17ژوئن، دستبند زدن به سکت و تروریسم! – قسمت اول

بهرام که گور میگرفتی همه عمر           دیدی که چگونه گور بهرام گرفت…

14 سال پیش، پس از ماهها تحقیق و مراقبت، بدستور ژان لویی بروگیر، بازپرس شعبه ضد تروریسم و ضد جاسوسی پاریس، درساعت 6 بامداد، 27 خرداد  1382، برابر با 17 ژوئن  2003، در یک اقدام غافلگیرانه، 16 سرویس فرانسوی متشکل از 1380 مامور پلیس به اورسورواز مقر مرکزی و تروریستی مریم رجوی (مقر اصلی هدایت و رهبری کلیه عملیات این فرقه در اروپا) و 12 خانه تیمی دیگر متعلق به فرقه رجوی (سازمان مجاهدین)  حمله کرده و 165 نفر از اعضاء وسران این فرقه و از جمله مریم قجر را دستگیر و روانه زندان کردند.

پس از بازجویی های اولیه و تشکیل پرونده مقدماتی 137 نفر از دستگیر شدگان بصورت موقت و مشروط آزاد، و 17 نفر دیگر تحت پیگرد قضایی قرار گرفته و 11 نفر دیگر از جمله رئیس جمهور کذایی فرقه، مریم رجوی تحت بازداشت قرار گرفتند.

هم چنین تعداد زیادی کامپیوتر و اسناد تروریستی، جهت کنترل ضبط و به مرکز پلیس ضد تروریستی منتقل و بنا به شواهد متقن 9 میلیون یورو پول نقد از گاو صندوق شخصی مریم رجوی کشف و ضبط گردید.

بدین ترتیب ادعای مطروحه پول شویی وانتقال پولهای مردم عراق درزمان  صدام حسین از عراق به فرانسه در کانون توجهات بازپرس ویژه تروریسم قرار گرفت.

این پولها بی شک به بهای رنج و شکنج اعضای فرقه – که با جمع آوری و فروش ماشین آلات – که برای این کار صبح تا شب جان میکندند – فراهم شده بود ورهبری فرقه این پولها را کرور کرور دردامن سیاسیون سوخته و مقامهای سابق کشورها می ریخت تا بلکه با یک موضع گیری کشکی، آبی برای خود گرم کند!!!

صحبت و بحث پیرامون این دستگیری گسترده، بسیار است و از جهات گوناگونی میتوان آنرا مورد بررسی قرار داد.

اما در این مقال، مقصود پرداختن به علل و عوامل خودسوزیها و اقداماتی است که در حول و حوش این دستگیری در داخل فرقه شکل گرفت و پرداختن به چرایی عمل  کسانی که آلت دست سران فرقه قرار گرفتند، مورد نظر است.

از آنجایی که دولت فرانسه دقیقا و به درستی به خال زده بود، و اتهام فرقه را شرکت در اقدامات تروریستی و تامین مالی اقدامات تروریستی و پول شویی عنوان کرده بود، وجود چنین افرادی برای کشور فرانسه نگران کننده بود.

لذا جیغ سران فرقه در آمده بود و دست به یکسری اقدامات جنون آمیز در سراسر اروپا زدند و چهره اصلی گروه که همان فرهنگ خشونت طلبی و رفتارهای سکتاریستی است را برای همگان به نمایش گذاشتند.

اما سران فرقه از چند نکته غافل بودند:

اولا، آیا دستگیری 165 نفر در کشوری که – در ادعا هم که شده باشد- مهد قانون و حقوق بشر است اتفاقی بوده و بی حساب و کتاب است؟ یا نتیجه ماهها و سالها بررسی عملکرد فرقه ای رجوی در کشور فرانسه است که تجربه ی زندگی نشان داد که دومی درست تر است!

ثانیا، سابقه تاریخی این گروه خشن در ایران و عراق، براحتی نشان میدهد که امنیت فرانسه و سلامت و آرامش این کشور از جانب این گروه فرقه ای تهدید می شود وامنیت این کشور با خطر روبروست و این پدیده خطرناک و ضد بشری باید کنترل شود.

این اقدام دولت و پلیس فرانسه، صدمات جبران ناپذیری به فرقه زده ودست سران فرقه برای همگان رو شد.

حتی ما نفرات داخل مناسبات تا آن زمان از جریان فرارعروسک مسعود رجوی از عراق خبرنداشتیم و همگی موقع شنیدن بسیار بهم ریختیم و سازمان به سرعت متوجه این خطر شد و تشکیلات را بسیج کرد تا جلوی پیشرفت بیشتر این ضربه  وطرح بحث های جدی، گرفته شود.

تمامیت فرقه در معرض نابودی قرار گرفته بود و  واز همین روست که دستورات خودسوزی توسط رهبر فرقه صادر شد.

در قلب فرانسه و کشوری که درآن به دمکراسی و آزادی اهمیت نسبتا زیادی داده میشود،اعضای فرقه دست به اعتصاب های غذای گسترده و خودسوزیها و…زدند و با سوءاستفاده از احساسات مردم عادی در کوچه و خیابان قصد بر هم زدن آرامش در انظار عمومی را داشته و با زیر پا گذاشتن کلیه ژست ها و پرنسیب های معمول و دمکراتیک، قصد مختل کردن روال معمول قضایی در جریان دستگیریها و بازجویی ها را داشتند.

مقابل مقر مدیریت اطلاعات فرانسه در پاریس به محل خودسوزی اعضای فرقه تبدیل شد و اینچنین بودکه بار دیگر هوچیگری فرقه و بمباران تبلیغاتی و اعتصاب غذا و خود سوزی از یک طرف ودادن اطلاعات گمراه کننده اعضاء دستگیر شده به پلیس از طرف دیگر، جنجال قابل توجهی را در اروپا براه انداخت!

ادامه دارد…

محمد رضا مبین – عضو نجات یافته ی فرقه ی رجوی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا