آرش صامتی، وبلاگ آرش، بیست و دوم آوریل 2008
فرقه تبهکار رجوی برای روز مرگ اعضایش تدابیر لازم را از پیش می اندیشد. یکی از این تدارکات مراجعه منظم به قسمت های مختلف زندان اشرف و تهیه عکس پرسنلی از اسرا می باشد. هنگام مرگ افراد همین عکس ها مورد استفاده وسیعی قرار می گیرند.
اعضا ملزمند در حین این عکاسی ها پیراهن، کراوات و کت پوشیده و سرو وضعی دیپلوماتیک داشته باشند. به همین منظور تعدادی کت و کراوات به مقر مورد عکس برداری حمل شده و در آنجا به نوبت و توسط افراد مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. این عکس ها تنها صورت فرد را نشان داده و کسی نمی داند آنها در ورای کت و کراوات کذایی شلوار نظامی پوشیده اند!
این کار در دوره های مختلف تکرار می شود لذا متناوبا عکس های جدیدی از اعضای اسیر فرقه به ثبت می رسد. همه ی تصاویری که از اعضای مقتول دیده اید اینگونه در قرارگاه اشرف تهیه می شوند.
در یکی از روزهای غمگین زمستان 1378 در زندان دلگیر اشرف اکیپ عکاسی رهبری فرقه به سرپرستی عضو شورای رهبری خواهر شهره به مرکز ما آمدند. همه را به خط کردند و یکی یکی جهت سنگ مزار آینده ی ما عکس برداری نمودند.
در این میان من اصرار داشتم بدون کراوات عکس بیندازم. این نکته برای خواهر شهره بسیار جالب بود و نهایتا اجازه صادر فرمودند.
عکس های شهدای آینده توسط یک فقره دوربین دیجیتال برداشته شد. و ما هیچگاه در تشکیلات این عکس ها را رویت نکردیم.
حالا می خواهم بدانم ای خواهران عضو شورای رهبری! ای جانشینان مسعود! ای حافظان جان و اطلاعات فرزندان ایدئولوژیک مریم…پاسخ بدهید عکسی که برای روز مرگ من گرفته بودید و در آرشیو محرمانتان نگاه می داشتید اینجا چه می کند؟
سیستم اطلاعاتی و حفاضتی فرقه تنها به کار سرکوب درونی می آیدنه یشتر و از این رو به حال اعضای دربندتان باید گریست.
و در نهایت اینکه فقط خدا می داند چه حجمی از اطلاعات از دستگاه شما روزانه به خارج از اشرف جریان دارد. بیچاره اعضای بیخبر فرقه.