در روزهای اخیر تصاویر منتشر شده از سوله های ارتش سایبری مجاهدین خلق در کمپ موسوم به «اشرف سه» در شمال تیرانا، موج تازه ای از واکنش ها را در فضای رسانه ای و شبکه های اجتماعی برانگیخت. انتشار تصاویری از زنان و مردان سالخورده ای که پشت کامپیوترها نشسته اند با انتشار اخبار و گزارش هایی از مراسم پنج روزه مجاهدین خلق در اشرف سه همراه شد.
نشریه واشنگتن تایمز در یک مقاله سفارشی از برگزاری مراسم مجاهدین خلق با عنوان «120 سال مبارزه ایرانیان برای آزادی» در آلبانی و حضور بیش از سیصد تن از سیاستمداران خارجی در این مراسم خبر می دهد. شاخه تبلیغاتی مجاهدین خلق یعنی شورای ملی مقاومت از روز پنج شنبه 20 تیر با گزارش لحظه به لحظه از برگزاری این ایونت پنج روزه در حساب توئئیتری اش تصاویری بسیار متفاوت با آن چه در مزرعه ترول ها می گذرد، به نمایش گذاشت.
در این تصاویر پر زرق و برق، مریم رجوی مغرور از سمت خودخوانده ریاست جمهوری تبعیدی، با لباس های فاخر در جمع افرادی چون رودی جیولیانی و جو لیبرمن دیده می شود. آن ها در میان نمایشگاهی عظیم از دستاورد های کذایی تشکیلات مجاهدین خلق قدم می زنند و چهره شان سرشار از تحسین برای این همه هزینه هایی است که صرف برپایی این نمایش تبلیغاتی شده است. تالار هایی بزرگ با صفحه های نمایشگر عظیم، چیدمان و گل آرایی پر زرق وبرق که کمتر گروه اپوزیسون تبعیدی توان مالی سازمان دهی آن را دارد.
فضای برگزاری نمایشگاه ها و موزه های دست ساخته مجاهدین خلق چنان عظیم و پرطمطراق است که بیننده باور نمی کند در گوشه دیگری از این پایگاه افراد میانسالی از رده های پایین تشکیلات با لباس هایی کهنه و رنگ باخته، در فضایی تنگ و بسته، روی صندلی های پلاستیکی، پشت میز هایی که مناسب کار با کامپیوتر نیستند وتنگاتنگ هم چیده شده اند، نشسته اند و چشم به صفحه های نمایشگر قدیمی مقابلشان دوخته اند. این ها همان کارگران مزرعه ترول های توئیتری هستند که چندی پیش تلویزیون چنل فور انگلستان پرده از وجود آن ها برداشت و از آن پس هر چند گاهی، اخبار و تصاویری جدید از فعالیت های سایبری در فرقه رجوی منتشر می شود.
مراسم اخیر در اشرف سه در حقیقت نوعی مراسم افتتاحیه برای ساخت و سازهای مجاهدین خلق در قلب اروپا محسوب می شود؛ زمین هایی از کشور آلبانی که با پول های اهدایی عربستان سعودی و اسرائیل و نیروی کار رایگان اعضای فرقه رجوی آباد می شوند. در سخنرانی های سخنرانان مدعو (بخوانید مواجب بگیران سخنران) ، همزمان با اینکه از هدف گروه برای سرنگونی جمهوری اسلامی تجلیل می شود، از سرعت عمل اعضا در ساخت پایگاه اشرف سه تمجید فراوان می شود. چنانکه رودی جولیانی شهردار سابق نیویورک در سخنرانی پرشورش از آن ها با عنوان «کارگران معجزه آسا» یاد می کند. در مقابل، دانیل لریسون از روزنامه نگاران منتقد مجاهدین خلق و حامیانش، در نقد صحبت های جولیانی می نویسد: «گویی که جیولیانی هم مورد ترفند های شستشوی مغزی این گروه قرار گرفته است.»
وی در ادامه ادعای جولیانی و هم قطارانش برای اینکه مجاهدین خلق را مدافع حقوق بشر می دانند مضحک می پندارد و می نویسد: «اینکه گروهی که اعضای خود را مورد سو استقاده جسمی و روحی قرار می دهد، مدافع حقوق بشر است مضحک است و البته معیاری است برای آن که بدانیم اظهارات رودی جیولیانی تا چه اندازه از حقیقت دور است. وکیل شخصی رئیس جمهور اظهار می دارد که”این سازمان فاخر است. این سازمان خوب است” چون پول گرفته که این ها را بگوید.»
