کنوانسیون چهارم را اعمال کنید!
ایران دیدبان
سرفرماندهی نیروهای ائتلاف در عراق، در نامهای، حقوق قانونی افراد مستقر در اردوگاه اشرف را بر اساس کنوانسیون چهارم ژنو به آنها یادآور شده است.
در بخشی از این نامه آمده است:
« این مهم است كه ساكنان قرارگاه اشرف از حقوق خود و از راههایی كه میتوانند از حقوق خود استفاده كنند، آگاه باشند. همچنین اهمیت دارد كه تمامی ساكنان قرارگاه اشرف این امر را درك كنند كه آزادند عراق را در هر زمان كه خواستند ترك نمایند و اینكه نیروهای ائتلاف و سازمانهای بینالمللی و انساندوست آماده و مایل به كمك به آنها میباشند.
تمامی ساكنان قرارگاه اشرف كه مایل به بازگشت به كشور ملیتشان باشند واجد شرایط دریافت كمك از نیروهای ائتلاف، وزارت حقوقبشر عراق و كمیته بینالمللی صلیبسرخ هستند كه تاكنون به حدود 300 نفر برای بازگشت به ایران و سایركشورها كمك كردهاند.
تمامی ساكنان قرارگاه اشرف كه مایل به بازگشت به كشوری كه تابعیت آنرا دارند نیستند و در عوض مایل به كسب موقعیت پناهندگی انفرادی یا خانوادگی و یا خواهان نقل مكان انفرادی یا خانوادگی به كشور ثالث میباشند، میتوانند درخواست كنند پروندۀ آنها به كمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد ارجاع داده شود. »
همچنین در بند دهم از حقوق تعلق گرفته بهواسطه کنوانسیون چهارم ژنو به ساکنان اردوگاه اشرف آمده است:
« آنها حق دارند در هر زمان، سرزمین محل نزاع را به مقصد كشور خودشان و یا هر كشور دیگری كه مدارك معتبر مسافرت به آن را داشته باشند، ترك كنند. »
باید به صراحت یادآور شد که طی دو سال گذشته و بهخصوص در یک سالی که نیروهای ائتلاف وضعیت کنوانسیون چهارم را به این افراد اطلاق کردهاند، مهمترین مانع در برابر درک این موضوع که این افراد آزادند تا هر زمانی که میخواهند عراق را ترک کنند، گروه مجاهدین بوده است.
طی دو سال گذشته بارها از آنها تعهد گرفته شده است که به هیچوجه عراق را ترک نکنند و این مخالف با روح حاکم بر بند نخست از امتیازاتی است که به این افراد داده شده است. آنجا که میگوید: ساكنان قرارگاه اشرف از حق حفاظت شدن از خطر، خشونت، اجبار و تهدید و از حفاظت ویژه در قبال حیثیت و حقوق زنان برخوردارند.
چه تهدید و اجباری از این بالاتر که افراد ملزم به ماندن در اشرف، علیرغم خواست خود بشوند؟
بند دوم از این حقوق که بر اساس قوانین بینالمللی و انسانی به این افراد اعطاء گردیده است، حق آنها برای درخواست ملاقات با خانوادههایشان که در خارج از این اردوگاه هستند میباشد و این در حالی است که دستاندرکاران تشکیلات مجاهدین، صریحاً در مقابل این امر ایستاده و حتی اجازۀ ملاقات به خانوادههایی که خود به آن مکان مراجعت نمودهاند را ندادهاند. در صورتیکه این نیز جزو حقوق آنها است!
بر اساس بندهای سوم و چهارم این امتیازات که توسط فرماندهی نیروهای ائتلاف به مسؤول مجاهدین گوشزد گردیده است آنها حق دریافت كمك از كمیته بینالمللی صلیبسرخ، كمیساریای عالی پناهندگی و از سایر سازمانهای انساندوست بینالمللی دارند. آنها از حق آزادی فكر، مذهب، بیان، تشكیل انجمنِ درون جامعه و آزادی عقیدۀ سیاسی، و همچنین از حق آزادی از آزار و اذیت و بیگاری برخوردار هستند.
این امتیازات بهطور مستمر و سیستماتیک توسط مجاهدین از اعضاء سلب میشود. آنها نه تنها رأساً نمیتوانند تماسی با صلیبسرخ و یا کمیساریای عالی پناهندگی داشته باشند، بلکه مستقلاً اجازۀ هیچ عملی را ندارند.
از سوی دیگر مجاهدین با تعالیم فرقهای خود، حق آزادی فکر از این افراد را سلب و برای جلوگیری از آزادیهای سیاسی و مذهبی، آنها را به بیگاری وادار مینمایند.
سایر شؤون دیگر این کنوانسیون که توسط سرفرماندهی نیروهای ائتلاف یادآوری شده، همان امتیازاتی است که طی یک سال گذشته اجراء گردیده است و استمرار آنها در آینده، نمیبایست مشوق، موجب و تضمین کنندۀ فعالیتهای سوء مجاهدین که مختل کنندۀ حقوق اعطاء شده به این افراد است بشود.
بنابراین باید به نیروهای ائتلاف یادآور شد که در راستای وظیفهای که قوانین بینالمللی بر دوش آنها نهاده است باید با مافیای حاکم بر اردوگاه اشرف که جان و حیثیت تمامی این افراد را تهدید میکند، مبارزه کنند و در جهت احقاق این حقوق گام بردارند.