آیا اشرف یك شهرعراقی است؟
عادل حبه/ صوت العراق، پنجم ژوئیه 2007
اگر در تمام نقشههای جغرافیایی و سیاسی عراق بهدقت جستوجو کنیم، هیچ شهری به اسم اشرف در آنها نخواهیم یافت.
اگر در امتحانات درس جغرافی از همهی دانشآموزان عراقی راجع به شهری كه نام آن اشرف باشد سؤال كنیم، بیشك این دانشآموزان از این سؤال شما نمره نخواهند آورد.
این شهر هم هست و هم نیست!
از نقطه نظر صالح المطلق (المطلك) و دیگر عراقیهایی كه قریب به سه دهه همراه با او در كارناوالهای سازمان مجاهدین خلق شركت میكنند، نه تنها این شهر در عراق وجود دارد! بلكه یكی از مراكز مقاومت قهرمانانه بهشمار میآید.
صالح مطلك، عضو پارلمان، حتی ریاست افتخاری كارناوال اخیر این سازمان را بر عهده گرفت و جالب آنکه در آنجا به انتقاد و حمله به دولت عراق پرداخت و بهجای آنکه این مسأله را طبق عرف سیاسی در مجلس نمایندگان عراق مطرح کند، آن را در سالن سازمان تروریستی خلق مطرح كرد.
صالح المطلك حتی در سخنان خود به ایالات متحدهی امریكا انتقاد كرد و جالب است كه وی فراموش كرده بود در آغوش سازمانی سخنرانی میكند كه سر تا پا تحت حمایت مادرانهی ایالات متحده است و با آن به تبادل اطلاعات جاسوسی راجع به ایران و انرژی هستهای میپردازد. این موضوع باعث تعجب تحلیلگران سیاسی شده و معتقدند تمامی خواستهها و داد و فریادهای المطلك راجع به سیادت و عزت عراق ساختگی است.
آری شهری بهنام اشرف در نقشهی عراق وجود ندارد و از آغاز نیز، اشرف بهعنوان اردوگاه تروریستهای ایرانی ساخته شد. همزمان با حملهی عراق به ایران این اردوگاه به شهركی مجهز و پیشرفته كه به تمام تجهیزات و سازههای روز و با امکانات کامل بهداشتی و رفاهی که در عراق منحصر به فرد است تجهیز شده بود، تبدیل گردید. امكانات زیادی در اختیار آنان قرار گرفت و اکنون به مركز فعالیت سیاسی و اجتماعی عراقیهایی تبدیل شده است كه منتقد دولت هستند و خود نیز جزیی از حكومت عراق بهشمار میروند.
در این شهر ساختگی تعاملات عجیب و غریب بین رهبران سازمان مجاهدین خلق ایران و گروههای تروریست عراقی و غیرعراقی انجام میپذیرد. از جملهی این گروهها میتوان به دولت اسلامی عراق اشاره كرد كه در جهت اشاعهی آشوب و ناامنی و ترور مردم عراق تلاش میكند.
در اشرف هنوز هم سلاحهای سبك و سنگین، موشك و تجهیزاتی كه صدام حسین به این سازمان هدیه داده بود به چشم میخورد. اخیراً نیز از برخی گروههای عراقی و غیرعراقی تجهیزاتی را جهت تكمیل عملیات تخریب كشور كه با صدام حسین آن را شروع كرده بودند، دریافت داشتهاند.
سازمان مجاهدین خلق پس از اینكه به مردم ایران پشت كرد و رفتار خشن و مسلحانهای را علیه ایرانیان در پیش گرفت و بعد از آنكه به عراق پناه آورد، به سازمانی تبدیل شد كه همیشه وجهالمعامله در زد و بندهای سیاسی اقلیمی و بینالمللی قرار گرفته است.
این سازمان در اوج شعلهوری جنگ ایران و عراق به دامان صدام پناه آورد و در كنار حملهی بعثی وی قرار گرفت تا به نوعی از فشار جنگ علیه همپیالهی خود بكاهد. بدینخاطر صدام نیز با حاتمبخشی آنان را غرق در نعمت و موهبت خود كرد و در زمانی كه مردم عراق در فقر و بیچارگی و فقدان خدمات ضروری بهسر میبردند آنان را مسلح كرد و رفاه و آسایش کامل را برای آنان فراهم ساخت.
مجاهدین از همان آغاز جنگ عراق علیه ایران به سازمانی مزدور و طفیلی تبدیل شده بود كه با تمام قوا در خدمت دستگاههای امنیتی و نظامی صدام حسین بود. یكی از افرادی كه توانسته بود از این دام بگریزد، اشاره دارد كه سازمان ماهیانه مبلغ 75 میلیون دلار از دولت عراق دریافت میكرد، این امر جدا از خدماتی بود كه در راستای تأمین اسلحه و اطلاعات لجستیكی و امنیتی و آماده كردن روادید و… صورت میگرفت. هر عضو این گروه تروریستی از دولت عراق مبلغ 500 دلار بهصورت ماهیانه دریافت میكرد. اگر فردی در فعالیتهای نظامی سازمان نیز مشاركت داشت 2000 دلار به آن اضافه میشد.
مجاهدین دهها تن از مخالفان و منتقدان خود در درون سازمان را به مقامات امنیتی عراق تحویل داده بود. این افراد در زندان الرضوانیه نگهداری میشدند و یا اینكه دولت عراق این افراد معترض و متعرض به رهبری مسعود رجوی را با اسرای خود كه در نزد ایران بودند مبادله میكرد.
سازمان با این شرطبندی بر سر رژیم صدام حسین، به ابزاری در دست این رژیم و سرویسهای جاسوسی آن در قلع و قمع هرگونه جنبش مخالف قرار گرفت. اوج این دخالت در امور عراق را در مشاركت آنان در كنار نیروهای صدام در سركوب انتفاضهی مردم عراق در سال 1991 خصوصاً در مناطق كركوك و نواحی مركزی میتوان دید. بدینصورت سازمان جزء لاینفک سیستم پلیسی صدام حسین شد و بعد از سقوط رژیم صدام حسین، كانونی برای تقویت روحیهی بازماندگان و ایتام رژیم صدام و یكی از مراكز اشاعهی آشوب و ناامنی در عراق گردیده است.
مزدوری كه خصلت این سازمان است باعث شده كه آنها در خدمت سرویسهای اطلاعاتی منطقه و جهان باشند و در مقابل تأیید امریكاییها برای ادامهی حضور این سازمان در عراق، حاضرند هر خدمتی را برای امریكاییها در خصومت با ایران ارایه دهند.
این یك بازی ناجوانمردانه و پست است. ادامهی حضور این سازمان خسارتهای جبران ناپذیری را به ملت عراق وارد میآورد. این موضوع باعث تأسف است كه شورای نمایندگان، پدیدهی مجاهدین خلق ایران و مسألهی حضور آنان را تا همین ایم اخیر كه فراكسیون ائتلاف عراق خواهان بررسی این موضوع در صحن مجلس شد، مورد اهتمام قرار ندادهاند.
پارلمان باید در خصوص حمایت از تروریستها از سوی دولت امریكا تصمیمی اتخاذ كند و آن را محكوم نماید. امریكا از سازمان خلق ایران علیه مقامات تهران استفادهی ابزاری میكند و با آن وارد معامله شده است. این امر نه تنها نفعی برای مردم عراق ندارد بلكه به همراه خود خرابی و ناامنی را برای ما به ارمغان خواهد آورد.