احمد و امین تلاوتی دو گروگان نگون بخت ازیک خانواده دردمند و زحمتکش گیلک هستند که سالیان پیشتر با دوز و دغل بواسطه سوادگران مرگ و نیستی فرقه رجوی موسوم به سازمان مجاهدین که اخیرا سالگرد بنیاد وبنیان خانه خراب کن وتروریستی اش را در فرسنگها دورتر از خاک وطن و در آغوش و حمایت بیگانگان وحوش و ضدایرانی به جشن و پایکوبی پرداختند ؛ ربوده شده اند که هم اکنون در تیرانای آلبانی بدور از هرگونه تماس با دنیای آزاد وخانواده دراسارت رجویها روزگار می گذرانند.
خانم هاجرامدادی ماسوله مادرآن دو اسیرنگون بخت که دستکم کارنامه یک دهه فعالیت مجدانه رهایی دلبندانش ازچنگال اهریمنان را دنبال میکند درملاقات با مسول انجمن میگوید:” دنیایی که درآن بسرمیبریم خیلی ناجوانمردانه وبیرحم است. دوجگرگوشه ام که بویی ازسیاست وسیاست پیشگی نبرده بودند ودرپی اشتغال بهتربه ترکیه رفته بودند ؛ با وعده و وعید مزورانه رجویهای سیاه بخت 15 سال است که عمروجوانی شان را بدورازخانه وکاشانه خود وبدورازجامعه به بطلات گذراندند ومتاسفانه اسیرفرقه ای هستند که به ظاهرسنگ خلق وخالق را نابخردانه به سینه میزنند درحالیکه بویی ازانسانیت نبردند و اجازه یک تماس کوتاه را به اعضای اسیرخود نمیدهند.
یعنی دراین دنیای وانفسا وجدان بیداروآگاهی نیست که جلوداراین جماعت خونریز و خائن بشود وفریاد رس اسیران وخانواده های چشم انتظارشان باشد.”
آقای اکبرتلاوتی دیگرفرزند این خانواده رنجدیده ازظلم وجور رجوی درتکمیل درد دل مادراضافه میکند:” با مادربه اتفاق پدر بارها و بارها دراشرف مضمحل شده به تحصن نشستیم شاید که بتوانیم دقایقی با عزیزانمان دیدارکوتاه داشته باشیم. آنجا که محیط ودرواقع زندان بسته وکنترل شده ای بود وبا سنگ اندازی وکارشکنیهای مکرر رجویها امکان ملاقات و دیداربرایمان ممکن و میسرنبود حال که اعضای اسیر در کیلومترها دورتر از مرز ایران حضور نابخردانه دارند چرا اجازه حتی یک تماس اعضای اسیربا خانواده هایشان را نمیدهند واین ظلمی است که رجویها درحق اعضای اسیرخود وایضا خانواده هایشان سبب میشوند که ناقض مسلم حقوق بشردرحوزه منشورملل متحد میباشد.”
درخاتمه ملاقات صمیمانه فی مابین ؛ متعاقب روشنگری آقای پوراحمد ازوضعیت شکننده وفروپاشیده گروه رجوی ؛ حول راهکارهای موجود درراستای اعزام به آلبانی ورهایی اعضای اسیرتبادل نظرصورت گرفته است.