گرفتار آمدن مجاهدین در میدان مین

گرفتار آمدن مجاهدین در میدان مین
ایران‎دیدبان
همانگونه که پیش‎بینی می‎شد تلاش‎های آنارشیستی گروه تروریستی و بدنام مجاهدین در یک سال گذشته بی‎نتیجه ماند و باعث پرتاب آنها به فازی جدید شد. فازی که باید آن را به میدان مینی تشبیه کرد که عبور از آن غیرممکن بوده و چهارسوی آن را مین‎های خطرناکی که انباشته از سیاست‎های غیراصولی و خائنانۀ مجاهدین است و هر لحظه امکان انفجار آن می‎رود احاطه کرده است.
طی یک سال گذشته مجاهدین با شانتاژ در مورد بحث فعالیت‎های هسته‎ای ایران از یک‎سو و جنجال‎آفرینی در مورد نقش ایران در عراق از سوی دیگر، قصد تحریک امریکا برای حمله به ایران را داشتند.
طی هفته‎ های اخیر و علیرغم تغییر دولت در ایران که بقایای رجوی آن را کمک کننده به تاکتیک‎های خود می‎پنداشتند، آژانس انرژی هسته‎ای قطعنامه‎ای ملایم در مورد فعالیت‎های هسته‎ای ایران صادر کرد و کشورهای اروپایی و امریکا خواستار ادامۀ مذاکرات با ایران شدند.
از سوی دیگر مردم عراق با حضور گستردۀ خود در انتخابات نشان دادند آنچه را اتحاد بعثی‎ها – مجاهدین سعی دارند به نام دخالت‎های ایران جلوه دهند، در حقیقت خواست مردم عراق است و در واقع این مشکل تمامی بقایای صدام از جمله مجاهدین است که خواست مردم عراق را در تضاد با موجودیت خود می‎بینند.
پیام این تحولات زمانی جدی‎تر می‎شود که با تأکید مجدد امریکا بر تروریستی بودن مجاهدین همراه می‎گردد.
در عرصۀ بین ‎المللی، هم امریکا و هم اروپا با بی‎اعتنایی کامل به نمایش اطلاعات فریب که مجاهدین در مورد فعالیت‎های هسته‎ای ایران داشتند، پاسخی منفی به درخواست‎های مکرر و پیاپی مجاهدین برای جلب حمایت از آنها دادند. امری که می‎توان آن را به مثابه تیر خلاصی بر شعار و رؤیای آلترناتیوی دانست. اکنون کارشناسان سیاسی جهان یک صدا و قاطعانه هرگونه نقش مجاهدین در تحولات مربوط به ایران را نفی کرده و رویکردی واقع‎بینانه را در پیش گرفته‎اند.
به‎همین سبب است که مجاهدین شعار محوری خود برای ارسال پروندۀ هسته‎ای ایران به شورای امنیت را تغییر داده و با ناامیدی، در تقلایی دیگر برای جلب توجه، شعار ارجاع پروندۀ حقوق بشر ایران به شورای امنیت را سر می‎دهند.
معنی دقیق این حرکت این است که حتی راه مجاهدین برای تبدیل شدن به یک حزب سیاسی غیرمدعی نیز بسته است و اکنون آنها خواهان آن هستند که فقط در سطح یک گروه فشار و برگ بازی باقی بمانند.
از سوی دیگر پیام قرار داده شدن نام این گروه در لیست گروه‎های تروریستی برای مجاهدین، عبارت از آن است که دولت امریکا هیچ اقدام ویژه و غیرقانونی برای حفظ موجودیت این گروه در عراق انجام نخواهد داد.
شواهد دیگری نیز این امر را تأیید می‎کند مبنی بر اینکه تصمیم امریکا در مورد مجاهدین بر این قرار گرفته که تعیین تکلیف آنها را یک‎سره به دولت عراق محول کند.
در روزهای آتی نیروهای نظامی بلغارستان که در حال حاضر در دیوانیه مستقر هستند، مسؤولیت کنترل نیروهای بازداشت شده در اردوگاه اشرف را بر عهده خواهند گرفت و امریکا عملاً پای خود را از این ماجر بیرون خواهد کشید.
شمول کنوانسیون چهارم ژنو که مجاهدین ابلهانه بر آن پای می‎فشارند و رندانه می‎کوشند سایر مفاد آن را مخفی نگهدارند نیز هیچ کمکی به آنها نخواهد کرد. چرا که اساساً اعتبار اجرایی کنوانسیون ژنو که در متن آن نیز تصریح شده است به مدت یک سال است و پس از آن خود به خود این مقامات محلی کشور اشغال شده خواهند بود که در موارد این‎چنینی مرجع تصمیم گیرنده هستند.
از آن مهمتر، اخبار روزهای اخیر حاکی از آن است که دولت و وزارت کشور عراق ضرب‎الأجلی را تا پایان اکتبر 2006 برای خروج مجاهدین از عراق تعیین و به آنها ابلاغ کرده‎اند. *
از این رو سال 2006 که تا چند روز دیگر شاهد آغاز آن هستیم، برای مجاهدین مترادف شد با پرتاب شدن به فازی جدید از تحولات، که بی‎شک آرایش مجاهدین را دست‎خوش تغییرات عمیق و جدی قرار خواهد داد و همانند حزب خائن توده فقط نامی از آنها به یادگار خواهد گذاشت.
_____________________
* – فرانت پیچ مگزین – خاخام زوکر
 

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا