فرقه رجوی در سایت بدنام خود موسوم به ” ایران افشاگر” برای اولین بار اذعان نمود که برای جلوگیری از افشاگری نجات یافتگان در آلبانی به آنان پول پرداخت می کرده است. البته این اولین بار نیست که این فرقه تروریستی عذر بدتر از گناه می آورد و با تهمت و توهین به دیگران، دست خودش را رو می نماید.
بر اساس اطلاعات به دست آمده از آلبانی، سازمان مجاهدین خلق تمام کمک های اقتصادی به برخی از اعضای نیمه جدا شده را قطع کرده است. همیشه معلوم بود که مقصود از پرداخت این کمک های ناچیز به تعدادی از جداشدگان، ساکت نمودن آنان در خصوص تجاربشان با مجاهدین خلق و مناسبات داخلی و عملکردهای این فرقه بوده است. همچنین مشخص شده که فرقه رجوی از این افراد برای جاسوسی بر دیگر جداشدگان استفاده می کرد.
اما طی چند هفته اخیر سازمان مجاهدین خلق پرداخت این کمک ها را قطع کرده و به آنان گفته است که در شرایط گسترش ویروس کرونا به خدمات آنان نیازی ندارد. یکی از این افراد در اعتراض به این اقدام در مقابل وزارت کشور آلبانی تحصن نموده و خواهان کمک شد که بازتاب گسترده ای در رسانه ها و شبکه های اجتماعی داشت.
برخی از اعضای سابق فرقه رجوی که او را می شناسند نظراتی در این خصوص منتشر کرده و نوشته اند که این فرد قطعاً باید مورد حمایت دولت آلبانی قرار گیرد، اما باید در نظر داشت که تکیه بر مجاهدین خلق و باور مجدد دروغ های این فرقه و عدم تلاش برای ایستادن روی پای خود همین عاقبت را هم در پی خواهد داشت.
دست های پشت پرده اجازه نمی دهند خانواده ها با عزیزان خود ارتباط بگیرند و حامی فرزندان خود باشند با این هدف که گروگان های اسیر فرقه رجوی مجبور باشند به دلیل جبر اقتصادی سکوت کنند و اسرار مگوی سازمان را افشا نکنند. جای سؤال دارد که آلبانی چگونه جایی است و چگونه دولتی اداره ی آن را برعهده دارد؟ مسئولیت این کشور با کیست؟ و چه مرجعی در این کشور وظیفه دارد که فریادرس اسیران فرقه رجوی باشد و از حقوق اولیه ی آنان دفاع نماید؟
عاطفه نادعلیان