خشونت بی پایان مبتنی بر تعصب در فرقه رجوی

صحنه های ضرب و شتم افراد توسط عوامل مجاهدین خلق در شهرهای اروپایی، چیز تازه ای نیست. بارها اعضای جدا شده از این تشکیلات به دلیل افشاگری های شان علیه این فرقه مورد اذیت و آزار قرار گرفته اند. دراین میان شهرهای پاریس و بروکسل شاهد بیشترین صحنه های این چنینی بوده اند. کتک زدن اعضای سابق که برای افشا کردن ماهیت واقعی این فرقه در پارلمان اروپا یا دیگر مجامع بین المللی حضور داشته اند برای عوامل فرقه ی رجوی به کنشی معمولی بدل شده است.

به علاوه، صحنه های خودسوزی عوامل فرقه در ژوئن 2003 احتمالاً تراژیک ترین صحنه هایی ست که مجاهدین خلق آفریدند و به مرگ دو تن از هواداران این فرقه ندا حسنی و صدیقه مجاوری انجامید.
تا سال 2009 سازمان مجاهدین خلق به عنوان سازمان تروریستی در لیست سیاه اتحادیه اروپا و تا سال 2012 در لیست وزارت امور خارجه ی امریکا بود و برمبنای این که از سال 2002 تاکنون عملیات تروریستی مرتکب نشده است، از این فهرست های کذایی حذف شد. در حقیقت از زمان گفته شده تا کنون فرقه ی رجوی مسئولیت هیچ حمله ای را به عهده نگرفته است اما همواره پتانسیل استفاده از خشونت را در ذات خود داشته است. استفاده از سلاح سرد علیه اعضای جدا شده و ضرب و شتم آن ها در مکان های عمومی به اتهام این که آن ها ماموران جمهوری اسلامی هستند واکنش معمول عوامل مجاهدین خلق بوده است.
با این حال، درگیری های اخیرکه در پارلمان اروپا رخ داد بعد تازه ای داشت و آن هم حضور همزمان مریم رجوی در صحنه ی خشونت ها بود.بنابراین، به این حمله نگاه ویژه ای شد. یک نماینده پارلمان اروپا بلافاصله آن را محکوم کرد. خانم آنا گومز در نطق خود از رئیس پارلمان اروپا آنتونیو تاجانی خواست که از ورود رهبر مجاهدین خلق و عوامل آن به ساختمان پارلمان جلوگیری شود.
وی گفت:” آقای رئیس، من از تلاش های نماینده ارشد مان خانم موگرینی که برای دست یابی به توافق هسته ای با ایران که برای اروپا و امنیت جهانی راهبردی ست، حمایت کامل می کنم.
” اتحادیه اروپا باید ایران را تشویق کند که در منطقه اش و فراسوی آن نقش مسئولانه ای بازی کند، علیرغم وهابی هایی که به واسطه ی نیروهای وکالتی عربستان سعودی تروریسم را در منطقه رواج میدهند […]. اتحادیه اروپا نباید در برابر فعالیت های تحریک آمیز فرقه هایی چون مجاهدین خلق، که در این پارلمان فعالیت می کنند و حتی در هفته گذشته درست مقابل درب پارلمان یکی از مخالفانشان را مورد حمله قرار دادند، نباید سکوت کند. این حرکت جنایتکارانه زمانی رخ داد که رهبر مجاهدین خلق مریم رجوی در پارلمان بود. من از پرزیدنت تاجانی می خواهم که عوامل مجاهدین خلق را که در… پارلمان اروپا فعالیت می کنند را اخراج کنند. موضوع امنیت همه ی ما نیز هست.”
چنانچه در خبرها آمد، مهدی خوشحال فردی بود که مورد حمله ی عوامل مجاهدین خلق قرار گرفت. او عضو سابق مجاهدین خلق است که در مورخ 2 دسامبر در پارلمان اروپا حضور یافته بود تا از حقوق خود و یارانش دفاع کند. این حمله یک شاهد عینی بلندپایه داشت. نماینده ی سابق حزب کارگر بریتانیا، دنیس مک شین در 16 دسامبر در توییتی نوشت:” بیرون ساختمان پارلمان اروپا، از مجاهدین خلق ایران وحشیانه به مرد میان سالی حمله می کردند، او را با لگد و چماق و… کتک می زدند. من به آن ها گفتم که این کار را نکنند اما آن ها شروع کردند به زدن من با مشت و لگد و چماق. ما حتی درباره ی برکیست (Berxit) هم بحث نکردیم!”
این ماجرا نشان می دهد که عوامل مجاهدین خلق تا چه حد گستاخانه در پارلمان اروپا رفت و آمد می کنند و خشونت را اشاعه می دهند بر خلاف همه ی ژست های دمکراتیک که در لابی هایشان می گیرند. الدار ممدوف، مشاور سیاسی اتحادیه ی اروپا در کمیته ی سوسیال دموکرات و مسئول هیأت بین پارلمانی روابط ایران و پارلمان اروپا چندی پیش در مقاله ای تکنیک های عوامل مجاهدین خلق برای کارکردن روی ذهن اعضا و کارمندان پارلمان را شرح داد.
وی نوشت:” در سطح عملیاتی،مجاهدین خلق بسیار سمج و تهاجمی رفتار می کنند. لابیست های آن ها در بارهای قهوه ی ساختمان های پارلمان اروپا در بروکسل و استراسبورگ یا در مقابل اتاق در استراسبورگ حضور دائمی دارند. این ها مکان های استراتژیکی هستند که در آن ها نمایندگان پارلمان و کارمندانشان را با درخواست های حمایت از مجاهدین خلق بمباران می کنند.”
وی در ادامه می نویسد:” گاهی حتی این کار را از حد می گذرانند – یک نماینده برایم تعریف کرد که چگونه سر یک فعال مجاهدین خلق جیغ کشیده است تا توانسته از آسانسوری که برای رفتن به دفترش استفاده میکند خارج شود. حتی دفاتر نمایندگان هم از مکان های هدف عوامل مجاهدین خلق هستند. فعالان مجاهدین خلق هیچ ابایی ندارند که بدون دعوت وارد دفتر شوند و تراکت هایشان را علیه آن چه دیکتاتوری اسلامی فاشیستی در تهرا ن می خوانند،پخش کنند.” این موارد همه نشان گر آن است که مقامات پارلمان اروپا باید درباره ی ارتباط با هر فرد یا گروهی که سعی می کند رفتارهای خشونت آمیز مجاهدین خلق را کتمان کند، هشیار باشند. این گروه چنان جنایتکار و متعصب است که حتی ممکن است جان نمایندگان پارلمان را به خطر بیاندازد.
مزدا پارسی