در هفته گذشته، کارشناسان و نمایندگانی از رسانه های آلبانیایی در پارلمان اروپا جلسه ای تشکیل دادند و از کشورهای اروپایی خواستند که در جهت جلوگیری از اقدامات مسموم کننده مجاهدین خلق در امور داخلی و خارجی کشورشان به آن ها یاری رساند. نمایندگان پارلمان اروپا، آنا گومز و پاتریشیا لالوند میزبانان میزگرد”تهدید مجاهدین خلق در آلبانی” بودند تا این موضوع را مورد بحث قرار دهند.
خانم آنا گومز در سخنانش از نگرانی های خود درباره دسترسی آزادانه عوامل مجاهدین خلق به پارلمان اروپا علیرغم سوابق تروریستی اش، صحبت کرد. دیگر شرکت گنندگان نیز در سخنانی مفصل درباره خطری که از جانب مجاهدین خلق اروپا به ویژه آلبانی را تهدید می کند، هشدار دادند.
اولسی یازقی رییس موسسه رسانه های آزاد در تیرانا در این نشست گفت:”نکته کنایه آمیز این است که حکومت آلبانی کسانی را که می خواهند به جهادی های سوریه بپیوند ند تحت پیگرد قانونی قرار می دهد اما برای محدود کردن مجاهدین خلق هیچ کاری نمی کند، این موضوع مورد انتقاد رسانه هاست. موضوع دیگر این است که پناهندگان کشورهای دیگر نشان داده اند که مایل هستند جذب جامعه آلبانی شوند. مجاهدین خلق نمی خواهد جذب شود. آن ها به عنوان یک گروه تروریستی به اینجا آمده اند و در آینده اقدامات تروریستی انجام خواهند داد. آن ها در یک قرارگاه شبه نظامی زندگی می کنند و رهبر شان مریم رجوی هر روز با درخواستش برای جنگ علیه یک کشور دیگر قوانین آلبانی را نقض می کند. این باعث شده است که رهبران سنی سوال کند که اگر مجاهدین می توانند جهاد را پی بگیرند، چرا ما نمی توانیم؟
تصادفا، این نشست درست 26 سال پس از حمله های همزمان مجاهدین خلق به مواضع دیپلماتیک ایران در سیزده کشور بر گزار شد. عوامل مجاهدین خلق تا کنون بارها مواضع دیپلماتیک جمهوری اسلامی در خارج از مرزهای ایران را هدف حمله قرار داده اند. در گزارش وزارت امور خارجه امریکا درباره مجاهدین خلق در سال 1997 آمده است:”در آوریل 1992 مجاهدین خلق حملاتی علیه سفارت های ایران در سیزده کشور مختلف به راه انداخت تا توانایی خود برای اقدام به حملات گسترده در خارج از مرزها را به رخ بکشد.”
شبکه کانادایی جستجو درباره تروریسم حمله مجاهدین خلق به سفارت ایران در اوتاوا را”موفق” توصیف می کند:” در پنجم آوریل 1992، حدود ساعت 12:18 بعد از ظهر سفیر ایران و دیگر کارمندان سفارت در اوتاوا هدف حمله قرار گرفتند. گروهی از اعضا و هواداران مجاهدین خلق که بیرون سفارت ایران در اوتاوا تظاهرات می کردند، با استفاده از میله های آهنی و پتک به زور وارد ساختمان سفارت شدند. ان ها به سفیر ایران حمله کردند و شش نفر دیگر را مجروح کردند و خسارات شدیدی به سفارتخانه وارد کردند. بیست و نه نفر در رابطه با این حمله متهم شدند. بیست و یک نفر از آن ها محکوم شدند، دو نفر برای حمله با اسلحه و بقیه با اتهام های کمتر.”
این حمله ها شامل دفترحافظ منافع جمهوری اسلامی در سازمان ملل در نیویورک نیز می شد. حمله به سفارت ایران در کانبرا در استرالیا نیز شدید بود و برخی از کارمندان شدیدا مجروح شدند.
با توجه به سوابق هولناک مجاهدین خلق در رفتارهای خشونت آمیز، به نظر کاملا طبیعی و منطقی می رسد که روزنامه نگاران و کارشناسان آلبانیایی همچون آقای اولسی یازقی به پارلمان اروپا توصیه کنند که درباره حضور مجاهدین خلق در اروپا هوشیار باشند. یازقی در ادامه صحبت هایش در پارلمان اروپا گفت:” اتحادیه اروپا که در آلبانی نفوذ زیادی دارد باید از دولت آلبانی بخواهد که مجاهدین را ملزم کند که جهاد خشونت آمیزشان را ترک کنند وبا جامعه ما هماهنگ شوند و ارزش های دمکراسی را بپذیرند. مجاهدین خلق باید ارعاب، فراخوان برای تروریسم، دروغ گویی و نشر جعلیات در آلبانی را کنار بگذارد. آن ها باید سازمان شبه نظامی شان را منحل کنند. و اگر مریم رجوی و کسانی چون استروان استیونسون با ما مخالف هستند، باید به شیوه ای دمکراتیک با ما مذاکره کنند. باید بیایند و با ما مناظره کنند. من از شما به عنوان شهروندان اروپا می خواهم که بیشترین فشار را بر دولت آلبانی وارد کنید تا ما را از دست این سازمان تروریستی عجیب و غریب در امان نگه دارد.”
مزدا پارسی