سفره هفت سین با هر بهار بهانه تو را دارد و کوچه و پس کوچه های دلمان با راز و نیازمقلب القلوب، نشانی تو را می یابد در این گذشت سالهای بی بهار دلمان، همه حسرت نگاهمان ناباورانه به پیچ کوچه مانده، سالها را شماره می کنیم در رویش جوانه ها بر سنگفرش حیاط قدیمی، از طاقها و گذرها عبور می کنیم وخیال خود را به عطر آب خاک گذرها حواله می دهیم که می آیی.
گذر هنوز از عطر آمدنت شوق دارد.
خانه هنوز بوی تو را می دهد و انتظار هنوز در چشمهایمان صبوری می کند.
خدایا کبوترانمان را همت پرواز، شوق آشیانه و امید رهایی عطا کن!
