واکنش خشم آلود مجاهدین

 واکنش خشم آلود مجاهدین،
دلیل موفقیت و تاثیر گذاری سمینار ضد تروریسم در هلند

هادی شمس حائری، بيست و پنجم سپتامبر
پس از برگزاری موفقیت آمیزسمینار ضد تروریسم در 12 سپتامبر در شهر آمستردام که در محکومیت تروریسم و راه های مبارزه با آن وعلت ریشه ای اعمال تروریستی بر پا شده بود، سازمان مجاهدین با خشم و غضب تمام به نیابت از بن لادن و تمامی گروه های تروریستی که جان مردم بی گناه را در سطح جهان به مخاطره انداخته اند وارد صحنه شد تا به خیال خود آثارروشنگرانه این سمینار را خنثی سازد.
سازمان مجاهدین برای این که رابطه آنها با سازمان القاعده روشن نشود چندین مقاله با نام های جعلی «انجمن دفاع» در سایت های تبلیغیاتی خود نوشتند و ازبه اصطلاح « شكست مفتضحانه» این سمینارخبر دادند.
بحث های اصلی این سمینارو فیلم نمایش داده شده بیشتر در رابطه با انفجار برج های دوقلوی امریکا و انفجارات مادرید و لندن و بخشی هم راجع به تروریسم کور مجاهدین بود. اما در بین همه گروه های تروریستی ما تنها با واکنش درد الود مجاهدین مواجه شدیم و حال آنکه بیشتر رعایت مسائل امنیتی ما به خاطرجلوگیری از عکس العمل القاعده و ابومصعب زرقاوی بود ونه مجاهدین.
مجاهدین در انتشار سلسله مقاله های خود علیه این سمینار مشخص نکردند که چه رابطه ای بین سازمان مجاهدین با سازمان القاعده وجود دارد که وقتی ما چوب را برداشتیم گربه دزده فرار کرد.
عکس العمل خشمگینانه مجاهدین و تأسیس سایت های مختلف و صرف انرژی مضاعف و بسیج نیروئی برای خنثی سازی این سمینارنشانه درستی راه ما و خوردن تیر به هدف است.
ما وقتی به تأثیر مثبت و روشنگرانه سمینارو درستی راهمان بیشتر واقف شدیم که مجاهدین وارد صحنه شدند و سعی در کوچک و ناموفق نشاندادن فعالیت ها و افشاگری های ما علیه تروریسم کردند و این عکس العمل ما را به ادامه راهمان مصمم و قاطع تر کرد.
اگر آنطور که مجاهدین نوشته اند که سمینار خلوت و خالی از هلندی ها و وزرا و دولتمندان هلندی بود و« برگزار كنندگان را آنچنان دچار اغتشاش كرد كه تقريبا تمام برنامه از پيش تنظيم شده آنان را به هم ريخت» و چه و چه…. پس چه ضرورتی به این همه واکنش های درد آلود و هذیان گوئی داشت؟ آیا این برخورد های هیستریک و برافروختگی چهره نشانه موفقیت سمینار نیست؟
برای ما هنوز مشخص نشده که اگر این سمینار با شکست مفتضحانه مواجه شد چرا مجاهدین به جای خوشحالی و پخش نقل و نبات این همه به خود می پیچند وآه و ناله سر می دهند؟
مجاهدین دروغ هایی در مقاله شان بلغور کرده اند که گوئی در این سمینار حضور داشته اند و با فریب و بزرگنمائی که یادآورد گنده گوئی های ابراهیم ذاکری مدفون است خواسته اند نشان دهند که دستگاه اطلاعاتی شان خیلی قوی است.
تمامی این تلاش های مذبوهانه نشانه پس رفت «مقاومت رو به اعتلاء» و موفقیت سمینار می باشد.
در نامه کذائی مجاهد نویس سعی شده که صفوف متحد اعضای جدا شده مغشوش و پراکنده نشان داده شود مانند این جمله، «اما اين سمينار هم نظير برنامه هاي فوق سري اتمي رژيم لو ميرود. مزدوران سراسيمه ميشوند، بسياري فرار را برقرار ترجيح ميدهند (محمدرضا اسكندري و طاهره خرمي ) و به بهانه كارهاي شخصي پيش آمده از شركت در جلسه فوق سري عذرخواهي ميكنند»
و حال انکه اقای محمد رضا اسکندری و طاهره خرمی دو مبارز حقوق بشر و از فرهیختگان جامعه ایرانی هلند می باشند و بسیاری از احزاب و نهاد های مدنی و حقوق بشری هلند این زوج را به نیک نامی می شناسند و همه دوستان به آنها احترام می گذارند. اگر در بین اعضای جدا شده مانند تمام گروه های فکری و احزاب، اختلاف در شکل کار و مکانیسم ها و روش ها وجود دارد اما در رابطه با افشای وطن فروشان و خائنین به وطن هیچ اختلافی بین اعضای جدا شده وجود ندارد. ما بر عکس مجاهدین معتقدیم که اختلاف سلیقه و نظرگاه های متفاوت و اختلاف روش های افشای مجاهدین امری طبیعی و حتی موجب تمایز هویت و رشد کار گروهی است و اتفاقا رمز ماندگاری و ادامه حیات اعضای جدا شده و تکثیر آنها به انجمن ها و کانون های متعدد به خاطر وجود همین مناسبات دمکراتیک و احترام به عقاید یکدیگر و برسمیت شناختن هویت مستقل فردی افراد می باشد و دلیل این استقلال رأی را می توان دراختلاف شکل و مطالب سایت های اعضای جدا شده به خوبی مشاهد کرد.
ما مانند مجاهدین به هویت دستوری و تساوی شانه ای اعتقادی نداریم. اگر همه مثل هم فکرکنند وخود را به رهبری خارج ازخود بسپارند و هویت فردی خود را فراموش کنند، تکامل از حرکت باز می ماند و همان می شود که مجاهدین در این 30 سال هیچ رشدی نکرده اند بلکه به قهقرا رفته اند.