در تقویم میلادی روز هشتم مارس را روز جهانی زن نامیده اند. این روز بدلیل اعتصاب عمومی زنان کارخانه نساجی در نیویورک در اعتراض به تبعیض و دستمزد بسیار کم که نهایتا به کشته شدن تعداد زیادی از این زنان انجامید، نامگذاری شده است. هر سال تعداد زیادی از زنان و مردان برای بزرگداشت آن، مراسم و گردهمایی به پا میکنند و یاد و خاطره شان را گرامی میدارند.
مریم رجوی که خودش را یگانه منجی عالم بشریت بخصوص زنان میداند، هرساله با جمع کردن همسایگان و برخی شخصیتهای سیاسی و اجتماعی به دور خودش و با سخنرانی هایی که اغلب توسط افراد دیگری نوشته و تنظیم شده است، سعی میکند که پز روشنفکری بدهد و نشان دهد که خیلی مدافع حقوق زنان است و گره کور سرنوشت زنان ستم دیده در طول تاریخ، قرار است که به دستان او باز شود. درصورتیکه اکنون و بعد از افشاگریهای جداشدگان از فرقه بر همگان ثابت شده است مریم رجوی بالاترین ظلم را در حق همین زنانی کرد که با هزار امید و آرزو به سازمان مجاهدین پیوسته بودند. زنان در فرقه رجوی از کوچکترین حق و حقوق هم برخوردار نبودند. زنان در فرقه رجوی حتی حق نداشتند که در خلوت خود به موضوعی که خودشان دوست دارند و از آن لذت میبرند، فکر کنند! در زمانی که هنوز طلاق اجباری در سازمان راه نیفتاده بود (سالهای قبل از 1368)، زنان بایستی با مردانی ازدواج میکردند که از سوی مسئولین سازمان به آنها معرفی میشدند. آنها بدون اجازه مسئولین سازمان حتی اجازه بچه دار شدن هم نداشتند. بعد از طلاق اجباری و براه انداختن داستان های انقلاب ایدئولوژیک درونی و آن مزخرفات، زنان موظف بودند که همگی خودشان را در حریم مسعود رجوی بدانند. آنها حتی حق داشتن یک زندگی طبیعی هم نداشتند. ادامه تحصیل، ارتباط با خانواده، دسترسی به اینترنت و مطبوعات و رادیو و تلوزیون، نامه، ملاقات با دوستان و داشتن تفریح و هرآنچه به ذهنتان بزند نه فقط برای زنان برای همه اعضاء و بطور خاص برای زنان ممنوع بود. زنان حتی مجاز نبودند بدون حضور نفر سوم با یک مرد برای لحظاتی در خصوص یک موضوع کاری گفتگو کنند.
مریم رجوی بطور کلی هیچ ارزشی برای انسان و بطور خاص برای زن قایل نبوده و نیست! او از همه افراد و بطور خاص زنان فقط استفاده ابزاری میکرد و چون بقول معروف زنان حرف گوش کن تر بودند، آنها را بر مواضع مسئولیت گذاشتند تا هم بتوانند جلوی برادران را بگیرند و هم اینکه خط و خطوط سازمان را با انحراف کمتری به پیش ببرند. که البته مشاهده میکنیم که بار کج در هیچ شرایطی به منزل نخواهد رسید و وضعیت کنونی سازمان گواه همین موضوع است!
مریم رجوی در مباحث ایدئولوژیکی خود زنان را عفریته و مادینه نامگذاری کرده بود و به مردان هم نرینه های وحشی و متجاوز میگفت! او در دستگاه ارزشی خودش اینگونه فکر میکرد که هیچ گربه ای در راه خدا موش نمیگیرد پس نتیجه میگیرفت که هیچ مردی بیخودی و از روی انسانیت و معرفت و کمال، به زنی خوبی نمیکند و یا احترام نمیگذارد. او میگفت: همه مردان بدنبال بهره کشی جنسی از زنان هستند و او این موضوع را بخوبی در دستگاه کثیف ارزشی خود تئوریزه میکرد. او همواره میگفت: که مردان بدنبال فرصتی هستند که زهر خودشان را به زنان بریزند. به همین دلیل در بحث های طلاق زنان ومردان در سازمان میگفت: زنان بایستی در ذهن خودشان سر همسرشان را به سنگ بکوبند تا خون فواره بزند و او را مانند یک دیو خونخوار و وحشی در ذهنشان تصور کنند تا از او متنفر شوند! او زنان را و البته مردان را در دستگاه خود کسانی میدانست که هیچ اراده و عزت نفسی ندارند بهمین دلیل بایستی بصورت فیزیکی از هم دور باشند.
مریم رجوی در یک کلام سمبل لاف زدن و پز مدرنیزه بودن است. او بویی از انسانیت و احترام به مقام انسان نبرده است و در اعماق ذهنش، یک دیکتاتور تمام عیار است! بهمین دلیل هم است که او اجازه نمیدهد که نیروهایش آزادانه با دنیای بیرون از تشکیلات خودشان رابطه داشته باشند. او اجازه هر گونه تماسی را با خانواده ها قطع کرده است چرا که هراس دارد اگر باقیمانده نیروها ارتباطشان با دنیای خارج از فرقه برقرار شود،همین چند نفر هم او را ترک خواهند کرد!
در اینجا از سوی خود، روز جهانی زن که در تقویم میلادی هشتم مارس است را به تمام زنان جهان و به تمامی مردمان جهان تبریک گفته و تاکید میکنم که فرقه رجوی و شخص مریم رجوی، بویی از آزادگی و آزادیخواهی نبرده است!
الف – عباسی