بسیاری از دوستان نجات یافته از فرقه رجوی مستقر در کشور آلبانی برای ما ایمیل زده و سؤالات و مطالبی را در خصوص شرایط اقامتی خود در آلبانی در ارتباط با سازمان مجاهدین خلق، کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان، و وزارت کشور مطرح نموده اند که بعد از جمع بندی سؤالات و مشاوره با مؤسسات حقوقی در پاسخ به نتایج زیر رسیدیم:
قبل از هر چیز باید توجه داشت که شما عزیزان را سازمان مجاهدین خلق به عنوان پناهنده سیاسی به کشور آلبانی آورده است. بنابراین مسئولیت شما صرفا با ملل متحد است و اگر کمیساریا هر قرار و مداری با دولت آلبانی و فرقه رجوی داشته است به خودش مربوط است و نمی تواند از زیر بار مسئولیت های خود در قبال پناهندگان سیاسی در هر کجا که هستند شانه خالی کند.
اگر کمیساریا شما را به سفارت ایران یا مجاهدین خلق ارجاع می دهد باید توجه داشته باشید که شما قانونا هیچ ربطی به سفارت ایران ندارید چون پناهنده سیاسی و تحت پوشش ملل متحد هستید. همچنین درست است که مجاهدین خلق شما را به آلبانی آورده اند اما اکنون که جدا شده اید دیگر به آنان هم هیچ ربطی ندارید و کمیساریا می بایست به صفت فردی با شما تنظیم رابطه نماید.
خروج از آلبانی به طرق غیر قانونی را تحت هر عنوانی که باشد به هیچ وجه توصیه نمی کنیم. هم اکنون افرادی در کمپ های پناهندگی در کشورهای مجاور در وضعیت بسیار بدی گرفتار شده اند که این همان چیزی است که فرقه رجوی می خواهد تا دست نجات یافتگان را از دنیای آزاد و خانواده کوتاه کند. ممکن است تعدادی توانسته باشند خود را به اروپا برسانند اما ریسک آن بسیار بالاست.
همچنین تشویق افراد برای بازگشت به ایران نیز خلاف مقررات ملل متحد است. این خواست فرقه رجوی است که هر طور شده به هر نحوی از مشکل حضور نجات یافتگان در آلبانی خلاص شود و آنان را در جای دیگری گرفتار نماید. بازگشت به ایران نیز به هیچ عنوان توصیه نمی شود. برخی کسانی که به ایران رفته اند پشیمان شده و خواهان بازگشت هستند که دیگر میسر نیست.
نجات یافتگان به قول معروف باید هرچه فریاد دارند بر سر کمیساریا در آلبانی یا همان RMSA بزنند، چرا که آنان تنها ارگان مسئول در این رابطه هستند که باید مسائل مربوط به هزینه زندگی و اوراق هویتی تمامی پناهندگان سیاسی مستقر در آلبانی را حل نمایند و هر قراردادی با هر طرفی که داشته اند به خودشان مربوط است و موضوع کار شما نیست.
حدود ۱۲ نفر برای ما نامه داده اند که سازمان مجاهدین خلق مستمری آنان را قطع کرده است. لازم به ذکر است که این مستمری از ابتدا هم نمی بایست توسط فرقه رجوی پرداخت می شد. کمیساریا ظاهرا به این افراد گفته است که خودشان بروند مسئله شان را با سازمان حل کنند. این حرف غیر قانونی است و باید از کمیساریا خواسته شود تا اینرا کتبا بنویسد و بدهد. سازمان هم البته از افراد برای دادن مستمری تعهدنامه و امضای وفاداری می خواهد که دقیقا مصداق آشکار نقض حقوق بشر است که با همدستی کمیساریا و دولت آلبانی صورت می گیرد.
در ایمیل های داده شده، از جاسوسان فرقه رجوی در میان نجات یافتگان صحبت می شود که با عکس و اسم و مشخصات برای ما می فرستند. ما تاکنون از درج اینگونه مطالب و بردن نام افراد خودداری کرده ایم و معتقدیم که جامعه نجات یافتگان باید دور از گرایش های سیاسی با حفظ همبستگی و یک پارچگی مسائل اقامتی خود در آلبانی را در ارتباط با کمسیاریا حل نمایند. چنانچه این افراد از مزاحمت های خود برای شما دست بر ندارند قطعا در آینده به افشای عملکردهای آنان خواهیم پرداخت.
در همین رابطه به کرات از فردی نام برده می شود که در خصوص قضیه امضای طومار برای کمیساریا مدام به نفع فرقه رجوی مداخله نموده و اخبار و اطلاعات را برای آنان برده و حتی تلاش در تغییر دادن متن طومار داشته است. او نهایتا هم لیست اسامی امضا کنندگان طومار را در اختیار فرقه قرار داده است. این گونه تشبثات به غیر از اینکه فرد را در میان جامعه جداشدگان منزوی نماید سودی نداشته و نهایتا نفعی از آن نخواهد برد. جامعه ایرانیان در آلبانی بیش از هر زمانی به یکدلی و یک زبانی برای محقق کردن خواسته های صنفی خود نیازمند هستند.