استروان استیونسون که بعنوان یک دیپلمات سابق وحقوق بگیر سازمان مجاهدین خلق به شغل شریف ؟؟!! روسپی گرایی سیاسی مشغول است ، طی مقاله ای که در رسانه های رجوی منتشر کرده، اینگونه به وارونه نمائی پرداخته است :
“روند سقوط سریع عراق در تبدیل شدن به یک استان دست نشانده همسایه بزرگش ایران، همچنان ادامه دارد. رژیم ایران به بهانه کمک به بیرون راندن داعش از عراق، یک سیاست بی رحمانه نسل کشی علیه جمعیت سنی عراق به اجرا در آورد و بر تخریب تقریبا کامل شهرهای باستانی فلوجه، رمادی و موصل در این روند و کشتن ده ها هزار عراقی سنی بی گناه نظارت داشت”.
حکومت ایران بدعوت دیر هنگام دولت عراق نیروهای نظامی به عراق گسیل نمود و ضمن راندن داعش از70 کیلومتری مرزهای خود، نقش کاملا موثر وشاید بی بدیلی را در سرکوب این” عشایر انقلابی” رجوی کرد واین بمباران های وسیع ونامتعارف وصددرصد مشکوک آمریکا بود که شهرهای تاریخی عراق را به تلی ازخاکستر تبدیل نمود.
برای اثبات صحت عرایضم، ناگزیرم که مطرح سازم که شهر تاریخی حلب هم درسوریه از لوث وجود داعش پاک شد ولی مثل موصل به شهری غیر قابل سکونت تبدیل نشد بلکه سریعا باز سازی شده ومردم با شادی وخوشخالی به خانه هایشان بازگشتند؟!
چرا وضع حلب آنطور شد و وضع موصل طور دیگر؟!
موصلی که باین سادگی هاقابل باز سازی نیست و براحتی آب خوردن و براثر خیانت فرماندهان ارتش عراق که این ارتش توسط آمریکا ساخته وپرداخته شد، به تصرف داعش درآمد وبرای آزاد سازی اش، زحمتی درحد ویران کردن آن- بازهم توسط آمریکا- کشیده شد!
بعبارت ساده تر ویرانی تمام وکمال موصل بدست آمریکا انجام گرفت ونیروهای زمینی شرکت کننده ی ایران درتصرف این خاکستر بجا مانده ، چیزی برای ویران کردن نداشت وهمراه ارتش سوریه ومتحدان دیگر، زمین سوخته ای را تحویل گرفت!
درمورد روابط اقتصادی بین ایران وعراق ، هر انسان منصفی میتواند قضاوت کند که فعلا خونریزی یکطرفه ازایران وبنفع عراق برقرار بوده وایران منافع اقتصادی درخوری دراین روابط نداشته ودرمقابلش ، آمریکا بهره های لازم را از عراق گرفته است!
اما درمورد ناآرامی های عراق ، شرط عقل آنست که ازنوشته های رسانه های آلترناتیو هم بهره گرفت و یکجانبه پیش قاضی نرفت.
مثلا در مقاله ی”نقشه های مرموز برای بهره گیری از شورش عراق – بنیاد فرهنگ استراتژیک- آمده است :
” نخست وزیر«ع. عبدالمهدی» سه روز سکوت کرد و تنها چهارم اکتبر ملت را خطاب کرد که معنای آن این بود که او مطالبات معترضان را مشروع، موجه و عادلانه می داند، اما برآوردن و انجام آنها زمان می برد. رئیس دولت اذعان کرد که سیستم فاسدی را به ارث برده که از سال 2003 بوجود آمده است. صدها میلیارد دلار توسط اختلاس گران دزدیده شدند. جنگ با ترور و تروریسم تمامی منابع کشور را از بین برد و کشور را مجبور کرد میلیاردها دلار« برای بازسازی نیروهای امنیتی و سایر نیازهای اساسی » قرض کند. توجه داشته باشیم سخن درباره کشوری است که از لحاظ ذخایر نفتی در رتبه چهارم در جهان است، جایی که یک چهارم از جمعیت نزدیک به 40 میلیونی آن زیر خط فقر زندگی می کنند.
روی روایت و تفسیر دخالت آمریکا در سازماندهی شورش های عراق بحث می شود. در اینترنت گزارش هائی درباره تک تیراندازهای ناشناسی منتشر شده که هم به پلیس و هم به معترضین شلیک کرده اند. واشنگتن می تواند فکر کند که نخست وزیر عراق در انجام خظ مشی و سیاستی که از او انتظار می رفت به اندازه کافی فعال نبوده است. تمایل و تلاش«عادل عبدالمهدی» برای فاصله گرفتن از حمایت طرح امریکائی« معامله قرن»، موضع گیری های مخالف اسراییل، حفظ روابط تجاری و اقتصادی با ایران، علی رغم تحریمهای آمریکا و همچنین « سستی» در تضمین حضور طولانی مدت ارتش آمریکا در عراق، می تواند آمریکایی ها را برای بازی با برگ شورش کنونی ترغیب کند”. پایان نقل قول
آمریکا واسرائیل، سابقه ی انجام چنین کاری را اقلا درسوریه دارند.
هنوز فراموش نکرده ایم که ازدرون صفوف مردمی که تظاهرات مسالمت آمیزی در درعا براه انداخته بودند، بطرف پلیس تیراندازی شد واین امر سبب خشم زود رس ارتش سوریه و دخالت درتظاهرات شد و اینهمه خرابی بجا گذاشت.
این کار آمریکا باعث شد که نه تنها مردم صلح جو به مطالبات خود دست نیابند، بلکه با مشاهده ی خطرناک بودن اوضاع به خانه های خود رفته و خیابان را بنفع تکفیری های مسلح دست پرورده ی دشمنان مردم اسرائیل وسراسر جهان خالی کردند و تارمویی فاصله برای ازبین رفتن سوریه وجود داشت.
نوید