پاسخ مجتبی نوری شاد به کمیته ناپدید شدگان اجباری ملل متحد

کارگروه ناپدید شدگان اجباری یا غیر ارادی (WGEID)
دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر ملل متحد

با سلام و تقدیم احترام
من مجتبی نوری شاد در خصوص برادرم مصطفی نوری شاد فرزند مرتضی شکایتی از دولت آلبانی به کمیته ناپدیدشگان اجباری ملل متحد بر اساس کنوانسیون بین المللی ملل متحد برای حمایت از همه افراد در برابر ناپدید شدن اجباری که دولت آلبانی نیز از امضاکنندگان این کنوانسیون می باشد مطرح نمودم.

بعد از سپری شدن مدتی طولانی فرم هایی برای من داده شد که آنها را پر نموده و همراه با مدارک تکمیلی خواسته شده ارسال کردم.
سپس پاسخی برای من آمد که موضوع شکایت من به کارگروه ناپدیدشدگان اجباری یا غیر ارادی ملل متحد جهت بررسی بیشتر ارجاع داده شده و آنها بعد از مطالعه به این نتیجه رسیده اند که دلایل کافی برای مسئول بودن دولت آلبانی جهت ربوده یا ناپدید شدن برادر من وجود ندارد.

با توجه به اطلاعات داده شده زیر:

هویت فرد اجبارا ناپدید شده: مصطفی نوری شاد فرزند مرتضی
زمانی که ناپدید شدن اتفاق افتاد: حدود 15 سال قبل وقتی که وی 19 سال داشت و دانشجو بود خانه را ترک کرد و دیگر خبری از او نبود. آن زمان یک آگهی در روزنامه نسبت به مفقود شدن وی داده شد. بعد از سال ها بی خبری از طریق برخی جداشدگان اطلاع کسب شد که او در اردوگاه اشرف در عراق در سازمان مجاهدین خلق است که امکان هیچگونه ارتباط با وی وجود نداشت.

بعد از سقوط صدام حسین توانستیم به کشور عراق سفر نموده و به اردوگاه اشرف مراجعه کنیم اما مسئولین سازمان حاضر به هیچگونه همکاری نشدند. در عراق به دفتر ملل متحد هم مراجعه کردیم که سودی نداشت و کمکی نکردند. سپس مطلع شدیم که سازمان مربوطه همراه با تمامی اعضا به کشور آلبانی منتقل شده و در اردوگاهی دورافتاده و بسته که امکان هیچگونه ارتباط با افراد آن وجود ندارد مستقر گردیده اند.
مکانی که ناپدید شدن اتفاق افتاد: او ابتدا در ایران ناپدید شد اما بعدا مطلع شدیم که با فریب به عراق و نزد مجاهدین خلق برده شده و سپس با این سازمان به آلبانی منتقل گردیده است.
کشور مسئول ناپدید شدن: قطعا بر اساس شواهد بدست آمده سازمان مجاهدین خلق مسئول ناپدید شدن وی است که اکنون مورد حمایت کامل دولت آلبانی می باشد. باید توجه داشت که بر اساس کنوانسیون ملل متحد، دولت های حمایت کننده از سازمان های مسئول ناپدید شدن افراد باید مورد سؤال قرار گیرند.
هویت و نسبت شکایت کننده: مجتبی نوری شاد، برادر فرد ناپدید شده

تأکید بر چند نکته ضروری است:
از زمانی که اطلاعاتی بدست آوردیم که مصطفی نوری شاد در اردوگاه مجاهدین خلق در کشور آلبانی بسر می برد ما و صدها خانواده دیگر نامه های متعددی برای مقامات مختلف این کشور از جمله آقای ادی راما نخست وزیر که مسئولیت اجرایی وزارت خارجه را هم به عهده دارد ارسال کرده و خواهان رسیدگی به موضوع شدیم اما هیچ پاسخی دریافت نکردیم.
خانواده های اعضای مجاهدین خلق طوماری را با بیش از 11 هزار امضا خطاب به مقامات آلبانی در 550 صفحه تنظیم نموده و به سفارت آلبانی در پاریس تحویل نمودند و خواستار فراهم شدن امکانی برای کسب اطلاع از عزیزان ناپدید شده خود گردیدند که تا این زمان هیچ واکنشی از دولت آلبانی دریافت نشده است.
ما و دیگر خانواده ها تلاش کردیم تا با اخذ ویزای آلبانی به این کشور سفر کرده و از طریق مراجع محلی نسبت به کسب خبر از عزیزان ناپدید شده خود اقدام نماییم اما متأسفانه مطلع شدیم که دولت آلبانی کار حمایت از سازمان مجاهدین خلق را تا بدانجا رسانده که به خواست این سازمان از دادن ویزا به شهروندان ایرانی خودداری می کند.
بنابراین به عنوان آخرین اقدام و آخرین مرجع به کمیته ناپدید شدگان اجباری شکایت نمودیم. لازم به ذکر است که شکایت ما نه از سازمان مجاهدین خلق بلکه از دولت آلبانی است که این سازمان را مورد حمایت قرار داده و دست باز می دهد تا عزیزان ما را اجبارا در خفا نگاه دارد.
صدها خانواده در ایران و در دیگر کشورها وضعیت مشابه ما را دارند و ملل متحد باید در این خصوص ورود کرده و از دولت آلبانی که در حال حاضر مسئول مجاهدین خلق است بخواهد تا امکان ارتباط ما با عزیزان ناپدیدشده مان در آلبانی را فراهم آورد. لذا درخواست دارم تا شکایت ما مجددا مورد بررسی قرار گرفته و اطلاعات داده شده لحاظ گردد.

پیشاپیش از کارگروه مربوطه تشکر کرده و منتظر پاسخ شما هستم.
مجتبی نوری شاد
کرج – استان البرز – ایران