در پیام این مادر رنج دیده خطاب به فرزندش با لهجه کردی آمده است:
عزیز جان، چرا با مادرت تماس نمی گیرید. دلم برای شما تنگ شده است. همیشه چشمام پر اشک است و از نبود شما همیشه گریان هستم. بینایی خود را از دست داده ام. عزیز جان برگرد تا در این روزهای آخر عمرم بتوانم دیده ام به دیده شما روشن شود. عزیز جان، تو که نسبت به من مهربان بودی چرا برنمی گردی کنار من باشید.
عزیز جان، اگر صدای مادرت را شنیدی، تو را به حق محمد و آل محمد (ص) را قسم می دهم که خودت را نجات بده، برگرد و در کنارم باش.