رویدادهای کشور و جایگاه رهبران فرقه رجوی

تحرکات مردم ستیز ایادی مسعود رجوی در شهر دورس کشور آلبانی با ایجاد فضای رسانه ای دروغ علیه قربانیان ویروس کرونا و ابراز آمارهای بسیاربزرگ آن ، این روزها ترفندهای همیشه ناکام فرقه رجوی به شمار می آید.
تلاش برای جا انداختن اینکه؛ «حاکمیت ایران در مقابله با کرونا ناتوان است»، «رسیدگی به مبتلایان وجود ندارد»، «پنهان کاری صورت می گیرد» ، «پرسنل وزارت بهداشت تهدید به اعتصاب کردند»، « بی‌توجهی به جان و سلامت مردم»، « کمبود امکانات حفاظتی در میان کادر درمانی بیمارستانها و عدم توجه وزارت بهداشت»، . . . و نهایتا با این بسترسازی «فراخوان برای اعتراضات عمومی» می دهد. کاری که روزانه در گروههای تلگرامی و سایت های این جریان ضد ایرانی و تروریستی مرتبا نشخوار می شود.
بذرافشانی یاس و مرگ و ناامیدی از آینده، مرتبا در مکتوبات و نوشته های سران این سازمان تا ارگان های خبری آن مستمرا منعکس می گردد.
همه اینها در حالی است که طبیعت این ویروس ناشناخته که واکسنی هم برای آن تاکنون ساخته نشده بیشر کشورها در جهان را زیر چنبره خود گرفته است.
براساس اخبار واصله این ویروس در کشور آلبانی هم شناسایی و مبتلایان آن نیز بستری شده اند. (وبگاه خبری النشره)
شنیده ها حاکیست این اپیدمی در پایگاه فرقه تروریستی رجوی در نزدیکی شهر دورس آلبانی هم رخنه و گماشتگان مریم رجوی طبق تجارب چندین دهه کتمان سرکوب اعضای خود، از اعلام آن خودداری می نمایند.
که می بایست این اقدام مجرمانه و تعلل از سوی گروه تروریستی «مجاهدین» در اسرع وقت به نهادهای بین المللی گزارش و پیگیری شود.
چنانچه می دانیم کشور فقیر آلبانی با سابقه حاکمیت چندین دهه نظام کمونیستی مسلما یارای مقابله با چنین تهدید بهداشتی و پزشکی رو به گسترش را ندارد.
انتساب هر ناآرامی اجتماعی حتی بسیار محدود از سوی مریم رجوی به فرقه «مجاهدین» این روزها به جهت غیرواقعی بودن ادعا ، با بی اعتنایی حتی رسانه های وابسته خارجی نیز مواجه می شود.
این در حالی است که پیام های منتسب به رهبر مفقودالاثر این فرقه نیز که در ارتباط با ویروس کرونا با بوق و کرنا در سایت های خبری خود این گروه درج می شود بدلیل اینکه هیچگونه ارزش خبری ندارد در هیچ جای دیگری انعکاس نمی یابد.
بی شک شبکه های بی بی سی، ایران اینترنشنال، صدای آمریکا و . . . بالاخص صاحبان این بنگاههای خبری به درستی از نبود حامیان اجتماعی «مجاهدین» در بین توده های مردمی آگاهند ولی بخاطر منافع شان به روال قبل همچنان به استفاده ابزاری از فرقه رجوی را ادامه می دهند.
بحث حمایت های قبلی و فعلی بعضی از سیاستمداران آمریکایی از «مجاهدین» موضوع تازه ای نیست. ولی پاشنه آشیل قوی برای اجازه تردد به مریم رجوی حتی برای چندروز جهت مسافرت به آمریکا و ایراد سخنرانی برای افراد خود و یا ابراز تمایل واشینگتن برای دیدار سران آمریکا با مریم رجوی همانند دیدار پمپئو با مسیح علینژاد و یا رضا پهلوی بشمار نمی رود.
عقبه همین سیاستمداران در رفتار قبلی آنان نیز به وضوح مشاهده می شود. بمباران قرارگاه اشرف در عراق در سال 2002 توسط ارتش آمریکا و محاصره آن قرارگاه تا سالیان توسط تیپ نظامی آمریکا، می تواند دلیلی قوی بر این ادعا باشد.
به هرحال علیرغم تکرارادعاهای سخیف مریم رجوی در اعتقاد به «1000 کانون شورشی»! البته گمنام و نامشخص در داخل کشور بعنوان طراحان تغییر در ایران ، نشانه ها حاکیست که مسعود رجوی در شرایط ایجاد ناامنی و حتی جنگ داخلی همچنان به حمایت آمریکا دل بسته است.
چرا که این جریان تروریستی حتی نتوانست قرارگاه اشرف و بعدا پایگاه ترانزیت لیبرتی و سپس اشرف 3 در کشور آلبانی را نگه دارد.
نتیجه اینکه به جرات می توان گفت که «مجاهدین» حتی نمی توانند گفتمان سیاسی و اجتماعی را با بستر مردمی ایجاد کنند. چرا که رسوب افکار تروریستی و وطن فروشانه در سران فرقه «مجاهدین» دیگر فرصت هیچگونه استحاله ای را به آنان نمی دهد.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا