دلنوشته کوتاه به محمود دهقان عضو اسیر رجوی در آلبانی

سلام برادر عزیزم محمود جان

سال نو مبارک باشد. کجایی دل ما تنگ شده برات. همه خانواده چشم براه تو هستیم. چرا نمی آیی. سال ۹۶ هم آمد. چراخودت را از دست رجوی خلاص نمی کنی. محمود جان بیا ما داریم زندگی خوبی می کنیم. برادرت محمد وخودم وخواهرانت فرحناز، فریده و هایده و برادرزاده ها و خواهر زاده و همه فامیل ها سلام می رسانند .

محمود جان روز شماری می کنم تا بیایی پیش خانواده ات.  محمود جان به ما زنگ بزن چشم انتظاریم محمود جان از راه دور می بوسمت.

بنظرمیرسد درآلبانی باید کمتردرکنترل رجویها باشید وآزادی عمل بیشتری داشته باشید. هیچ میدانی دوروبرت چه میگذرد؟ هیچ میدانی که بواسطه رهبران خائن تان درآویختن و مزدوری به امریکا دارید به ملت و وطن خود خیانت میکنید؟ هیچ میدانی که دراعتراض به مناسبات فرقه ای و وابستگی به آمریکا خیلیها جدا شدند و پی زندگی شان رفتند؟ تواصلا خبرداری ازمیان جداشدگان شماری ازهمشهری های خودت ازگیلان جدا شدند وبا خانواده هایشان درارتباط هستند؟

پس توهم میتوانی با اختیارعملی که داری تصمیم نهایی خودت را عملی کنی و ازشر رجویها راحت شوی.

اطمینان دارم تودراسارت ودرکنترل رجویها با مغزشویی که میکنند قادربه دیدن واقعیت نیستی ودرصورت خروج ازتشکیلات سیاه رجویها وبازگشت به جامعه مثل سایرجداشده ها درخواهی یافت که عمروجوانی ات به تباهی و به بطالت رفته است.

 از تو تمنا دارم با توسل به خدای سبحان و در خلوت خودت اندک تامل کن و صف خود را از دشمنان مردم ایران جدا کن و به جریان زندگی شرافتمندانه وصل شو که درآن صورت همه جوره حمایتت میکنم و اصلا جای هیچگونه نگرانی نیست.

 برادرت احمد دهقان

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا