حسن عارف متولد ۱۳۳۷ در شهر قزوین است. وی دوران کودکی خود را در همان شهر قزوین گذراند ولی بعدا به همراه خانواده اش به شهر ارومیه نقل مکان کردند. خانواده عارف مدت چند سالی را در این شهر بسر برده و حسن نیز تحصیلات دوره ابتدایی خود را در همین شهر گذراند.
بعدها شرایط کاری پدرش باعث شد حسن بار دیگر همراه با خانواده اش این بار به شهرستان ماکو نقل مکان و در این شهر ماندگار شوند.
حسن در همین شهر وارد مدرسه شد و دوره تحصیلات متوسطه و دبیرستان خود را در این شهر گذارند و دیپلم گرفت.
حسن هرگز فرد سیاسی نبود. وی با هزاران آرزو در سال ۱۳۶۱ برای ادامه تحصیل و رسیدن به آرزوهایش بطور قانونی راهی شهر استانبول ترکیه شد .
وی پس از مدتی توانست در رشته مهندسی آب و خاک وارد یکی از دانشگاههای این شهر شود. اما غافل از اینکه اعضای عضو بگیر فرقه وطن فروش رجوی به دنبال طعمه های خود از جمع ایرانیان در محیط های دانشگاهی کشورها از جمله در این شهر بوده و در مسیر آنان دام های مختلفی را پهن کرده اند.
حسن نیز از جمله کسانی بود که قربانی اعتماد به دیگران شده و فریب این فرقه کثیف و ضد انسانی را خورد. یکی از دوستان حسن که چند سال پیش از فرقه رجوی فرار و به ایران بازگشت، در ملاقات با خانواده این فرد گفته بود که مجاهدین برای جذب حسن و من دست به حقه کثیفی زده بودند.
آنان به حسن و من گفته بودند که اداره امنیت استانبول بدنبال شماست و باید خیلی زود از این کشور خارج شوید. از سوی دیگر از طریق عوامل خود نیز گزارشی غیر واقعی از حسن و من به اداره امنیت استانبول داده بودند که این افراد دست به کارهای غیر قانونی در استانبول می زنند تا در یورش پلیس به خانه ما دو نفر در روز مشخصی که ما در خانه نبودیم این تهدید را خیلی واقعی برای ما جلوه دهند تا مجبور به ترک ترکیه شویم. این ترفند کارساز بود. بنحویکه خود ما هم بخاطر تهدید دستگیری و وحشی گریهایی که از پلیس ترکیه شنیده بودیم قبول کردیم که موقتا از این کشور خارج شویم.
عوامل عضو بگیر فرقه به ما گفتند که شما خیلی زود و زمانیکه آبها از آسیاب بیفتد به ترکیه برخواهید گشت. اما هرگز چنین چیزی اتفاق نیفتاد و ما مجبور شدیم در سال ۱۳۶۳ با هواپیمایی که به عراق می رفت به این کشور برویم.
اکنون ۳۸ سال است که خانواده حسن، از وی اطلاعی ندارند. و فرقه رجوی اجازه هیچگونه تماسی به حسن برای ارتباط با خانواده اش را بوی نداده است.
اما شنیع ترین کار سران فرقه رجوی سواستفاده از اسارت اعضای فرقه که از حمایت هیچ ارگان حقوق بشری و بین المللی برخوردار نیستند بر علیه خانواده خود آنها می باشد.
فرقه رجوی طی سالهای گذشته تلاش زیادی کرده است که با استفاده ابزاری از حسن از جمله با کشاندن او به تلویزیون شیطان منظر این گروه بر علیه خانواده اش مجبور به موضع گیری کند. کاری که تنها از فرقه های خطرناکی مثل فرقه وطن فروش رجوی ساخته است که پدران و مادران را در مقابل فرزندان و آنها را در مقابل والدین شان مجبور به فحاشی بر علیه یکدیگر می کنند که این عمل زشت در تاریخ ایران بی سابقه است.
