آیا اشرف یک شهرعراقی است

اگر در تمام نقشههای جغرافیایی و سیاسی عراق بهدقت جستوجو کنیم، هیچ شهری به اسم "اشرف" در آنها نخواهیم یافت.

اگر در امتحانات درس جغرافی از همهی دانشآموزان عراقی راجع به شهری که نام آن اشرف باشد سؤال کنیم، بیشک این دانشآموزان از این سؤال شما نمره نخواهند آورد.

این شهر هم هست و هم نیست!

از نقطه نظر صالح المطلق (المطلک) و دیگر عراقیهایی که قریب به سه دهه همراه با او در کارناوالهای سازمان مجاهدین خلق شرکت میکنند، نه تنها این شهر در عراق وجود دارد! بلکه یکی از مراکز مقاومت قهرمانانه بهشمار میآید.

صالح مطلک، عضو پارلمان، حتی ریاست افتخاری کارناوال اخیر این سازمان را بر عهده گرفت و جالب آنکه در آنجا به انتقاد و حمله به دولت عراق پرداخت و بهجای آنکه این مسأله را طبق عرف سیاسی در مجلس نمایندگان عراق مطرح کند، آن را در سالن سازمان تروریستی خلق مطرح کرد.

صالح المطلک حتی در سخنان خود به ایالات متحدهی امریکا انتقاد کرد و جالب است که وی فراموش کرده بود در آغوش سازمانی سخنرانی میکند که سر تا پا تحت حمایت مادرانهی ایالات متحده است و با آن به تبادل اطلاعات جاسوسی راجع به ایران و انرژی هستهای میپردازد. این موضوع باعث تعجب تحلیلگران سیاسی شده و معتقدند تمامی خواستهها و داد و فریادهای المطلک راجع به سیادت و عزت عراق ساختگی است.

آری شهری بهنام اشرف در نقشهی عراق وجود ندارد و از آغاز نیز، اشرف بهعنوان اردوگاه تروریستهای ایرانی ساخته شد. همزمان با حملهی عراق به ایران این اردوگاه به شهرکی مجهز و پیشرفته که به تمام تجهیزات و سازههای روز و با امکانات کامل بهداشتی و رفاهی که در عراق منحصر به فرد است تجهیز شده بود، تبدیل گردید. امکانات زیادی در اختیار آنان قرار گرفت و اکنون به مرکز فعالیت سیاسی و اجتماعی عراقیهایی تبدیل شده است که منتقد دولت هستند و خود نیز جزیی از حکومت عراق بهشمار میروند.

در این شهر ساختگی تعاملات عجیب و غریب بین رهبران سازمان مجاهدین خلق ایران و گروههای تروریست عراقی و غیرعراقی انجام میپذیرد. از جملهی این گروهها میتوان به "دولت اسلامی عراق" اشاره کرد که در جهت اشاعهی آشوب و ناامنی و ترور مردم عراق تلاش میکند.

در اشرف هنوز هم سلاحهای سبک و سنگین، موشک و تجهیزاتی که صدام حسین به این سازمان هدیه داده بود به چشم میخورد. اخیراً نیز از برخی گروههای عراقی و غیرعراقی تجهیزاتی را جهت تکمیل عملیات تخریب کشور که با صدام حسین آن را شروع کرده بودند، دریافت داشتهاند.

سازمان مجاهدین خلق پس از اینکه به مردم ایران پشت کرد و رفتار خشن و مسلحانهای را علیه ایرانیان در پیش گرفت و بعد از آنکه به عراق پناه آورد، به سازمانی تبدیل شد که همیشه وجهالمعامله در زد و بندهای سیاسی اقلیمی و بینالمللی قرار گرفته است.

این سازمان در اوج شعلهوری جنگ ایران و عراق به دامان صدام پناه آورد و در کنار حملهی بعثی وی قرار گرفت تا به نوعی از فشار جنگ علیه همپیالهی خود بکاهد. بدینخاطر صدام نیز با حاتمبخشی آنان را غرق در نعمت و موهبت خود کرد و در زمانی که مردم عراق در فقر و بیچارگی و فقدان خدمات ضروری بهسر میبردند آنان را مسلح کرد و رفاه و آسایش کامل را برای آنان فراهم ساخت.

مجاهدین از همان آغاز جنگ عراق علیه ایران به سازمانی مزدور و طفیلی تبدیل شده بود که با تمام قوا در خدمت دستگاههای امنیتی و نظامی صدام حسین بود. یکی از افرادی که توانسته بود از این دام بگریزد، اشاره دارد که سازمان ماهیانه مبلغ 75 میلیون دلار از دولت عراق دریافت میکرد، این امر جدا از خدماتی بود که در راستای تأمین اسلحه و اطلاعات لجستیکی و امنیتی و آماده کردن روادید و… صورت میگرفت. هر عضو این گروه تروریستی از دولت عراق مبلغ 500 دلار بهصورت ماهیانه دریافت میکرد. اگر فردی در فعالیتهای نظامی سازمان نیز مشارکت داشت 2000 دلار به آن اضافه میشد.

مجاهدین دهها تن از مخالفان و منتقدان خود در درون سازمان را به مقامات امنیتی عراق تحویل داده بود. این افراد در زندان الرضوانیه نگهداری میشدند و یا اینکه دولت عراق این افراد معترض و متعرض به رهبری مسعود رجوی را با اسرای خود که در نزد ایران بودند مبادله میکرد.

سازمان با این شرطبندی بر سر رژیم صدام حسین، به ابزاری در دست این رژیم و سرویسهای جاسوسی آن در قلع و قمع هرگونه جنبش مخالف قرار گرفت. اوج این دخالت در امور عراق را در مشارکت آنان در کنار نیروهای صدام در سرکوب انتفاضهی مردم عراق در سال 1991 خصوصاً در مناطق کرکوک و نواحی مرکزی میتوان دید. بدینصورت سازمان جزء لاینفک سیستم پلیسی صدام حسین شد و بعد از سقوط رژیم صدام حسین، کانونی برای تقویت روحیهی بازماندگان و ایتام رژیم صدام و یکی از مراکز اشاعهی آشوب و ناامنی در عراق گردیده است.

مزدوری که خصلت این سازمان است باعث شده که آنها در خدمت سرویسهای اطلاعاتی منطقه و جهان باشند و در مقابل تأیید امریکاییها برای ادامهی حضور این سازمان در عراق، حاضرند هر خدمتی را برای امریکاییها در خصومت با ایران ارایه دهند.

این یک بازی ناجوانمردانه و پست است. ادامهی حضور این سازمان خسارتهای جبران ناپذیری را به ملت عراق وارد میآورد. این موضوع باعث تأسف است که شورای نمایندگان، پدیدهی مجاهدین خلق ایران و مسألهی حضور آنان را تا همین ایم اخیر که فراکسیون ائتلاف عراق خواهان بررسی این موضوع در صحن مجلس شد، مورد اهتمام قرار ندادهاند.

پارلمان باید در خصوص حمایت از تروریستها از سوی دولت امریکا تصمیمی اتخاذ کند و آن را محکوم نماید. امریکا از سازمان خلق ایران علیه مقامات تهران استفادهی ابزاری میکند و با آن وارد معامله شده است. این امر نه تنها نفعی برای مردم عراق ندارد بلکه به همراه خود خرابی و ناامنی را برای ما به ارمغان خواهد آورد.

عادل حبه/ صوت العراق، پنجم ژوئیه 2007