خبر پویش ملی و ماندگار اخیر خانواده ها همراه با حامیان داخلی و بین المللی آنان که با ارسال یک طومار اینترنتی با بیش از ۱۱۰۰۰ امضاء به نخست وزیر آلبانی با هدف فراهم ساختن تسهیلات سفر به این کشور برای ایجاد ارتباط و دیدار با عزیزانشان، چنان در فضای یخ زده اردوگاه این گروه در آلبانی طنین انداز شد که زوزه های درد آلود مریم رجوی، روباه پیر مجاهدین، را به آسمان بلند کرد.
نباید فراموش کرد کشور آلبانی تنها جایی در جغرافیای جهان است که پذیرای مجاهدین با اعضای پیر و بیمارشان شده است.
هیچ کشوری، حتی آمریکا که بیشترین بهره برادری از این فرقه را در حوزه ترور و جاسوسی، و اکنون؛ روانی و تبلیغی بر علیه مردم ایران کرده است نیز حاضر به پذیرش چنین جانیانی نشد.
آقای مسعود خدابنده عضو پیشین شورای مرکزی مجاهدین در مصاحبه با خبرنگار مرکز اسناد انقلاب اسلامی، به تاریخ بیست و پنجم ژوئن ۲۰۲۰ برابر با پنجم تیر ماه ۹۹ اعلام کرد: «مجاهدین خلق از عراق اخراج شدند و آمریکا با پرداخت حدود سی میلیون دلار (سه پرداخت ده میلیون دلاری) به آلبانی و فشارهای سیاسی و خارج کردنِ سازمان از لیست تروریستی آمریکا و اروپا، دولت آلبانی را وادار کرد که این‌ها را بپذیرد.»
گفتگوی مسعود خدابنده با پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی
سقوط صدام حسین و حضور خانواده های دردمند در پشت درب های قرارگاه اشرف و لیبرتی برای نجات جان فرزندانشان بدترین کابوس و خاطره را برای سران بدنام مجاهدین رقم زد.
رهبران مجاهدین فکر می کردند با اخراجشان از خاک عراق و اسکان در بیابانهای آلبانی می توانند در محلی کیلومتر ها دور از مرزهای کشورمان خواب راحتی داشته و اعضای نگون بخت را این بار در جبهه عملیات روانی بر علیه مردم ایران استفاده کنند.
باید گفت: دوری آلبانی از ایران که رجوی خیلی روی آن حساب باز می کرد هرگز نتوانست اراده فولادین خانواده ها را درهم بشکند. آنان توانستند با استفاده از ظرفیت فضای مجازی حرف هایشان را به گوش دولت مردان آلبانیایی، ارگانهای بین المللی و حقوق بشری برسانند، بنحویکه این کار توانست جای خالی آنان در پشت حصارهای اردوگاه این گروه در آلبانی را پر کند.
آه و فغان سران فرقه بدنام «مجاهدین» و واکنش های هیستریک رهبران آنان به امضاء طومار و درخواست ویزا از دولت آلبانی برای سفر به این کشور هرگز با واکنش های این فرقه در زمان حضور خانواده ها در پشت درب قرارگاه اشرف و لیبرتی قابل مقایسه نیست.
حضور فعال و قدرتمند خانواده های دردمند و انجمن های نجات کشور چه در عرصه داخلی و چه در عرصه بین المللی در مقابله با توطئه های سران فرقه چنان تاثیرگذار بوده که مورد توجه مقامات آلبانی نیز قرار گرفته است.
اخبار موثق دریافتی حاکی است، پاسخ های دروغ و فریبکارانه سران مجاهدین به سوالات دفتر نخست وزیری آلبانی در خصوص انجمن های نجات کشور و فعالیت خانواده ها، دولت مردان آلبانیایی را هم گیج کرده است بنحویکه به پاسخ های فرقه با شک و تردید نگریسته اند.
سران فرقه رجوی سعی کرده بودند طی سالیان اخیر و از زمانیکه این گروه در خاک آلبانی جای گرفت با دروغ گویی یک چهره «مردمی و مبارز» در نگاه مقامات آلبانی از خود نشان دهند. ولی خانواده ها با حرکت اخیر خود چهره تروریستی این گروه را در نزد مقامات آلبانیایی به نمایش گذاشتند.
چرا که تا همین جای کار حضور گروه تروریستی مجاهدین در خاک آلبانی به اندازه کافی برای مقامات آلبانی دردساز بوده که بر عضویت این کشور در اتحادیه اروپا سایه بیفکند.
ضمن اینکه طی این مدت نیز با حضور فرقه رجوی در خاک این کشور و رواج رشوه، فساد در دستگاه پلیس و قضایی این کشور افزایش یافته است.
در همین رابطه گفتنی است نشریه البانیایی استاندارد در تاریخ ۲۴ ژوئن ۲۰۲۰ در مطلبی با عنوان:
«گزارش DASH: آلبانی که در معرض خطر مجاهدین قرار دارد، فساد و دستگاه قضایی ضعیف مانع اجرای قانون در همه سطح می شود.» نیز به این موضوع پرداخته است.
سران فرقه مجاهدین که خانواده ی اعضای گرفتار در اردوگاه این گروه در آلبانی را مشتی تروریست خطاب می کردند، برخی از خبرنگاران و رسانه های آلبانیایی از جمله جرجی تاناسی Gjergji Thanasi و «اولسی یازچی» مسئول سایت اینترنتی «گازتا ایمپکت» نیز که صدای خانواده ها را به گوش عزیزانشان در اردوگاه این گروه در آلبانی و همچنین وجدان های بیدار در سرتاسر دنیا می رساندند از نیش زهرآگین رهبران مجاهدین در رسانه های رسمی و غیر رسمی این گروه از جمله سایت موسوم به «ایران افشاگر» در امان نماندند.
نتیجه اینکه علیرغم این حجم از فحاشی و واکنش های هیستریک از سوی رهبران مجاهدین که هنوز هم ادامه دارد، انجمن های نجات کشور و خانواده ها از مطرح ترین موضوعات روی میز دولت آلبانی است. در این کارزار خانواده ها بخوبی توانستند صدای خود را از حصارهای بلند اردوگاه این گروه به گوش تک تک عزیرانشان، همچنین مقامات آلبانی برسانند. که به زودی شاهد ریزش بازهم بیشتر در اردوگاه این گروه در آلبانی خواهیم بود.
نویسنده : سعید پارسا