محمد قرایی از قلم به مزدان رجوی، در دردنامه ای با عنوان ” سال ۱۳۵۷، سال ۱۳۹۷ شباهتها و تفاوتها”. در رسانه های رجوی نوشته وتمام تلاش خود را کرده، که خواننده را قانع کند امسال سال پایانی رژیم است و شرایط جهانی و تغییرات در کابینه ترامپ، برای ورود سازمان پر افتخار رجوی به میهن فراهم شده است.
محمد خان نوشته:
” یکسال قبل از انقلاب ضد سلطنتی، افراد بسیار کم و جریان‌های معدودی بودند که امید به سرنگونی کوتاه مدت رژیم دیکتاتوری و وابسته شاه را داشتند و تقریبا هیچکس باور نداشت که سلطنت، سال پنجاه‌وهفت را به پایان نخواهد رساند. چهل سال بعد در آغاز سال نود و هفت، همه قرائن و علائم خبر از سرنگونی حکایت میکند. نشانه ها، انبوهند بانکها ورشکسته، کارخانه ها تعطیل و اعتلای همه جانبه مقاومت…”
اینکه یکسال قبل از انقلاب ضد سلطنتی کسی امید و باور به سرنگونی نداشت، شامل حال امروز فرقه رجوی هم می شود. سران رجوی، اگر نگاهی کوتاه و گذرا به بیلان و عملکرد چندین ساله خود بکنند، به قول خودشان از” نوک قله” به قعر چاه باطل و خیانت سقوط کردند و باید به سرنگونی خود هم فکری بکنند.
به نظر جامعه جداشدگان وکارشناسان سیاسی و بین المللی، سال 1397، سال ریزش گسترده نیروئی برای فرقه رجوی خواهد بود، چه بسا که امثال رجوی ها نبینند روزهایی را که سالیان برایش توطئه کرده اند.
آقای محمد قرایی، نفهمیدم بانک ها را چطور ورشکسته اعلام کرده است و از اعتلای همه جانبه مقاومت. سخن رانده است؟
این” اعتلای همه جانبه” افتخار به نوکری سران امپریالیسم است و پادوئی عربستان و اسرائیل، که سراسر ننگ است و بی غیرتی.
فرار رهبرتان، تعطیلی پادگان اشرف، اخراج از عراق، فرار و ریزش نیروئی نزدیک به نیمی از کادرها، افشاء شدن رقص رهایی و معراج جمعی و شکنجه و زندانی کردن اعضاء خودتان و… بله، همه اعتلای همه جانبه است که از یک جنبش انقلابی در سال 1357 به یک فرقه ضاله و دیکتاتوری در سال 1397 مبدل شده اید.
این درجه از اعتلاء، فقط از ضد بشرهایی مثل فرقه رجوی برمی آید. که واقعا ازاین حیث” همه جانبه” است.
به نظر نگارنده، بعید است که با وجود موج فزاینده ریزش ها در سال های اخیر و فعالیت های جامعه جداشدگان، فرقه رجوی بتواند، سال بعد را در آرامش و در قالب تشکیلات در آلبانی ماندگارباشد و متلاشی شدن فرقه در آینده، بیشتر به واقعیت نزدیک است تا محتمل بودن سایرگزینه ها…
سیاست سرکوبگرانه و چپاول حقوق اعضای دربند فرقه رجوی، تا یک جائی جواب دارد. اما امروز زمان آن فرا رسیده است که دیگر سران فرقه به اشتباهات انبوه گذشته خود اعتراف کرده و خود را در معرض قضاوت عموم بگذارند. چیزی که سالهاست از آن فرار می کنند. فرقه رجوی امروز در حالی از سرنوشت محتوم سقوط خود فرار می کند که هر بار درسالهای گذشته با دجال گری و فریب افکار عمومی و پنهان نگه داشتن زوایای سیاه و تاریک خود، پریدن از این شاخه به آن شاخه را فرجی پنداشته اند.
رجوی ها! این حقوق بگیران و وابستگان به غرب سلطه گر، در حالی شب ها سر به بالین می گذارند که کابوس سرنگونی فرقه رجوی، یک شب رهایشان نمی کند. همیشه نگرانند که شاید از پس امروز فردائی نباشد…
فرید