فرقه رجوی که جداشدگان را خاری درچشم خود می بیند و مخصوصا بعد از مدتی وقتی دید که وجود آنها در آلبانی محرک و انگیزه برای بقیه بوجود می آورد تا جدا شده و بدنبال زندگی خود بروند، دسیسه هایی را طرح و شروع به اجرای آن کرد، قبلا هم در چند مرحله این طرح با تقلیل مستمری جداشدگان – که طبق قرار دولت آلبانی می بایستی تامین می کرد- پیش برده ودیده بود که هیچ نهاد و سازمانی هم عارض نمی شود، مقامات کشوری آلبانی راهم که از قبل با رشوه و هدیه های آنچنانی با خود همراه کرده بود.
پس از گذشت چند ماه از سال 2018 شروع کرد به گفتن این مطلب به جداشدگان: که چون کمیساریا خرج ما را قطع کرده است و ما هم بودجه نداریم از سال جدید ما به کسی حقوق پرداخت نکرده و از الان هم آنرا کم می کنیم. شما فکری بحال خودتان بکنید. البته به افراد نزدیک و مطیع خودشان اطمینان داده بودند(که هوای آنها را دارند). جدا شدگان با نوشتن طومار و شکایت ومراجعه به ارگانهای بین المللی و بعد از کش وقوسهای مختلف نتیجه گرفته و نماینده کمیساریا اعلام کردند که برای جداشدگان بودجه درنظر گرفته و به آنها کمک خواهد شد و البته با کارشکنی فرقه از طریق افراد تحت نفوذش وحتی ملاقات نماینگان فرقه از جمله شخصی بنام رفیع با ارگانهای دولتی و کمیساریا، این مقدار که اول قرار بود بر طبق بر آورد از زندگی درآلبانی باشد، در دفتر کمیساریا تقلیل یافت.
در اعلام اولیه نماینده اعزامی کمیساریا از ژنو به آلبانی؛ اعلام کرده بود که این کمک در دو پریود ۶ماهه ودر طول سال ۲۰۱۸ادامه پیدا خواهد کرد و همراه با آن در طی شش ماه اول سال دولت آلبانی امکان دیدار افراد با خانواده شان را میسر و برای این افراد اجازه کار صادر خواهد کرد و با دادن ورقه معتبر، مسافرت موقت و تفریحی این افراد را به کشورهای مجاور و اروپایی ممکن می کند، فرقه رجوی که دید ناخواسته سبب خیر جداشدگان شده رنگ عوض کرد. چون این اقدامات اصلا برایش خوشآیند نبود. پس اگر چه بظاهر ارام بود اما دامنه اقدامات وتوطئه هایش را گسترش داد، اول خط چند دستگی در بین جداشدگان را جدی تر پیش برد و با کمک افرادی که زیر نفوذش بودند شروع به بدنام کردن تعدادی از جداشدگان کرد (شایعه سازی که این فرقه در آن ید طولایی دارد). از آنجا که قرار شد هرکس مشخص کند از کجا کمک خواهد گرفت، فرقه یا کمیساریا؟! واگر کسی از فرقه کمک می گیرد اسمش را به کمیساریا اعلام کند، به افراد وابسته اش گفته بود ما به شما کمک می کنیم ولی ازطرف دیگر هم می توانید ازکمیساریا حقوق بگیرید و ما به آنها نخواهیم گفت و بدین ترتیب افرادی بودند که از هر دو طرف حقوق می گرفتند. کسانی که در جریان طومار و شکایت به ارگانهای بین المللی نه فقط همراهی نکردند بلکه خیلی اوقات بدستور فرقه کارشکنی هم میکردند، کمیساریا هم کاری از دستش بر نمی آمد و یا نمی خواست انجام دهد (گفته میشد کارمندان کمیساریا در آلبانی را فرقه با هدیه و…خریده است) البته رفتار این کارمندان و برخورد دوگانه آنها با افراد جداشده کاملا مشهود بود.
به هر حال بعد از 6 ماه اول کمیساریا شروع به بهانه گیری کرد و گفت کمکها قطع می شود وبه اعضا گفت: فقط طی یک پریود شش ماهه حقوق شما پرداخت می شود… ولی چون افراد دوباره اعتراض و گوشزد کردند که قرار این نبوده و بقیه تعهدات باید عملی شود و… کمیساریا کمی عقب نشینی کرد و قرار شد هر ماه ارزیابی شود و اگر تشخیص داده شد حقوق پرداخت شود. معلوم شد فرقه در این مدت از زیر ساخت و پاخت کرده و به گفته کارمندی ازکمیساریا دست های پشت پرده زورشان زیاد است و فردی بنام مرتضی اسماعیلیان(جواد خراسان) بارها همراه افراد دیگر در وزارت کشور وکمیساریا و… بر سر این قضیه ملاقات و توطئه میکرده است.
اکنون به پایان سال نزدیک و دوباره این مساله مطرح است که این توطئه فرقه تا کجا و چگونه خواهد بود؟ کمیساریا اعلام کرده که تا پایان این سال ماموریتش تمام و خواهد رفت وتمامی کمکها به جدا شدگان قطع می شود. از چند ماه قبل هم به بهانه های واهی و بی ربط کمک به تعدادی از جداشدگان را قطع کرده که اکنون در وضعیت دشواری بسر می برند، فرقه هم از انجام تعهداتش که قبلا و در بدو ورود به البانی جزء شروط ورود به آلبانی بوده سرباز میزند وفقط هوای مزدوران خودش را دارد. حال سوال اینجاست جداشدگان چه می شوند و چه کسی یا ارگانی صدای آنها را خواهد شنید وبه آنها کمک خواهد کرد؟! مخصوصا درمورد آنهایی که حاضر نشده اند برای فرقه جاسوسی کرده و زیرآب دیگران را بزنند چه خواهند شد؟!
یکی از اعضای جداشده