ازسالها دوری و بی خبری از تو؟! وقتی اسیر صدامیان شدی فرزندانت مهدی وحسین که کوچک بودند هر روز بهانه تو را می گرفتند ومن از اول واقعیت را به آنها توضیح داده و گفتم:عزیزانم پدرتان رفت جبهه تا به همراه دیگرجوانان غیور وطن دست دشمن متجاوز را که به سرزمین مان دست درازی کرده بود کوتاه کنند، آنها رفتند تا تمامی بچه های ایران امنیت و آسایش داشته باشند اما متاسفانه پدرتان اسیر دشمن بعثی شده ولی بزودی به وطن باز خواهد گشت! اما علی جان سالها گذشت و با بازگشت اسراء به وطن تو به ایران برنگشتی واقعا دیگر نمی دانستم به آنها چه بگویم آخرمن آنها را امیدوار کرده بودم که بزودی تو به نزد ما بازخواهی گشت من درمقابل سئوال های به حق آنها فقط مجبور بودم که بگویم پدرتان هنوز اسیر است و آزاد نشده.حال همسرعزیزم می دانم که تو ما را فراموش نکردی همانطورکه من و بچه هایت نیز تو را هرگز فراموش نکرده و نخواهیم کرد. می دانم دوران سختی را در کشورعراق سپری کردی ولی باز خدا را شکر که بالاخره جان سالم بدر بردی تا من و فرزندانت همچنان امیدوار به بازگشت تو باشیم، علی همسر مهربانم بخدا قسم وقتی درعراق بودی چندین بار به همراه برادرم فضل الله آمدیم تا جلوی کمپ اشرف و لیبرتی اما یکبارهم نگذاشتند تورا ببینیم متاسفانه وقتی درآخرین سفر با برادرم فضل الله به اطراف لیبرتی آمدیم دوستان تو در کمپ با سنگ سر او را شکستند! بطوریکه ازحال رفت. ما آمده بودیم تا تو را ببینیم می خواستم به تو بگویم که علی جان من و فرزندانت دوستت داریم بدان که هرزمان که خواستی برگردی به گرمی پذیرای توهستیم که متاسفانه نگذاشتند.اما حال که به کشور آلبانی رفتی ازتوخواهش می کنم حداقل هرطور شده با ما تماس بگیر تا بعد ازسالها حداقل صدایت را بشنویم پس ما منتظرتماس تو هستیم دیگرعرضی جز سلامتی و آرزوی سلامتی و بازگشت تو به آغوش خانواده ندارم.یادت باشد که ما منتطرتماس تو هستیم.
همسرت مهوش جهانبانی
شماره تماس 09339733702