نامه سر گشاده به مریم عضدانلو(3)
آرش رضایی / پنجشنبه، 2005/06/23
خانم مریم عضدانلو،یکی از نکات مهم در رشد و تکامل انسان که شامل من و شما و همه افراد مستقر در قرارگاه اشرف نیز می شود آفرینش و بازآفرینی مداوم فکرو اندیشه در فضایی آزاد و در تعامل با جریان آزاد اطلاع رسانی دنیای مدرن می باشد و اگر ما آدمیان از عقلانیت انتقادی و اندیشه مدرن دنیای آزاد به طور سیستماتیک تغذیه نشویم و در دنیای بسته ذهنیتهای خود بمانیم دچار رکود فکری وحشتناکی خواهیم شد.رکود در تمامی ابعاد سیاسی،اجتماعی و فکری و ماحصل آن”عقب ماندگی”،پس با توجه به این نکته مهم و اساسی در رشد فردی و اجتماعی انسان،سوالاتی به ذهن من خطور کرده است که امیدوارم صادقانه پاسخ آن را بدهید؟
به نظر شما افراد سازمان تحت رهبریتان و نیز نفرات مستقر در قرارگاه اشرف تا چه حد با دنیای آزاد و دموکراتیک،جریان آزاد اطلاع رسانی و تحولات پر شتاب دنیای مدرن در تعامل بوده و هستند؟
آیا نیروهای تحت رهبری شما در قرارگاه اشرف از اخبار و رویدادهای سیاسی و تحولات فکری جریانات روشنفکری سه دهه اخیر اطلاع و آگاهی دارند؟
بنا به شهادت تعداد بیشماری از افراد جداشده فرقه شما که عده بیشماری از آنان به کشور باز گشته و برخی نیز به کشورهای غربی پناه برده اند،شما و شوهرتان در طول سالیان دراز با ایجاد روابط و مناسبات گشتاپوئی و با توجه به خصلت فرقه ای گروه زمینه هر گونه ارتباط انسانی افراد قرارگاه اشرف را حتی با شهرها و روستاهای اطراف آن از بین برده اید و امکان دسترسی افراد با دنیای خارج از قرارگاه را برای افراد مذکور غیر ممکن کرده اید به طوریکه اعضای سازمان مجاهدین از کم مطا لعه ترین و بی اطلاع ترین نیروها بوده و می باشند و
حتی قادر به تحلیل مسایل سیاسی روز نیستند ودر واقع نوعی عقب ماندگی فکری و سیاسی آنان را رنج می دهد.وشماومن به خوبی می دانیم کمپ اشرف که محل زندگی و فعالیت اعضای سازمان شما میباشد در خارج از شهر و در بیابانی واقع است که توسط سیم خاردار محصور شده و افراد به هیچوجه اجازه خروج از آن را ندارندو افرادی در آن بسر می برند که نزدیک به هفده و هجده سال از کمپ خارج نشده اند به جز در سالهای شصت و هفتاد که اجازه خروجشان با نظر تشکیلات و برای مانور در بیابان های اطراف بوده است.براستی چرا اعضای مستقر در قرارگاه اشرف با برنامه ریزی شما و شوهرتان در چنان وضع و موقعیت اسفناکی بسر می برند؟
در حالیکه هر روز در اروپا و امریکا صدها شبکه تلویزیونی،رادیوئی و هزاران نشریه،روزنامه و هفته نامه و ماهنامه های سیاسی،اجتماعی و ادبی و هنری تولید می شود اما اعضای تحت سلطه شما مجاز به دیدن،شنیدن و مطالعه و خواندن هیچکدام از رسانه های مذکور نبوده ونیستند و صرفا کتابها و نشریاتی را در دسترس اعضای خود قرار می دهید و خواندن آن را مجاز کردید که مربوط به سازمان شما می شود از جمله نشریه بی محتوا و تکراری و کلیشه ای مجاهد که اگر فحش ها و دشنامهای رکیک سیاسی و غیر سیاسی را از آن حذف کنیم محتوایی برای مطالعه ندارد.
خانم مریم عضدانلو باز به تاکید از شما می پرسم چرا در کمپ اشرف مشاهده شبکه های تلویزیونی و شنیدن رادیوهای کشورهای غربی ومطالعه و خواندن رسانه های گروهی جهان آزاد ممنوع است؟ و افراد تحت سلطه شما فقط به تلویزیون مدار بسته می توانند نگاه کنند و اخبار و تفسیرهای سیاسی را صرفا از کانال و فیلتر سازمان می شنوند و منابع دیگر کسب خبر برای اعضا مجاز نمی باشد به طوریکه به اقرار همه افراد جدا شده از فرقه شما داشتن یک رادیوی جیبی آرزو و رویایی دست نیافتنی برای اعضای حاضر در قرارگاه اشرف است؟
آیا شما تاکنون در رابطه با فاشیسم و ماهیت رفتارهای فاشیستی تامل کرده اید؟آیا نیم نگاهی به منشور جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد انداخته اید؟
به شما توصیه می کنم قبل از پاسخ به سوالات مذکور که احتمالا با فحش و دشنام همراه خواهد بود با بازگشت به خویشتن خویش و با اندک تاملی در سرشت و احساس زنانه تان نسبت به وضعیت و شرایط تراژیکی که برای اعضای حاضر در قرارگاه اشرف به وجود آورده اید،بیندیشید و در اعماق وجود زنانه تان به سرنوشت غم انگیز انسانهای تحت فشار در قرارگاه که با دسیسه شما و شوهرتان به ابتذال روزمرگی دچار شده اند،فکر کنید؟
خانم مریم عضدانلو،افراد تحت سیطره فرقه شما به مثابه انسانهای آزاد با تمام رویاها و آرزوهایشان باید بنا به اختیار و انتخاب خود زندگی کنند،عشق بورزند،دوست داشته باشند و دوستشان بدارند ولی متاسفانه شما و شوهرتان به خود اجازه دادید تا اساسی ترین نیاز انسانی یعنی عشق ورزیدن را از آنان بگیرید و نفرت را جایگزین آن کنید.و بدینگونه سرنوشتی تراژیک،بیروح و بدون عاطفه را برای افراد قرارگاه اشرف رقم زدید زیرا آبشخور هیچ احساسی نبوده اید.
به نظر من و افراد جدا شده از فرقه تان، شما و شوهرت منشور جهانی حقوق بشر را با تجاوز آشکار به حریم خصوصی افراد در قلعه اشرف زیر پا گذاشتید و لگدمال کردید و کرامت انسان را به سخره گرفتید. آیا پاسخی دارید؟ بعید می دانم،نشست طلاق را به یاد بیاورید….
و ادامه دارد……….