از سال 2011 علیرغم میل باطنی رهبران فرقه ی رجوی ، انتقال ساکنان اردوگاه اشرف به کمپ لیبرتی آغاز شد.
پس از اینکه اکثریت ساکنان نقل مکان کردند. حدود 100 نفر بصورت موقت مطابق یک قرارداد، مجاز به ماندن در اردوگاه اشرف شدند تا به حل و فصل مسائل مربوط به اموال ساکنان اشرف بپردازند. در حقیقت سازمان سعی داشت این 100 نفر را در اشرف نگه دارد و تمام سعی خود را بکند تا دوباره به اشرف برگردند.
در لیبرتی هم این ادعا را داشت که هنوز اشرف دست خودمان است ودر هر تابلوئی ما اشرف را نگه خواهیم داشت. این تفکر ابلهانه و اصرارها به ماندن در اشرف، در نهایت هم به بهای جان اکثریت کسانی که به دستور رهبران سازمان، مجبور به ماندن در اشرف شدند، تمام شد! پروسه ای که در نهایت به قضیه اول سپتامبر و 10 شهریور 1392 انجامید. 52 کشته و 7 مفقود ، نتیجه این حمله بود. مسعود رجوی 52 تن را به کشتن داد.
42 نفر زنده ماندند که شاهدین این جریان هستند ، مالک شراعی از جمله این 42 فرد زنده و شاهد بود که در آلبانی به طرز مشکوکی کشته شد و حتی جسدش هم توسط سازمان اعلام شد که در دریاچه ای غرق شد و ناپدید شد!
در ششمین سالگرد این فاجعه ی انسانی در اشرف باید خاطرنشان کرد که دخالت در امور داخلی عراق ، اجرای پروژه های ضد مردمی در گسترش اشرف، دشمن تراشی در عراق، موضع گیری های ضدعراقی ، کشتار مردم عراق طی سالیان ، کشتار تعدادی از مردم بعقوبه، برخورد تند و تحقیر آمیز طی سالیان گذشته با پشتوانه صدام حسین و… همه و همه زمینه ساز و جاده صاف کن های کشتار در اشرف بود که مسبب اصلی آن شخص مسعود رجوی است.
مسعود رجوی قاتل بلامنازع این افراد است. سالها منتقدین سیاست های رجوی در عراق، مصرانه می گفتند که برای حفظ جان اسیران فرقه ی رجوی ، هر چه زودتر باید اشرف را تخلیه و به خارج از عراق ببرید. اما اصرار رجوی ها برای ماندن دراشرف که آنرا کانون استراتژیک نبرد می دانستند منجر به این خونریزی شد.
آنچه برای رجوی مهم بود ماندن در عراق بود و رجوی به هر قیمتی می خواست این خط غلط را پیش ببرد و آخر سر هم حتی با این خونریزی وسیع موفق به این امر نشد.
مجموعا در اشرف و لیبرتی بیش از 130 نفر قربانی مطامع شخصی رجوی شد و بیش از 1000 نفر زخمی شد و 7 نفر نیز مفقود اعلام شد.
شخص مسعود رجوی و مریم عضدانلو، جنایتکارانی هستند که طی این سالها صادق ترین جوانان این مرز و بوم را به قربانگاه فرستادند.
چرا پس از اولین شلیک و بمباران در عراق، مریم با سیصد نفر از اعوان و انصار خاص به مرز اردن رفتند وکانون استراتژیک نبرد را ترک کردند؟
آیا سران مفلوک سازمان و رهبران فرصت طلب آن ، نمی توانستند که بقیه را نیز به مرز اردن برده و کمک کنند که به یک کشور امن منتقل شوند؟
رجوی با سرسختی ابلهانه خودش ، دهها وصدها نفر را به کشتن داد و خم هم به ابروی مبارک نیاورد.
مسعود رجوی وقیحانه در مورد قضایای اشرف ، گفت:
” وقتی که مجاهدین آن کاری را که باید، می‌کنند، آن فدیه یی را که باید، می‌دهند و آن چیزی را که باید، قربانی می‌کنند؛ در نتیجه، خدا در وقت خودش به اضعاف تلافی و جبران می‌کند. این منطق و مشی تکامل است….”
منطق حیوانی و مادون انسانی مسعود رجوی ، نه به تکامل که به قهقراء ، نابودی و قربانیانی بسیار در این مسیر غلط منجر شد. اینها قربانی مطامع غیر انسانی مسعود رجوی و مریم عضدانلو شدند ،امیدوارم روزی برسد که سران فرقه ی رجوی در یک دادگاه عادل وبی طرف به جرم جنایت علیه بشریت محاکمه شوند.
فرید