زنان در فرقه رجوی بصورت مضاعف مورد ستم قرار میگیرند

تولد حضرت زهرا (س) و روز مادر بر تمامی زنان و مادران ایران زمین مبارک باد!
مادر بودن و مادر شدن، آرزویی است که هر زنی دارد. حس زیبای مادری را شاید با هیچ حسی نتوان قیاس کرد. همانطور که حس زیبای پدر بودن را! اما در فرقه رجوی زنان از این حق محروم هستند! علت آن هم اینست که همه زنان در سازمان بایستی مسعود را دوست داشته باشند و حق ازدواج ندارند! حتی آن عده ای که پیش از انقلاب درونی سازمان ازدواج کرده بودند و مادر شده بودند، حق حتی فکر کردن به فرزندانشان راهم نداشتند. آنها بایستی تمام ذهن و ضمیر خود را و تمام عواطف و احساسات خودشان را معطوف به مسعود کنند و فقط و فقط او را دوست داشته باشند و و به او فکر کنند!

این واقعیت تلخ و تقریبا غیر قابل باور در فرقه رجوی است که اتفاقا آنچنان با دجالگری داعیه روز مادر و احترام به پدر و مادر دارد که نهایت ندارد!
زنان در فرقه رجوی بصورت دوبله مورد ستم قرار میگیرند. آنها تحت شدیدترین کنترل های فکری و ذهنی هستند. آنها حتی اجازه نداشتند که آزادانه برای خودشان در پارکی یا در خیابان همان قرارگاه های بی آب و علف عراق، قدم بزنند. آنها حق ورزش کردن و حق تحصیل و هیچ حقی ندارند. هرچه غیر از این در تبلیغات فرقه گفته میشود دروغ محض است! حتی در دوران قبل از انقلاب مزخرف درونی سازمان هم زنان اجازه نداشتند با آن کسی که دوستش دارند ازدواج کنند. از سوی مسئولین فرقه و بصورت کاملا تشکیلاتی دستور داده میشد که بایستی با فلان شخص ازدواج کنی و آنها محکوم به اجرا بودند. بیاد داریم در پروسه سالهای 1368 تا 1370 که بحث طلاق بصورت عمومی در سازمان مطرح شده بود، بودند افرادی که مثلا حتی چند هفته قبلش تازه ازدواج کرده بودند. آنهم ازدواج تشکیلاتی، اما به یکباره دستور آمد که همه بایستی طلاق بگیرند! و این بزرگترین ضربه به شخصیت و روح و روان این افراد بود!
در فرقه رجوی نه روز زن معنی دارد و نه روز مرد و نه اساسا انسان دارای هویت و شخصیت است. همه چیز فقط به مسعود ومریم ختم میشود و این ظلم بزرگ درحق افراد فرقه است!
بهرحال روز زن را بایستی صمیمانه به زنانی تبریک گفت که علیرغم ظلم مضائفی که در سازمان مجاهدین در حقشان شد، باز زنده ماندند و توانستند خودشان را از شر این اختاپوس نجات دهند. آنها شیر زنانی هستند که تسلیم شرایط نشدند و وقتی کوچکترین فرصتی بدست آوردند خودشان را نجات دادند و آن دسته از زنانی که هنوز در فرقه اسیرند، دیگر هویتی و دیگر نای حرکتی برایشان باقی نمانده است!
الف عباسی