برای مجاهدین خلق ویروس استبداد خطرناکتر از ویروس کرونا

ساعاتی پیش وزارت بهداشت کشور آلبانی از دو مورد ابتلا به ویروس کرونا در این کشور خبر داد. این وزارت‌خانه اعلام کرد که مبتلایان یک پدر و پسر هستند که از سفر ایتالیا برگشتند. چنانچه انتظار می‌رفت شیوع ویروس کرونا در چند روز گذشته در کشورهای اروپایی شدت گرفته است و با توجه به سرعت انتشار آن در ایتالیا، آلمان و فرانسه احتمال می‌رود که به زودی در آلبانی نیز شمار مبتلایان افزایش پیدا کند.
هرچند که خبر‌های تأیید نشده‌ای مبنی بر مبتلا شدن اعضای مجاهدین خلق در کمپ اشرف سه در نزدیکی پایتخت آلبانی در روستای مانز نیز وجود دارد اما فرض را بر این می‌گذاریم که هنوز موردی از ابتلا از درون کمپ مجاهدین خلق گزارش نشده است. با این حال منطقی است که احتمال ورود ویروس به این پایگاه در آینده را قوی بدانیم. بنابراین لازم است نکاتی را درباره شرایط زندگی افراد در پایگاه‌ مجاهدین خلق یادآور شویم.
چنانچه آشکار است زندگی در کمپ اشرف نوعی زندگی جمعی است که در آن مفهوم قرنطینه معنایی ندارد. افراد در خوابگاه‌های جمعی، غذاخوری جمعی، سرویس بهداشتی مشترک و غیره زندگی را سپری می کنند. درتشکیلات مجاهدین خلق زندگی انفرادی ممنوع است. اتاق‌های کاری که عکس‌های آن به وفور منتشر شده است نشان می دهد که تعداد زیادی زن و مرد پشت میزهایی که تنگاتنگ هم چیده شده اند کار می‌کنند و این مشتی نمونه خروار است.

سن اعضای مجاهدین خلق عمدتا در محدوده گروه‌های پرخطر است. زنان و مردان بالای پنجاه سال که زیر فشارهای جسمی و روحی موجود در ساختار درونی تشکیلات اکثرا به سیگار روی آورده‌اند و بنابراین ریه هایی مستعد برای آسیب ویروس کرونا دارند. به علاوه، ممنوعیت استفاده از رسانه های جمعی و شبکه‌های اجتماعی قطعا میزان آگاهی اعضای درون تشکیلات نسبت به روش‌های انتقال ویروس و توصیه های مرتبط با چگونگی پیشگیری از آن را کاهش می دهد.
همچنین، ساختار فرقه ای و استبدادی فرقه که تنهایی، تردد انفرادی، کار کردن بدون حضور مسئول ارشد و هرگونه فردیت را ممنوع می‌کند، زمینه را برای سرایت بیماری به راحتی فراهم می کند. چنانچه در اظهارات اعضای جدا شده بارها شنیده شده است، اعضا حتی برای خرید کردن یا رفتن به درمانگاه نمی‌توانند بدون همراه از کمپ خارج شوند و همین موضوع ریسک ابتلا به بیماری و احتمال بروز فاجعه ای انسانی را افزایش می‌دهد. از سوی دیگر برخی ساکنان روستای مانز از نیروهای خدماتی و حفاظتی کمپ اشرف هستند و بدیهی است که ارتباط اعضای درون پایگاه با بیرون به روش‌های گوناگون فراهم است.
به نظر می‌رسد که برای پیشگیری از بروز فاجعه لازم است نهاد‌های حقوق بشری نظارت موثری بر شرایط اعضای گرفتار درون پایگاه مجاهدین خلق داشته باشند. آن ها که عمری قربانی نظام استبدادی تشکیلات رجوی بوده اند قطعا در برابر ویروس کرونا آسیب پذیرتر هستند.
مزدا پارسی