اگر در فضای مجازی نگاهی به کلاهبرداریهای افشاء شده بیاندازیم ، یا مطالب مربوط به پلیس فتا را مطالعه کنیم، به روشنی می بینیم که باید دقت و تامل بسیار بیشتری در این فضا داشته باشیم.
تقریبا یکسر تمام سوءاستفاده ها از فضای مجازی شروع شده است.
هستند در این میان فرصت طلبانی که موضوع را سیاسی کرده و دنبال فرصت طلبیهای اینچنینی هستند. مجاهدین در این میان با اسامی جعلی و از آدرس های جعلی ، همگی از تیرانا در آلبانی از اسارتگاه رجوی ها ، سخت در تلاشند که خر خود را برانند.
به چند نمونه از این هدایت های کور توجه کنید:
” دخترم قوی باش روزهای سخت می‌گذرد. درست را به هر قیمتی خوب بخوان. دست بر ندار و فقط به مسبب این اوضاع لعنت بفرست… کانون شورشی جوانه ـ کرمانشاه
یا :
به خیابان رسیده‌ایم و می‌خواهد پیاده شود اما دلش نمی‌آید و می‌خواهد صحبت را ادامه دهد. از پنجره به داخل خم می‌شود که پاسخ بگیرد.
بله راهی هست “مجاهدین”… تا آزادی راهی نمانده … هموطن آماده باش. مرجان
یا:
پس در عمل اجتماعی‌مان نیز آنرا برجسته و نمایان باید بکنیم. موفق و پیروز باشید!
طاهر از سوئد….. … از: زندانی سیاسی از داخل ایران … ش.دلیری از تهران … کانون شورشی قاصدک … الف ـ اسکویی … ”
یا نوشتند:
” حضور هوشمندانه در فضای مجازی و لزوم اتحاد در رسیدن به آزادی امری است که پیش زمینه آن درک درست از موقعیت مردم و آگاهی از اوضاع اجتماعی و معیشتی مردم است.
حضور هوشمندانه در فضای مجازی!!!
آیا حضور اعضای در بند مجاهدین، در فضای مجازی هوشمندانه است ؟
همه ی این پیامچه ها، قلابی، دروغ و همه نوشته شده در زندان های مجاهدین در قلعه ی مانز در تیرانا است !
براستی پیرمردان و پیرزنان اسیر در آلبانی مشغول چه کاری هستند! همه ی این پوشال کاری ها مرا بیاد کیسه کشی تانک ها در اشرف می اندازد!
در اشرف که بودیم وقتی مسئولین کاری برای ما پیدا نمی کردند، فردای همانروز ” کار روی زرهی ” برای ما در نظر گرفته می شد! همیشه وقتی به کار روی زرهی فرستاده می شدیم ، می دانستم که این کار من یک بیهوده کاری و پوشال کاری است . اما مجبور بودیم روزگارمان در اسارت را یک جوری بگذرانیم. تمام روزهائی که روی زرهی به کیسه کشی تانک ها مشغول می شدیم ، همه می دانستیم که چون برنامه ی کاری برایمان پیدا نکردند ما را به بیگاری روی آهن قراضه های صدام فرستادند.
اکنون در آلبانی هم چون زرهی نیست ، حتما در اعلام برنامه نیروها می گویند: فردا ” کار روی کامپیوتر”!
تولید داستان های موهوم و خیالی از زبان سالخوردگان مرد و زن در آلبانی ، به قصه های خیالی می ماند که پدربزرگ ها و مادربزرگ های برای سرگرم کردن نوه هایشان تعریف می کنند!
بیچاره مانزنشینان (اسرای رجوی در اسارتگاه دهکده ی مانز)، به چه روزی افتادند که فکر می کنند با سرهم بافی های موهوم در راستای سرنگونی ! تلاش و کارمی کنند! جالب هم اینکه کار با کامپیوتر دو نفره است و نفر دوم همیشه مواظب است که نفر اول دست از پا خطا نکند!
امروز ما در دهکده جهانی ارتباطات ، شاهد هستیم ، کسانی که از سازمان فرار می کنند یا جدا می شوند ، متاسفانه استفاده از هیچ وسیله ارتباطی از موبایل گرفته تا کامپیوتر و اینترنت را بلد نیستند !
آیا این یک فاجعه نیست ؟
آن چیز که مسلم است ، فرقه رجوی در عصر ارتباطات یک عده را در غار جهالت در اسارت نگه داشته است و این جرمی است که منتقدان حقوق بشر می بایست به آن بپردازند . . .
در فرقه انقلابی و پیشرو رجوی! ، وضعیت استفاده از اینترنت چگونه است ؟
اینترنت آزاد ، راهی است به سوی حقایق و دنیای واقعیت ها . اما فرقه منحرف و قرون وسطائی رجوی ، با همه دنیا در ستیز و تقابل است ! انسان های دنیا را غرق در بورژوازی ( بدون آنکه با بورژاوزی مشکلی داشته باشد) و انحرافات اخلاقی می داند !
مارک های زیادی به دنیای بیرون می زند تا همه را در فضای بسته و ناآگاه نگه دارد ! وگرنه در یک گروه مدعی انقلابی گری ، چه نیاز است که همیشه اعضاء ، نگهبان یکدیگر باشند؟!
آیا معنی این کار حضور هوشمندانه در فضای مجازی است ؟؟؟
فرید