وی اهل شهرستان ماهشهر واز طایفه قنوات این شهر بود که قبل از انقلاب با مالک کلبی از هواداران بخش کارمندی فرقه مجاهدین ازدواج کرد .
بدنبال شروع جنگ مسلحانه وموج انفجارات وترور توسط رجوی بعنوان یک محمل و پوش خانوادگی به اتفاق همسر ودوفرزندشان به ترکیه گریخته و در انجا تحت تاثیر مغزشویی وشیوه های فریب سران فرقه جذب وبه عراق برده شدند.
وی زنی کاملا عادی وغیرسیاسی بود و صرفا تحت تاثیر محذوریت های اجتماعی وخانوادگی به همراه همسرش به پادگان اشرف در عراق رفته بود. وی در ارتش 4 و7 در قرارگاه حنیف شهر کوت وسپس بنیاد علوی در حوالی مقدادیه در آشپزخانه و در کارهای یدی وفوق العاده سنگین علیرغم سن بالا وبیماری درد مزمن کمر به همراه خیل زنان ستمدیده وبی پناه در نظام برده داری رجوی تحت استثمار گرفته میشد.
همسر وی ، مالک کلبی درسال های 73 و74 مورد شک امنیتی سران فرقه قرار گرفته و به اتهام عنصر نفوذی زندان وتحت شکنجه قرار گرفت و بعد از آن هم هیچگاه در مدار مسئول تشکیلاتی قرار نگرفت و به همراه کارگران عراقی وسودانی در پروزه های ساختمانی وحفاری کابل های برق وتلفن علیرغم بیماری فشار خون درگرمای بیسابقه عراق بکار گرفته میشد.
سردمداران فرقه رجوی که بدنبال شیوع ویروس کرونا در آلبانی سیاست لاپوشانی در قبال تاثیرات این ویروس بر اعضا وکمپ اشرف سه را درپیش گرفته بود ومانع از درز هرگونه خبری در خصوص ابتلا ویا مرگ اعضا به خارج مقر میشد واز طرف دیگر به ناظران شعبه بهداشت جهانی البانی اجازه بازدید از مقرش را نمی داد، به ناچار تحت تاثیر افزایش نگرانی خانواده ها و ارسال نامه های انها به مقامات دولت البانی وسازمان بهداشت جهانی به مرگ اعضا تحت تاثیر کرونا اعتراف کرد.
سرکردگان فرقه رجوی اخیرا بدستور مریم رجوی با وجود اشک تمساح ریختن برای مرگ اعضا از انتشار خبر مرگ آنها به دلیل کرونا درسایت های خود ممانعت بعمل می آورند. سرکردگان فرقه در منتهای شیادی از محترم قنواتی به عنوان نماد ایستادگی ومقاومت و زن مجاهد شورشگر نام برده اند، درحالیکه همگان بخوبی می دانند وی در طی این سالیان نماد درد ورنج ومصیبت و زنی عادی در نظام برده داری رجوی بود .
انجمن نجات خوزستان ضمن تسلیت به خانواده محترم قنواتی -پارسی نیا وکلبی برای وی طلب مغفرت وارامش دارد.