انجمن نجات، در همبستگی با خانواده های اعضای دربند فرقه رجوی در آلبانی، یک گردهمایی سراسری با شرکت تعدادی از نمایندگی های استان ها و حضور برخی از خانواده ها به تاریخ پنجشنبه 26 تیر 99 برگزار نمود.
این گردهمایی در ساعت 10:30 صبح آغاز شد و به مدت سه ساعت و نیم ادامه داشت که از سایت نجات به صورت زنده پخش گردید. تعداد محدودی از خانواده های جمعاً 20 استان توانستند در این برنامه صحبت کرده و پیام های خود را از جانب تمامی خانواده ها برسانند. تعدادی از استان ها به دلیل ضیق وقت موفق به وصل ارتباط و شرکت در گردهمایی نشدند.
فیلم گردهمایی انجمن نجات که به صورت آنلاین از سایت نجات پخش شد – تیر 1399
ابتدا مهندس ابراهیم خدابنده مدیر عامل انجمن نجات در خصوص اقدامات اخیر خانواده ها و انجمن نجات توضیحاتی داد. او ضمن تشکر و قدردانی از مسئولین انجمن نجات در تمامی استان ها و همچنین خانواده هایی که همیشه با حمایت های خود پیشتیبان انجمن بوده اند به گزارش شمه ای از فعالیت های انجمن نجات پرداخت.
او عنوان نمود که با شروع بیماری ناشی از ویروس کرونا بر نگرانی خانواده ها نسبت به شرایط فرزندان و بستگانشان در اردوگاه بسته و دور افتاده مجاهدین خلق در آلبانی افزوده شد و آن ها به حق نگران سلامت عزیزانشان شدند و نامه هایی برای مسئولین سازمان بهداشت جهانی و مقامات آلبانی و همچنین مسئولین بین المللی نوشتند و خواهان ارتباط با عزیزان خود گردیدند.
وی همچنین به پویش امضای طومار توسط خانواده ها اشاره نمود که از نخست وزیر آلبانی به عنوان مسئول مجاهدین خلق خواسته است تا موانع ارتباط با اعضای داخل اردوگاه مجاهدین خلق را برطرف نموده و اجازه دهد تا این ارتباط به صورت حضوری یا تصویری یا حداقل صوتی با خانواده ها به صورت مستمر برقرار شود.
لازم به ذکر است که این طومار نزدیک به 11500 امضا از جانب خانواده ها و بستگان و نزدیکان و دوستان و آشنایان اعضای گرفتار در فرقه رجوی از سراسر دنیا داشته است که خواسته آن ها چیزی به غیر از وصل ارتباط با عزیزانشان در اردوگاه مجاهدین خلق در آلبانی نیست.
خدابنده سپس به واکنش فرقه رجوی به این درخواست پرداخت و گفت که عکس العمل در برابر این خواسته، مثل همه فرقه های مخرب کنترل ذهن، صرفاً فحاشی و تهمت و توهین بود. او مادری را مثال زد که بیش از 30 سال است صدای فرزند را نشنیده است و سپس ادامه داد که این مادر سال های سال است که به شکل های مختلف و با نامه نگاری به هر کجا که به ذهنش می رسید خواستار صرفاً یک تماس از جانب فرزند شده است، ولی بعد از همه این ماجراها فرقه رجوی فرزند را به تلویزیون می آورد و او به جای چند کلام صحبت محبت آمیز که مادر را خوشحال کند شروع به فحاشی می نماید و او را مزدور و تروریست و “به اصطلاح مادر” می خواند.
مدیرعامل انجمن نجات مطرح نمود که سازمان مجاهدین خلق و مریم رجوی می توانند از صبح تا شب فریاد دموکراسی خواهی و آزادی طلبی و حقوق بشر و عدالت اجتماعی و غیره بزنند و مدام کنفرانس و سمینار برگزار کنند و با صرف هزینه های میلیونی سناتورهای جنگ طلب آمریکایی را به صحنه بیاورند، اما در عمل حتی از بیان یک حرف محبت آمیز از جانب فرزند به یک مادر پیر که با انواع بیماری ها دست و پنجه نرم می کند و خودش را در آخرین روزهای عمر می بیند و آرزویش تنها شنیدن صدای فرزندانش است عاجز هستند.
خدابنده نتیجه گیری کرد که تمام آن شعارهای دفاع از آزادی و حقوق خلق در عمل از همین خانواده ها شروع می شود و وقتی مجاهدین خلق با خانواده خود چنین می کنند و همچنین تاب تحمل کوچک ترین حرف مخالف را ندارند، معلوم است که چه مدل دموکراسی و حقوق بشری را وعده می دهند.
این برنامه به صورت زنده از سایت نجات پخش گردید و هم زمان امکان درج نظرات و وارد شدن به سیستم چت (گفتگو) وجود داشت که بسیاری از خانواده ها خود را معرفی کرده و پیام های خود را در این قسمت نوشتند. پیام های محبت آمیز آنان موجب دلگرمی فعالان انجمن نجات است.
