خانم مریم عضدانلو همسر سوم مسعود رجوی که بعد از فقدان مسعود رجوی ، خود را رهبر فرقه می نامد ، مدت زیادی است که مجبور به ترک پایگاه مرکزی فرقه در فرانسه و نقل مکان به آلبانی شده است. مسلما این یک انتخاب نبوده و دولت فرانسه در راستای مبارزه با تروریسم محدودیت جدیدی را برای فرقه رجوی رقم زده است. مراسم ویلپنت سالیانه نیز امسال در فرانسه تعطیل و حتی اجازه تجمع خیابانی در فرانسه هم به اعضای این فرقه داده نشد!
محدویت های یکسال گذشته برای فرقه رجوی در کشور فرانسه ، باعث شده است که مریم عضدانلو ، برای ظاهرسازی هم که شده جلساتی در آلبانی ودر مقر فرقه تشکیل دهد تا اعضای بازنشسته خود را با این ترفند ها در آلبانی ماندگارتر کند.
در این راستا نیز از بازنشسته های کشورهای مختلف استفاده می کند تا بر ماهیت ارتجاعی و طرد شده فرقه خود ، سرپوش بگذارد.
درهمین راستا پیرزنی بازنشسته به نام خانم میشل الیوماری که به گفته سران فرقه ، وزیر پیشین در دولت فرانسه بوده است را به آلبانی دعوت و از او در تجمع خود استفاده کرد ، این خانم که در هفت آسمان یک ستاره هم ندارد چنین گفته است :
” خانم رجوی شما تنها نیستید ، ما کمک لازم را به عمل می آوریم تا مردم ایران به آزادی برسند …”!
این کمک های لازم! چیست ؟
ظاهرا خود شما برای گرفتن کمک مالی از فرقه رجوی به آلبانی آمدید! اما از اینکه عده ی زیادی از سالخوردگان اسیر در فرقه رجوی به استقبال شما آمدند و برای شما سوت و کف زدند ، ذوق زده شده و فکر کردید که خبری هست. باید یادآور شوم که شما دوران بازنشستگی خود را سپری می کنید ، در هیچ دستگاه دولتی هم سمتی ندارید ، به قول معروف آفتاب شما ، لب بام است! اما در کارزاری ننگین که به دولت فرانسه و بازنشستگان فرانسه هم اصلا ربطی ندارد ، وارد شدید! کسانی را هم که آنجا دیدید که با روسری های قرمز و کت و شلوار و کراوات برای شما سوت و کف می زدند ، همه زندانی و اسیر هستند ، از حقوق اولیه انسانی محروم هستند ، مجبور هستند مثل یک ربات دستورات را اجرا کنند ، هیچ کدام عشق و عاطفه یک انسان آزاد و آگاه را دارا نیستند! بچه ای یا همسری نداشتند! در اسارت رهبران فرقه ، پیر شدند و مثل یک کودک هر دم به این سو و آن سو کشیده می شوند!
اگر جوگیر شده و فکر کردید که خبری هست ، باید بگویم سخت در اشتباه هستید ، این انسان ها مجبور هستند برای هر کسی که مریم درب فرقه را برایشان باز می کند ، بخندند و سوت و کف بزنند! بعضی جاها هم آموزش دیدند که گریه کرده و مظلوم نمائی کنند. این انسان ها سالیان است که از خانواده خود به سبب محدودیت های ایجاد شده توسط مریم عضدانلو ، بی خبر هستند!
حالا باز هم فکر می کنید که از حضور آن همه انسان در آنجا شگفت زده هستید ؟
آیا باز هم مدعی هستید که دولت دینامیکی مثل دولت فرانسه نمی تواند در این مدت کوتاه چنین شهری بسازد ؟!
یا شما توانمندی های کشور خود را نمی دانید! یا از حماقت مریم عضدانلو که با تعریف و تمجید های امثال شما ، پول بیشتری می دهد ، استفاده می کنید! اگر مدعی مورد دوم هستید ، بیشتر با عقل و منطق جور در می آید!
شما بهتر است به خودتان کمک کنید که در دوران کهنسالی محتاج هر کس و ناکس نشوید ، به همان حقوق بازنشستگی خود قانع باشید و با حضور خود در چنین اسارت گاههایی به اسارت بیشتر صدها انسان در یک کشور فقیر و دورافتاده ، دامن نزنید!
شراکت امثال شما در چنین اردوگاههای مرگ! فقط به عمق فاجعه هائی کمک می کند که دامنگیر آن پیرمردان وپیرزنان خواهد شد.
ترک اجباری فرانسه توسط مریم عضدانلو ، نشان می دهد که دولت فرانسه مصمم به مبارزه با تروریست ها است ، تعطیلی مراسم امسال فرقه رجوی در فرانسه و در ویلپنت نشان می دهد که دولت شما اجازه نخواهد داد که کشورش جولانگاه خشونت طلبان و تروریست ها گردد ، پس برای همسوئی با سیاست های دولت خودتان هم شده ، دست از حمایت از تروریست ها بردارید ، گرچه این حمایت های شما فقط به درد عمه تان می خورد وبس.
فرید