لب گشودن رهبر فرقه مجاهدین بعد از سه سال
13.13.2006
بعد از سرنگونی رژیم صدام حسین ، تحلیل هایی در مورد استحاله سازمان مجاهدین خلق و حذف مسعود رجوی از رهبری این سازمان و سپردن سکان رهبری این گروه تروریستی به مریم رجوی برای خوش آمد گویی غرب در میان بود. این تحلیل ها بیشتر در منابع غربی و لایه هایی از فعالین سیاسی ایرانی که شناخت کافی از سازمان مجاهدین نداشتند، شنیده می شد. هدف از استحاله سازمان مجاهدین نیز کسب مشروعیت ظاهری بکارگیری این گروه توسط غرب بود، چرا که مسعود رجوی در پیوند تنگاتنگ با دیکتاتوری صدام حسین، آنچنان بدنام شده بود که جناح های جنگ طلب در غرب را دچار مشکل کرده بود. اما خوشبختانه اعضای جداشده از سازمان مجاهدین و همفکران کانون قلم همیشه بر این نکته انگشت می گذاشتند که یک فرقه ایدئولوژیک بدون رهبری آن امکان حیات و بقا ندارد. آنها تاکید می کردند که حذف مسعود رجوی از سازمان مجاهدین خلق به دلیل ساختار فرقه گرایانه این سازمان ، و همچنین نداشتن جسارت و از خودگذشتگی در شخصیت مسعود رجوی برای استعفا از رهبری خود خوانده انقلاب نوین ایران امکان پذیر نیست؟
شب گذشته بعد از سه سال سکوت سرانجام مسعود رجوی لب گشود و نامه ای را به مناسبت خبر خودساخته خروج این سازمان از لیست گروه های تروریستی منتشر کرد و خطاب به اعضای مجاهدین و همچنین منابع غربی، در تاکید مجدد بر رهبری خودش گفت:
يكايك آنان را در وفاي به عهد و ادامه راه تا تهران مددكار باش, تا با من راه نشين, همچون دهه هاي پيشين, باده و پيمانه زنند.
حتماً منظور مسعود رجوی از باده و پیمانه زدن سازمان مجاهدین خلق در دهه های گذشته در عراق و تحت نظر حکومت صدام حسین روشن است. بهنظر می رسد که باده و پیمانه زدن نام مستعار و پوششی مبارزه مسلحانه و تروریستی، و تفتیش عقیده و استمرار عملیات جاری در فرقه مجاهدین می باشد.
همچنین مسعود رجوی در بند 3 نامه خود آورده است:
دولت عراق ميبايد به حق پناهندگي 20 ساله ساكنان اشرف اذعان كند
که این امر نیز نشان دهنده عزم جدی سازمان مجاهدین بر ادامه اندیشه مبارزه مسلحانه و تروریستی در قالب ارتش آزادیبخش در عراق است.
یاداشت روز ـ سایت قلم