خیمه شب بازی مریم آلبانی نشین

در خبرها داشتیم، مریم عضدانلو، درآلبانی با تعدادی از اروپائیان بازنشسته و گمنام در دنیای واقعی، دیدار داشت.
اصل خبراز سایت های فرقه تروریستی رجوی:
” یکشنبه ۴ آذر ۹۷ هیاتی از پارلمان اروپا متشکل از آقایان تونه کلام عضو کمیسیون خارجی و نایب رئیس گروه دوستان ایران آزاد و آقای یارومیر اشتتینا عضو کمیسیون خارجی و نایب رئیس زیر کمیسیون امنیت و دفاع و هم‌چنین آقای استرون استیونسون هماهنگ کننده ‌”‌کارزار برای تغییر در ایران‌” با مریم رجوی در آلبانی دیدار و گفتگو کردند.”
در نوشته های قبلی به این قبیل گروه ها و زیر کمیسیون ها، اشاره ای داشتیم:” گروه دوستان ایران آزاد”،”کارزار برای تغییر در ایران” و… ابدا آدرسی مشخص از این گروههای دست ساز رجوی در اینترنت و یا جای دیگری وجود ندارد! دسترسی عملی به این قبیل گروه های مجازی وجود ندارد.
نمیدانم این گروه ها، با رشد قارچ گونه پس از هر باران، چگونه دور و بر رجویها را پر می کنند؟!
این مگسان دور شیرینی! با زکاوتی مثال زدنی و بی مانند! خوب تشخیص داده اند که رجوی ها به دلیل نداشتن پشتوانه مردمی در داخل کشور و نداشتن ملاء هواداری در خارج کشور، برای مشغول کردن خود و اعضای مصیبت زده شان، نیاز به این خیمه شب بازی های مریم دارند و پول خوبی هم بابت این سفرهای توریستی به جیب می زنند! برای همین دور و بر این زن احمق را ول نمی کنند.
صورت مساله و معادله، بسیار واضح و ساده است. یک زن متوهم به کرسی ریاست جمهوری، به طور اتفاقی در نبود یک مسعود نامی، یک شبه به یک کرسی ریاست بر چندین انسان صادق و وفادار رسیده و اکنون از جیب خلیفه بذل و بخشش می کند. به هر قیمت دنبال یک حامی صوری است. می خواهد به همه، این تئوری احمقانه را بقبولاند که: بله، ما هم هستیم!
اما کسی نیست، بپرسد، مریم خانم! شما دقیقا کجا ایستاده اید؟ شما، کجای این کره خاکی هستید؟
ولی مختصات واقعی این خانم!
مریم قجر عضدانلو، رهبر خود منتصب یک فرقه استبدادی است که سالیان است هزاران انسان را در زندان های خود، در اسارت نگه داشته و صدها بیگناه را هم به کام مرگ فرستاده است. ایشان در حال حاضر در مقابل فریاد مظلومانه دادخواهی هزاران انسانی، قرار گرفته که روزگاری در زندان های فرقه رجوی، زندانی بودند. سران این گروه فرقه ای، ابدا در بین مردم شرافتمند داخل و خارج، جایگاهی ندارد، مردم این گروه بسته را قبول ندارند! هرکس هم خود را به ننگ این گروه آلوده کند، تا روز رهائی نجس است.
امروز هم که مریم در آلبانی دست به برگزاری چنین خیمه شب بازیهایی زده است، اصلا عجیب نیست! این خانم، دو هدف را با این کار دنبال می کند، نخست اینکه او سعی می کند با تمرکز در آلبانی، جلوی ریزش شدید نیروئی را گرفته و بگوید که همه چیز جدی است و من هم در آماده باش کذائی سرنگونی هستم! دوم اینکه سعی می کند، با این خیمه شب بازی ها، نگاههای جهانی را به آلبانی و نیروهای مستهلک خود در آنجا جلب کند، که بله ما پتانسیل و سازوکار سرنگون کردن را بصورت بالفعل داریم!
اما طبق سنت دیرین در سازمان! نوبتی هم باشد، الان نوبت نوشتن” واقعیت” است!
واقعیت این است که: نیروهای سازمان همه از عراق اخراج و خلع لباس و خلع سلاح شدند! نیروهای سازمان همه درگیر جدائی و فرار هستند! هر چقدر هم ظاهر نیروها را بزک و دوزک کنند! در محتوا چیزی عوض نمی شود! میانگین سنی نیروها در زندان مانز، بالای 55 سال است! همه سن بازنشستگی را رد کردند. برای همین هم نگران هستند، بعد از فرار از فرقه، آیا جامعه، پشتیبان این نیروهای پیر و فرتوت خواهد بود؟ از طرف دیگر این سازمان سرکوبگر، به دلیل کارنامه خشن و تروریستی خود، فاقد پایگاه اجتماعی لازم است. اگر هم کشوری خارجی بخواهد با دخالت در امور داخلی کشوری، روی یک نیرو، سرمایه گذاری کند، ابدا روی این اسب بازنده، شرط بندی نخواهد کرد…
فرید