در این مقاله ترجیح دادم از وضعیت فعلی سازمان مجاهدین خلق یا بهتر است بگویم فرقه رجوی بنویسم و اینکه فلسفه انتقال افراد به زندان معروف به اشرف 3 چیست؟
قبل از اینکه بخواهم به این موضوع اشاره کنم ترجیح می دهم کمی به قبل یعنی به عراق برگردم.
سازمان مجاهدین خلق در آن زمان ضوابطی را برای افراد وضع می کرد و همه نفرات خواه نا خواه مجبور به اجرای آن بودند چون به هر حال ما در عراق بودیم و دشمن زیاد داشتیم و هر روز و هر شب به هر طریق ممکن بود مورد حمله و هجوم قرار بگیریم و این خیلی سخت و فرساینده بود و همه ما اینرا می دانستیم که این ضوابط خواه نا خواه جلوی خیلی از عوارض بعدی را می گیرد به همین دلیل هر چند سخت بود اجرا میکردیم.
اما امروز بعد از اینکه همه افراد از عراق به آلبانی منتقل شدند دلیل وضع چنین ضوابطی چیست و چرا باید باز هم نفرات در قرارگاهی زندگی کنند که با 3 لایه سیم خاردار احاطه شده است و چرا نفرات باید تلخ ترین خاطرات زندگی خودشان را با دیدن این سیاج ها به یاد بیاورند؟ پس آن آرامش نسبی که نفرات بایستی بعد از نزدیک به 15 سال طاقت فرسا به آن برسند کجاست؟
چرا خودتان با دست خودتان همان زندانی را درست می کنید که به قول خودتان دولت دست نشانده عراق به فرمان ملایان حاکم بر ایران برای این افراد درست کرده بود؟ آیا دولت آلبانی هم مانند دولت عراق وابسته به جمهوری اسلامی است؟
واقعیت اصلی این است که شما از همان زندان سازی بیشترین استفاده را بردید چون توانستید به راحتی افراد را از محیط خارج ایزوله کرده و مغزشویی نمایید و با وعده های کذب سرنگونی در سرفصل های مختلف تشکیلات را آنطور که خودتان میخواهید حفظ کنید.
اما امروز توان آن را ندارید و کنترل امور از اراده شما خارج است و نمی توانید با مغزشویی هایی که به دلیل عدم آگاهی افراد نسبت به شرایط خارج از سازمان انجام می دادید نیروها را حفظ نمایید.
در زمانی که در مقر موسوم به مفید بودیم هر روز به اسم انقلاب ایدئولوژیک و فردیت نشست می گذاشتید و به نفرات می گفتند که در آلبانی به سرنگونی نزدیک تر شده ایم. اما خودتان دیدید که در عوض ریزشها هر روز بیشتر شد و در نهایت به این نتیجه رسیدید که همان شرایط عراق را برای نفرات ایجاد کنید و با گذاشتن یک زمان بندی کاذب دیگر برای سرنگونی حداقل نفرات را تا یکسال دیگر در این فرقه جهنمی نگه دارید.
اما حنای شما دیگر رنگی ندارد و نمی توانید با ایجاد سخت ترین شرایط ممکن، تشکیلات از هم گسیخته این فرقه را از فروپاشی نجات دهید. بزودی سرکلاف ریزش ها باز خواهد شد و افراد گروه گروه فرار خواهند کرد چون آلبانی پایان راه است و آنوقت نه از تاک نشان ماند و نه از تاکنشان
به امید آزادی هرچه زودتر همه عزیزان و وصلشان به خانواده هایشان
محمدرضا هخامنشیان – نجات یافته از فرقه رجوی در آلبانی