خانواده ها در خلال صحبت های خود عنوان نمودند که فقط یک خواسته حقوق بشری و انسانی دارند و پرسیدند که چه اشکالی دارد که سازمانی که می تواند 2000 نقطه را به هم وصل کند تا گفتگوی تصویری داشته باشند یک ارتباط تصویری ساده هم برای عضو خود با خانواده اش برقرار نماید و آن ها را خوشحال کند. مگر این خانواده ها جزو مردم نیستند؟
صحبت جالب یکی از خانواده ها این بود که عزیز وی تا زمانی که در اردوگاه اسرای عراق و اسیر صدام حسین بود مدام نامه هایش می آمد و از احوالش با خبر می شدند اما از زمانی که او را تحویل مجاهدین خلق دادند دیگر هیچ گونه امکان ارتباط وجود نداشت.
خدابنده در بیانات خود به بهانه های فرقه رجوی برای ممانعت از دیدار اعضایش با خانواده ها اشاره کرد و مطرح نمود که سازمان برای دیدار خانواده ها بهانه بیماری ناشی از ویروس کرونا را می آورد. او پرسید مگر مسئولین سازمان دیدار و تردد ندارند؟ مگر مدام بین فرانسه و ایتالیا و آلبانی در سفر نیستند. مگر در یک اردوگاه بسته زندگی گروهی فشرده ندارند؟
او ادامه داد که بهانه دیگر فرقه رجوی تهدیدات امنیتی است که باید پرسید پدران و مادران سالخورده چه تهدید امنیتی می توانند برای مجاهدین خلق در خاک آلبانی داشته باشند؟ تهدید امنیتی همیشه از ابتدا بهانه ای برای جدا کردن فرد از خانواده در فرقه رجوی بوده است.
مدیرعامل انجمن نجات در خصوص ممانعت از ارتباط اعضا با خانواده هایشان عنوان نمود که واقعیت به ماهیت فرقه ای مجاهدین خلق برمی گردد. فرقه ها نه تنها اجازه ارتباط با خانواده را نمی دهند بلکه عضو مربوطه را وادار می کنند تا از خانواده و هر کس که ممکن است عواطفی نسبت به وی داشته باشد متنفر باشند. به همین دلیل فرقه اجازه نمی دهد عضوش رابطه محبت آمیز و عاطفی با خانواده برقرار کند، بلکه باید با اهانت و تهمت با او روبرو گردد تا مبادا عواطف ذاتی زنده شده، و مانع روند مغزشویی گردد.
ابراهیم خدابنده سپس وارد مبحث یک دوراهی شد که مجاهدین خلق در برابر آن قرار گرفته اند. او مطرح نمود که فعالیت های انجمن نجات موجب شده تا فرقه رجوی بر سر یک دوراهی قرار گیرد. سازمان یا باید به خواسته خانواده ها و ارتباط اعضا با خانواده ها گردن بگذارد که مطلوب ما هم همان است و این نشان می دهد که سازمان مجاهدین خلق این ظرفیت را دارد که از خانواده ها و عواطف خانوادگی وحشت نداشته باشد، یا این که به روش فعلی خود ادامه دهد که لذا روز به روز بیشتر و بیشتر ماهیت ضد مردمی اش را برای عموم برملا می کند و معلوم می شود که شعارهایش تماماً پوچ و توخالی است و در عمل چیز دیگری است.
در مبحث بعدی، به پیشنهاد فرقه رجوی برای دیدار یک هیأت بین المللی با خانواده ها در ایران و تهیه گزارشی در این رابطه پرداخته شد. خدابنده در این خصوص از جانب تمامی خانواده ها اعلام کرد که از این پیشنهاد استقبال می کنند و خانواده ها حاضرند با هر هیأت خارجی دیدار و گفتگو داشته باشند و البته متقابلاً این هیأت از اردوگاه مجاهدین خلق در آلبانی هم دیدار داشته و با اعضا گفتگو نموده و نامه های خانواده ها را به آنان رسانده و پاسخ آنان را برای خانواده ها بیاورند.
در پایان ضمن پوزش از استان ها و خانواده هایی که نوبت به آنان برای صحبت نرسید خواسته های خانواده ها جمع بندی گردید که همان خواسته ایست که در پویش طومار خانواده ها با نزدیک به 11500 امضا خطاب به دولت آلبانی به عنوان مسئول مجاهدین خلق مطرح شد، یعنی صحه گذاشتن بر حق ارتباط خانواده ها با عزیزانشان در اردوگاه مجاهدین خلق در آلبانی و رفع موانع در جهت برقراری این ارتباط.
حدود 2000 نفر اعضای مجاهدین خلق در اردوگاه فرقه در آلبانی مستقر هستند که از حقوقی چون حق ارتباط با دنیای خارج خصوصاً با خانواده و دوستان، حق ازدواج و تشکیل خانواده، حق خروج و جدا شدن از فرقه، حق انتقاد به رهبر فرقه و به عملکرد سازمان، حق داشتن امور شخصی و خصوصی و بسیاری از حقوق پایه ای دیگر محروم هستند.
میزان وحشت فرقه رجوی از خانواده ها به عنوان بخشی از مردم ایران و واکنش های هیستریک و غیر منطقی که بروز می دهد واقعاً قابل تأمل است. همین وحشت ثابت می کند که تا چه حد ضد مردمی است و تا چه حد پتانسیل سرکوب دارد.
در این همایش بار دیگر صدای خانواده ها به هر آن کس که مربوط می شود رسانده شد و باز تکرار خواهد شد. فرقه رجوی هم با هیچ تهدید و شانتاژی از دادخواهی مادران و پدران سالخورده که به حق تاکنون ماهیت ضد مردمی این فرقه را افشا کرده اند خلاصی نخواهند داشت.