خانواده حسن عارف تلاش های زیادی کردند تا با درخواست از ارگانهای بین المللی از جمله صلیب سرخ جهانی بتوانند با حسن ارتباط برقرار کرده و او را از دست این فرقه خطرناک نجات دهند ولی سران فاسد و بدنام مجاهدین هرگز اجازه ندادند حسن از این فرقه خارج شود.
علیرغم همه ناملایمات و فشارها، خانواده حسن عارف همچنان مصمم به ایجاد ارتباط و دیدار با حسن در کشور آلبانی هستند. خانم فاطمه عارف خواهر حسن نیز با نوشتن نامه به نخست وزیر کشور آلبانی بعنوان مسئول فرقه رجوی در این کشور می خواهد با نظارت های بیشتر بر مناسبات داخلی این فرقه شرایط دیدار و ارتباط وی با برادرش حسن را فراهم کنند.
لازم به ذکر است که در ۲۵ شهریور ۹۹ مسئول انجمن نجات استان آذربایجان غربی (شمال غرب ایران) نامه ای برای خانم ماریا آرنا رئیس زیرکمیته حقوق بشر پارلمان اروپا در خصوص عدم پاسخگویی دولت آلبانی به درخواست خانواده ها برای ایجاد ارتباط و دیدار با عزیزانشان در اردوگاه سازمان مجاهدین خلق در این کشور ارسال نمود.
متن نامه خانم فاطمه عارف خواهر حسن عارف گرفتار در فرقه رجوی بشرح زیر است.
گفتنی است در تاریخ ۲۶ آذر ۱۳۹۸ نیز خانم فاطمه عارف در نامه ای خطاب به رئیس جمهوری آلبانی از سلامتی برادرشان ابزار نگرانی کرده و خواهان دیدار و تماس فوری با ایشان شده بودند.
***
بسم الله الرحمن الرحیم
نخست وزیر جمهوری آلبانی
آقای ادی راما
مدتی طولانی است که برادرم حسن عارف در اردوگاه سازمان مجاهدین خلق در کشور آلبانی گرفتار است و امکان هیچ گونه ارتباط با اعضای خانواده خود را ندارد و همین طور خانواده نیز هیچ راهی جهت برقراری ارتباط با او را ندارند .
عدم اطلاع از وضعیت و شرایط زندگی و همچنین سلامت جسمی و روانی تنها برادرم، آسیب هایی بس فراوان و رنج هایی غیرقابل جبران به خانواده وارد آورده است. به احتمال زیاد برایتان باور پذیر نباشد که در طول چهل سال گذشته چه در ایام اقامت در عراق و چه در مدت حضور در آلبانی امکان هیچ تماس و یا ملاقاتی بین برادرم حسن عارف و خانواده اش وجود نداشته و از طرف سازمان مجاهدین خلق از بسیاری از حقوق طبیعی و انسانی اولیه محروم بوده اند.
به اطلاع آن مقام عالی می رساند محل نگهداری اجباری فرزندانمان در عمل به محدوده ای ممنوعه و محلی جهت ترویج و تبلیغ عقاید فرقه ای بدل شده است و در سایه آن ابتدایی ترین اصول و آداب تمدن بشری نقض می شود و بدیهی ترین آزادی های بنیادین مورد تعرض قرار می گیرد.
به جهت تسری مسئولیت بین المللی این گونه رفتارها و اتفاقات به کشور شما ، به عنوان رئیس دولتی که میزبانی ایشان را بر عهده گرفته است، درخواست می نمایم به وظیفه ذاتی و حاکمیتی خود عمل نموده با اعمال نظارت کافی و مستمر بر روند فعالیت ها و تضمین تامین آزادی های اساسی و انسانی ، زمینه و الزامات ضروری جهت برقراری تماس و انجام ملاقات برادرم و سایر افراد دارای وضعیت مشابه را با خانواده هایشان فراهم نموده و ایشان را از حقوق مقرره بین المللی من جمله مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاقین برخوردار نمایید.
با تشکر و احترام – فاطمه عارف
