گذر از حصارهاي اشرف!
ايران ديدبان
هنوز سخنگويان!! مجاهدين تصميم نگرفته اند كه در قبال بازگشت 13 تن از اعضاي اين گروه چگونه موضعگيري كنند و بنا بر اين هنوز سيل فحاشي آنان آغاز نگرديده است!
اين در حالي است كه روز سه شنبه 22 دي ماه يك بار ديگر مجاهدين به بهانه موضعگيري اخير آدام ارلي سخنگوي وزارت خارجه امریکا در برابر اين گروه و اشاره وي به بازگشت 28 تن از جداشدگان، خشم خود را به نمايش گذاشته و به تكرار كلمات حقارت آميز و غيرانساني نسبت به اين افراد مبادرت نمودند.
آنچه مجاهدين در موضعگيري اخير به دنبال اثبات آن ميباشند، واقعيتي است كه مجاهدين همچون شاهدي از غيب به تأييد آن آمده اند!
مجاهدين با تأكيد بر داوطلبانه بودن اقدام اين اشخاص براي بازگشت به ايران و اطمينان نيروهاي امریکايي از اين امر پس از مصاحبه صليب سرخ، قصد دارند تا اقداماتي كه از جانب جداشدگان مقیم اروپا یا حاضر در ایران و انجمنهایی همچون نجات و ایران اینترلینک صورت گرفته است را بي تأثیر در این ماجرا نشان دهند.
هر چند كه مجاهدين بهتر از هر كسي تأثيرات اين فعاليتها را دريافته اند و دققيقاً به خاطر وحشت از گسترش دامنه اين اقدامات، بيمناك ميباشند، ليكن موضعگيري آنها متضمن اين واقعيت است كه به شدت افراد را كنترل كرده، اجازه بازديد و مصاحبه اختصاصي به اعضا را نميدهند و همچنين از درز هرگونه اخبار پيرامون اين واقعه مبارک جلوگيري به عمل مي آورند.
اگر مجاهدين يك لحظه اقدامات كنترلي خود بر روی اعضا را بردارند خواهند ديد که افراد بسياري همچون اعضاي بازگشته به ايران، داوطلبانه خواهان رهايي از اين گروه ميباشند!
به هر حال و عليرغم خواست مجاهدين اتفاق مهمي كه روي داده اين است كه سكان جريان جدايي به سمت بازگشت به ايران چرخيده است و در چشم انداز قابل پيش بيني، كليه افرادي كه هم اكنون در كمپ جداشدگان به سر ميبرند را نيز در بر خواهد گرفت.
اين واقعيت قبل از هر چيز نتيجه دروغگویيهاي مجاهدين درباره جامعه و وضعيت ايران و مردم است.
وقتي مجاهدين يك فرد را سالها با ترس و وحشت از اينكه اگر پايش به ايران برسد به جرم اينكه حتي با مجاهدين هم كلام شده است، شكنجه و اعدام خواهد شد، در روابط خود نگه ميدارند، يا وقتي كه در تبليغات خود مردم را در حال دست و پا زدن با فقر و گرسنگي همچون كشورهاي قحطي زده افريقايي تصوير ميكنند تا نرخ نان خود را بالا ببرند و… ديگر چه ضرورتي براي جدل بر سر كذب بودن اين حرفها وجود دارد، چرا كه هيچكس نتوانسته ماه را در پشت ابر پنهان كند و بالاخره واقعيت حتي از حصارهاي اشرف نيز ميگذرد!
اين افراد به محض اين كه پايشان را در خاك ايران ميگذارند با اين حقيقت تلخ مواجه ميشوند كه سالهاي متمادي زندگي خود را تباه كرده اند. قرار داشتن در كنار هموطنان و خانواده و از همه مهمتر امكان زندگي آزاد و مستقل به دور از هرگونه سلطه اجباري تشكيلاتي، از ارزشمندترين دست آوردها ميباشد.
از سوي ديگر با وضعيت بغرنج و نامعلومي كه اين گروه دارد و با توجه به اينكه تا كنون چندين كشور اعطاي پناهندگي به اعضاي مجاهدين را منتفي دانسته اند، بديهي است كه بهترين و سهلترين مكان براي اين افراد ايران باشد.
این عزیمت چه به ايران و چه به هر نقطه ديگر دنيا که باشد مطلوب است زیرا مهم جدا شدن از مناسبات دیکتاتوری و اسارت گونه مجاهدین است و مسؤولان صليب سرخ و امریکا بايد توجه داشته باشند كه اعضاي مستقر شده اين گروه در اردوگاه اشرف گروگان و ضامني براي حفظ رجوي و ادامه حيات وی و فرقه اش ميباشند و مجاهدين در قبال هر اقدام انساني براي رهايي آنان و هرگونه انتخاب داوطلبانه خواهند ايستاد، همچنان كه تا كنون ايستاده اند.
به هر صورت لازم است يك بار ديگر رها شدن 13 تن ديگر از اعضاي اين گروه تبريك گفته شود و دعا كرد كه مسؤولان ذيربط در اين موضوع، با چشماني بازتر متوجه حيله هاي مجاهدين براي اخلال در روند رهایی باشند.