البته تناقض های آشکاردر رفتار و گفتار مجاهدین خلق و ادعاهایشان درباره حقوق بشر و دمکراسی سابقه ای به وسعت تاریخ موجودیتشان دارد که در سالگرد ساقط شدن هواپیمای مسافربری ایران توسط ناو آمریکایی وینسنس در سال 1988 ، مصداق تازه ای برای آن آشکار شد. به گزارش «پائول گاتینگر» در پایگاه لوبلاگ، اسناد جدیداً منتشرشده اف‌بی‌آی که به‌تازگی از رده طبقه‌بندی خارج شده‌اند، نشان می‌دهد در روزهای بعد از سرنگونی پرواز 655، اف‌بی‌آی طرحی موسوم به «کارزار زمستان» برای زیر نظر قرار دادن گروه‌های ایرانیان در آمریکا اجرا کرده است.
بر اساس تحقیقات انجام شده در این طرح، یکی از مسائلی که مورد توجه اف‌بی‌آی قرار داشته نظر گروه‌های مخالف با جمهوری اسلامی ایران، از جمله مجاهدین خلق درباره این حادثه است. اسناد اف‌بی‌آی اشاره می‌کنند که مجاهدین خلق از سرنگونی هواپیمای ایرانی ابراز خوشحالی کرده‌اند. در یکی از این اسناد به تاریخ 28 جولای آمده است: «شاخه مجاهدین خلق در سن‌دیه‌گو آمریکا را مقصر این حادثه نمی‌داند، بلکه از آن به‌دلیل آنکه «پوزه ایران را به خاک می‌مالد» و باعث ایجاد اختلاف بیشتر بین ایران و آمریکا می‌شود استقبال کرده‌اند. »
به علاوه، مجاهدین خلق معتقد بوده اند که حادثه سرنگونی هواپیمای مسافربری –که حتی آمریکایی‌ها هم به آن اعتراف کرده بودند– رویدادی ساختگی و بخشی از تبلیغات جمهوری اسلامی ایران بوده است. در این سند آمده است: «شاخه مجاهدین خلق در سن‌دیه‌گو ظاهراً بر این باور است که اجساد کشف‌شده از محل حادثه یا از قبل داخل هواپیما گذاشته شده بودند یا اینکه به‌صورت مهندسی‌شده در صحنه کار گذاشته شده‌اند».
بدین ترتیب، جای شگفتی وجود ندارد که سران مجاهدین خلق از روی کار آمدن دولتی با مواضع جنگ طلبانه علیه حکومت ایران به شدت ذوق زده شود. همچنین، اینکه مشاور امنیت ملی آمریکا، جان بولتون که بارها علنا اعلام کرده است تنها راه مقابله با ایران بمباران کردن آن است، در صدر سخنرانان مزدبگیرمجاهدین خلق است جای تعجب ندارد. در مقاله ای که گاردین درباره نمایش های اخیر مجاهدین در آلبانی منتشر کرد”شان واکر” نویسنده مطلب درباره روابط فرقه رجوی با دولت ترامپ می نویسد: «برای رهبری مجاهدین خلق، انتخاب ترامپ به سمت ریاست جمهوری در سال 2016 امداد غیبی بود. کسانی که پایگاه را ترک کرده اند به یاد می آورند که در تشکیلات اغلب برای پیروز شدن ترامپ و شکست هیلاری کلینتون دعا می کردند.»
نویسنده به نقل از یکی از جدا شده ها می نویسد:« پس از رفتن اوباما و به قدرت رسیدن ترامپ همه چیز تغییر کرد. رهبران از فرانسه برای صحبت کردن با ما آمدند. آن ها گفتند که باید چند ماه دیگر دوام بیاورید و شرایط اینجا را تحمل کنید و به زودی به قدرت خواهیم رسید»
این موضوع و تمامی سوابق خشونت آمیز و خیانتکارانه مجاهدین خلق حاکی از آن است که وطن فروشی کسب و کار دائمی مجاهدین خلق دست کم در طول چهار دهه گذشت بوده است. صرفنظر از گزارش های مستند بسیاری که درباره ساختار فرقه ای و موارد نقض حقوق بشر در درون تشکیلات مجاهدین خلق وجود دارد، هر چه پیش می رویم گزارش های مفصل تر و عمیق تری از اقدامات ضد ملیتی مجاهدین خلق منتشر می شود که طبیعتا روز به روز بر عدم مقبولیت مجاهدین خلق در میان مردم ایران می افزاید. همکاری با صدام حسین در جنگ علیه ایران، اقدامات تروریستی علیه شهروندان و غیر نظامیان در ایران و عراق، همکاری با اسرائیل در قتل دانشمندان هسته ای، گرفتن آموزش های نظامی و جاسوسی تحت پوشش ارتش آمریکا در صحرای نوادا و ابراز خرسندی از کشته شدن هموطنان بیگناه مصادیقی از ماهیت وطن فروش مجاهدین خلق است که هر از چندی رسانه ای می شود.
مزدا پارسی