اخیرا خبری منتشر شد مبنی براین که گروهی از بازاریان وتجار ایرانی به قصد سرمایه گذاری و فعالیتهای اقتصادی به کشور آلبانی سفری داشته اند که این سفر با واکنش های دیوانه وار و بشدت غیر عادی مسئولین فرقه مجاهدین همراه بوده است. واکنشی که سران فرقه نشان دادند مرا بیاد یکی از صحبتهای مسعود رجوی در یکی از نشستها انداخت. او داشت از خودخواهی و فردیت هیتلر صحبت میکرد و میگفت که گویا کسی از هیتلر پرسیده که مرکز ثقل زمین کجاست وهیتلر بلافاصله جواب داده که همین جا که من ایستاده ام!
البته کاری که تجار ایرانی کرده اند درست برای مسئولین فرقه به همان اندازه خطرناک و ناامن کننده است که گویی یک زندان که بشدت محافظت میشود، نگهبانانش را کنار بگذارند و دربهایش را هم برای عبور و مرور زندانی ها باز کنند!
سوال از مریم رجوی اکنون اینست که شما که میگفتی که مجاهد انقلاب کرده را اگر در قلب بورژوازی هم رها کنی مانند الماس میدرخشد و میتواند خودش را حفظ کند پس چطور وقتی میشنوی که چند تا تاجر آمده اند کشور آلبانی اینگونه چهار ستون خودت و تشکیلات پوسیده سازمانت به لرزه در میآید و احساس خطر میکنی؟! نکند که خدای ناکرده هر آنچه در خصوص انقلاب خودساخته ات میگفتی کشک و دوغ از آب درآمده است ؟! شما که اینقدر از ایرانی ها میترسید، چطور وقتی به گفته خودتان به قدرت رسیدید میخواهید با مردم روبه رو شوید و آنها را به آزادی برسانید؟ شما که مدعی هستید که مردم ایران بشدت هوادار شما هستند و همه منتظر شما هستند که به کشور برگردید و خودتان در اخباری که فقط افراد خودتان به آن نگاه میکنند و مستمر میگویید که با مردم در ارتباط هستید و … چطور از روبه روشدن با 4 تا ایرانی اینقدر هراس دارید و قالب تهی کرده اید؟!
البته بایستی حال و روز شما را درک کرد! سالیان سال آنقدر در تنهایی و در شرایط ایزوله بوده اید که بویی از مناسبات اجتماعی و دیدن مخالف خودتان و … نبرده اید و آنقدر در خودپسندی و فردیت فرو برنده و کثیف خودتان غرق هستید که به غیر عادی ترین افراد روی کره زمین تبدیل شده اید!
کار آنقدر بالا گرفته که با مسئولین کشور آلبانی تماس گرفته اید که وای که ما در معرض خطر هستیم و … معلوم نیست که شما که اینقدر مواظب نیروهایتان هستید چرا آنها را به حال خود رها نمیکنید که به دنبال زندگی خودبروند و آزادانه در دنیایی بدون ترس و اجبار و فشار تشکیلات برای خودشان زندگی کنند؟
شما به تنها چیزی که اهمیت نمیدهید نیروهایتان است که سالیان سال آنها را مانند برده در کمپ هایی بشدت حفاظت شده نگهداری میکنید تا مبادا بادی به کله آنها بخورد و متوجه شوند که دنیا خیلی بزرگتر از آن دخمه ای که شما برایشان ساخته اید است!
الف عباسی